Στις 29 του περασμένου Σεπτεμβρίου, στη Βαλέτα, μια τετραμερής διάσκεψη ανάμεσα στη Μάλτα, την Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία κατέληξε σε ένα σύστημα αυτόματων μετεγκαταστάσεων για τους πρόσφυγες που έρχονται από την Αφρική.
Το τελικό κείμενο της συμφωνίας θα υποβληθεί για έγκριση από όλες τις χώρες της Ε.Ε. στο ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων, που θα συγκληθεί στις 8 Οκτωβρίου στο Λουξεμβούργο.
Η πρωτοβουλία αυτή στοχεύει στη στήριξη της νέας κυβέρνησης της Ιταλίας και στον πολιτικό αφοπλισμό του Σαλβίνι, ο οποίος εκμεταλλεύεται το προσφυγικό για να ισχυροποιήσει τη θέση του.
Η Ελλάδα ήταν απούσα.
Δεν διεκδίκησε τη συμμετοχή της στη διάσκεψη της Βαλέτας ούτε αξίωσε ανάλογη στήριξη από τις χώρες της Ε.Ε., παρότι είχε κάθε λόγο να το κάνει.
Πρόκειται για καθαρή αδράνεια και ανικανότητα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί το προσφυγικό σε κανένα επίπεδο, διπλωματικό ή επί του πεδίου.
Διέπραξε τραγικά και επικίνδυνα λάθη, που θα μπορούσαν να μετατρέψουν το προσφυγικό από ζήτημα ανάμεσα στην Ε.Ε. και την Τουρκία σε διμερές ελληνο-τουρκικό θέμα.
Άφησε την κρίση να οξυνθεί, φοβούμενη ότι και η παραμικρή ανθρωπιστικού χαρακτήρα πρωτοβουλία θα δυσαρεστούσε την ακροδεξιά της βάση.
Και έτσι, η κατάσταση οδηγήθηκε ταχύτατα σε οριακό σημείο.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε άριστα στη διαχείριση του προσφυγικού. Εργάστηκε σκληρά όμως.
Εξάντλησε όλα τα διπλωματικά περιθώρια, παίρνοντας πρωτοβουλίες σε επίπεδο ευρωπαϊκού Νότου, δίνοντας μάχες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανοίγοντας μέτωπο στους ακροδεξιούς του Βίσεγκραντ.
Αντεπεξήλθε με επάρκεια σε εκρηκτικού χαρακτήρα καταστάσεις, όπως εκείνη της Ειδομένης. Οργάνωσε συσσίτια και υποδομές από την πρώτη φάση της προσφυγικής κρίσης.
Μετακίνησε χιλιάδες ανθρώπους, ώστε να διατηρήσει σχετικά σταθερό τον αριθμό των προσφύγων στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά και ιδιαίτερα στη Λέσβο.
Εγκατέστησε 25.000 πρόσφυγες σε σπίτια, 8.000 σε ξενοδοχεία και 20.000 σε Κέντρα Φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Εμβολίασε και έστειλε σε σχολεία 12.500 προσφυγάκια.
Και όλα αυτά, έχοντας απέναντί της τους τοπικούς μηχανισμούς της Ν.Δ. και της Χ.Α. σε όλη την Ελλάδα, ακροδεξιούς δημάρχους και μητροπολίτες και ένα σύστημα από ΜΜΕ και ιστοσελίδες έτοιμο να υποκινήσει αντιδράσεις και να σπείρει πανικό, με αφορμή το παραμικρό γεγονός ή ακόμα και fake news.
Τι έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη:
πήρε 1.000 ανθρώπους από την Μόρια και τους εγκατέστησε στη Νέα Καβάλα, σε συνθήκες που απέχουν πάρα πολύ από το να είναι στοιχειωδώς βιώσιμες, όπως δείχνουν οι σχετικές καταγγελίες.
Άδειασε τρεις καταλήψεις στο κέντρο της Αθήνας, οδηγώντας τους ανθρώπους που έμεναν εκεί σε άγνωστο προορισμό και αναγκάζοντας μικρά παιδιά να εγκαταλείψουν το σχολείο.
Πέρα από αυτά, το προσφυγικό αφέθηκε στην τύχη του, σε μια περίοδο, μάλιστα, που οι απαιτήσεις για τη διαχείρισή του αυξάνονται.
Είναι λοιπόν η ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης το σημείο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσει κάθε συζήτηση. Μπορεί αυτή η ανικανότητα να είναι οργανωτική ή μπορεί να πηγάζει από τον τρόπο με τον οποίο τα στελέχη της παρούσας κυβέρνησης αντιλαμβάνονται το προσφυγικό και τους πρόσφυγες.
Αλλά είναι ανικανότητα.
Για να καλύψει την ανικανότητα αυτή, η κυβέρνηση κάνει κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο: προσπαθεί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Γι’ αυτό έβγαλαν ξανά στα κανάλια τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη -που από τον Ιούλιο και μετά προσπαθούσαν να απαλλαγούν από την ακροδεξιά τους ταμπέλα- να εξηγήσουν ότι οι παράνομοι μετανάστες δεν έχουν δικαίωμα ανθρωπιστικής βοήθειας, οι πρόσφυγες είναι κατά 90% ψεύτες ως προς την κατάστασή τους κ.λπ.
Η γραμμή είναι ότι για οτιδήποτε προκύψει από εδώ και εμπρός στο προσφυγικό θα φταίνε οι ίδιοι οι πρόσφυγες (διάβαζε «λαθρομετανάστες») καθώς και «ο ΣΥΡΙΖΑ που μας τους φόρτωσε».
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπαλώνει τις ανύπαρκτες επιδόσεις της στη διαχείριση του προσφυγικού, με άφθονο ακροδεξιό λαϊκισμό.
Εξαγγέλλει κλειστά κέντρα κράτησης -δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης- για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Μια σειρά από αλλαγές που προωθούνται στις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων ασύλου και επιχειρείται να σηματοδοτήσουν αλλαγή στάσης προς το πιο αδιάλλακτο, είναι προβληματικές από νομική και ανθρωπιστική άποψη.
Στην καλύτερη περίπτωση, θα αποδειχτούν ανεφάρμοστες.
Στη χειρότερη περίπτωση, θα απομονώσουν ολοκληρωτικά τη χώρα από κάθε συμμαχία και υποστήριξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα στρέψουν εναντίον της Ελλάδας τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Και συμπληρωματικά σε όλα αυτά, το Υπουργείο Εργασίας κόβει τον ΑΜΚΑ -και το σχολείο- από παιδιά που έχουν γεννηθεί στη χώρα μας και δεν έχουν άλλη χώρα και βγάζει τα άθλια παπαγαλάκια στα κανάλια να χειροκροτήσουν.
Όλα αυτά είναι πράγματα εξαιρετικά επικίνδυνα, τόσο για το ίδιο το προσφυγικό όσο και για την πολιτική κατάσταση γενικότερα.
Η παραίτηση από τη διαχείριση ενός τόσο σοβαρού και σύνθετου ζητήματος δεν συνιστά σε καμία περίπτωση «διαχείριση». Το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι μεγαλύτερη ένταση και περισσότερες κρίσεις. Όσο η κυβέρνηση αποφεύγει τη διαχείριση του προσφυγικού για να μην δυσαρεστήσει τη δεξιά της βάση, τόσο θα καταφεύγει στην Ακροδεξιά ρητορική.
Και όσο περισσότερο καταφεύγει στην ακροδεξιά ρητορική, τόσο περισσότερο θα αδυνατεί να ανταποκριθεί στη διαχείριση του προσφυγικού.
Οι προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας πρέπει να αντιδράσουν αποφασιστικά, υπερασπιζόμενες τον ανθρωπισμό, τις αρχές του ΟΗΕ για την προσφυγική πολιτική και, σε κάθε περίπτωση, τον ορθό λόγο και τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου