Η πυκνότητα των γεγονότων που σημάδεψαν την καινούργια χρονιά και η ανασφάλεια που διευρύνεται στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής δοκιμάζουν τις αντοχές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ήδη, παρότι άλλα έλεγε για τις διπλωματικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μητσοτάκης -εκών άκων- σύρεται στην πολιτική των πολυμερών συμμαχιών και της απομάκρυνσης από τις εθνικιστικές ανοησίες τις οποίες υιοθετούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Έτσι η επίσκεψη της οικογένειας Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον προοιωνιζόταν κάτι περισσότερο από αυτό που εμφάνισαν σαν επιτυχία τα μέσα των ολιγαρχών.
Ειδικότερα οι συναντήσεις του πρωθυπουργού Μητσοτάκη με εκπροσώπους της ομογένειας ίσως να τον προσγείωσαν απότομα, όταν άκουσε να του επαναλαμβάνουν αυτά που το κόμμα του και ο ίδιος έλεγαν για τη Συμφωνία των Πρεσπών στο εσωτερικό...
Στην πράξη οι φίλοι και σύμμαχοι, που δεν ακούν και δεν βλέπουν τις τουρκικές προκλήσεις, διαγκωνίζονται ποιος θα μας πουλήσει περισσότερα όπλα. Τα όσα άκουσε από τους Αμερικανούς, λοιπόν, ήταν περίπου «δώσε για να σε προσέξουμε». Αλλά μπορεί η Ελλάδα να σηκώσει το βάρος της αγοράς των πανάκριβων F-35, όταν αποφάσισε ήδη την αναβάθμιση των F-16 και προχωρά στην αγορά γαλλικών φρεγατών και ίσως αμερικανικών πολεμικών πλοίων;
Βέβαια ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε μια αμφιβολία για το αν θα υπάρξει η δημοσιονομική δυνατότητα για μια τέτοια αγορά. Οι φιλικές εφημερίδες όμως το πλασάρουν σαν μια από τις τέσσερις επιτυχίες του πρωθυπουργού.
Η δεύτερη «επιτυχία» ήταν η δήλωση από την αμερικανική πλευρά ότι θα γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Προς το παρόν η μόνη ορατή επένδυση είναι ότι η Ελλάδα υπέβαλε υποψηφιότητα για να αγοράσει F-35. Με δυο λόγια, προς το παρόν ο επενδυτής είναι το ελληνικό κράτος!
Και είναι μάλλον γελοίο να θεωρηθούν επένδυση στην Ελλάδα οι πιθανές αναβαθμίσεις της ΝΑΤΟϊκής έδρας στη Λάρισα και τα έργα στην Αλεξανδρούπολη που αφορούν στρατιωτικούς και μόνο στόχους.
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε καλέσει τον Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα, η Νέα Δημοκρατία και τα πολιτικά της δεκανίκια είχαν σηκώσει τον κόσμο στο ποδάρι διότι -έλεγαν- δεν είχε προετοιμαστεί καλά η συνάντηση.
Τώρα, στις ΗΠΑ, κοινή συνέντευξη Τύπου Τραμπ - Μητσοτάκη δεν υπήρξε (προφανώς κατόπιν συμφωνίας των δυο πλευρών). Αντιθέτως υπήρξε συνέντευξη του Τραμπ παρόντος του άφωνου Μητσοτάκη. Όσο για τα λεχθέντα κατά την υποδοχή του κ. Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο, το μόνο που μπορούμε να κρατήσουμε είναι η παρέμβαση της κ. Μαρέβα.
Στα σοβαρά τώρα: Είναι δυνατόν να παρουσιάζει η Ν.Δ. σαν δικές της επιτυχίες στην επίσκεψη, την κατάργηση του γραφείου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα ή τη συμμετοχή της Ελλάδας στον αγωγό EastΜed;
Ας είναι.
Ο κ. Πέτσας προφανώς θεωρεί ανόητους όλους τους Έλληνες.
Ας είναι.
Ο κ. Πέτσας προφανώς θεωρεί ανόητους όλους τους Έλληνες.
Η κατάσταση στην περιοχή μας προφανώς και δεν επιτρέπει μια πολυφωνία στην εξωτερική πολιτική, όμως η Νέα Δημοκρατία δείχνει συνεχώς πόσο απροετοίμαστη είναι και καταφεύγει σε εθνικιστικές κορόνες.
Τα όσα κυκλοφορούσαν τις τελευταίες μέρες για προσπάθεια επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσω και του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης έδειξαν μια τεράστια άγνοια του θέματος. Ευτυχώς βγήκε ο κ. Κουμουτσάκος και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους επισημαίνοντας ότι μια τέτοια προσφυγή θέλει τεράστια προετοιμασία για να μην αποβεί καταστροφική.
Η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ προφανώς και δεν ήταν επιτυχής, διότι ο κύριος στόχος, μια φραστική καταδίκη της Τουρκίας, δεν επιτεύχθηκε. Αντίθετα ο Πρόεδρος Τραμπ επαίνεσε τον «φίλο» Ερντογάν κόβοντας κάθε απόπειρα να πάρει θέση υπέρ της Ελλάδας. Το χειρότερο: Ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε να επικροτήσει τη δολοφονία του Σουλεϊμανί χάνοντας την ευκαιρία να διαπραγματευτεί έστω και για ήσσονος σημασίας θέματα.
Φυσικά το τι ειπώθηκε στην κλειστή, μεταξύ Τραμπ - Μητσοτάκη δεν έγινε γνωστό στην ολότητά του. Σε κάποια κρίσιμα ωστόσο θέματα που άπτονται των ελληνοαμερικανικών σχέσεων οι εξελίξεις θα δείξουν αν υπήρξε κάποια συμφωνία ή παραδόθηκε η χώρα άνευ όρων..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου