Νέα Δημοκρατία: Χαρείτε ένα κόμμα, τόσο κοινωνικά φιλελεύθερο, που δεν βρέθηκε ούτε μια ψυχή να ψηφίσει υπέρ της συνταγματικής καθιέρωσης της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου Δεν είπαμε να αλλάξουν τον κόσμο, μα ούτε ένας, ούτε μια δεν πήγε κόντρα στη γραμμή.

 

https://popaganda.gr/postscripts/nea-dimokratia-charite-ena-komma-toso-kinonika-filelefthero-pou-den-vrethike-oute-mia-psichi-na-psifisi-iper-tis-sintagmatikis-kathierosis-tis-apagorefsis-diakriseon-logo-sexoualikou-prosanatolismo/

 "O Κυριάκος Μητσοτάκης είναι τόσο κεντρώος και φιλελεύθερος στο μυαλό, πέρα από τα ζητήματα της οικονομίας,  είναι σίγουρο πως θα τραβήξει τη Νέα Δημοκρατία από τα δεξιά προς το κέντρο.» 

Ρωτήστε όποιον θέλετε στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και «εξωσχολικό» που κινείται προς το κέντρο και θα σας δηλώσει το ίδιο αν εκφράσετε κάποια ανησυχία για την κάπως πιο δεξιά ρητορική ορισμένων στελεχών της.

Ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θα το έλεγε. 

«Πώς μας λέτε ότι είστε ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, κεντροδεξιό κόμμα, όταν έχετε τέτοιες απόψεις στο εσωτερικό σας για τους ομοφυλόφιλους», μπορεί να τον ρώταγε κάποια λογική φωνή σ’ ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας. «Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα μεγάλο κόμμα που έχει μέσα και φωνές ακραίες που θα βρεθεί ο τρόπος να ελεγχθούν αφού γίνουμε κυβέρνηση,» θα μπορούσε να πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αλλά με τα «θα», δεν βάφονται αυγά. 

Η απόφαση να μην μπει στην αναθεώρηση του Συντάγματος το εδάφιο που έλεγε πώς δεν θα γίνεται διάκριση στο φύλο, στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αναπηρία είναι μια άλλη απόδειξη πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν ξέρει κατά που πέφτει το κέντρο. Ότι είναι ακόμα μια κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα προσπαθήσει να ικανοποιήσει τον πυρήνα της και θ’ αφήσει τους άλλους να … διαμαρτύρονται. 

Σε μια άτολμη αναθεώρηση του Συντάγματος, που σχολιάζεται αρνητικά ακόμα και από φιλικές φωνές προς τη Νέα Δημοκρατία, έχασε μια μικρή ευκαιρία να δείξει ότι κοιτά προς την Μέρκελ και τον Μακρόν πού τόσο θαυμάζουν παρά προς τον Όρμπαν και τον Σαλβίνι. 

Είναι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας με κλειστά στρατόπεδα για πρόσφυγες, με ΜΑΤ σε κάθε γωνία του κέντρου, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο καλύτερος του Υπουργός είναι αυτός της Προστασίας του Πολίτη (ωραία ατμόσφαιρα, ε;) και της αντίληψης ότι η τάξη, η ασφάλεια, η πατρίδα και η θρησκεία είναι οι καλύτερες φίλες του ή ο Πρωθυπουργός που γνωρίζει πως η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας περνάει πρώτα από αυτήν της κοινωνίας;