Τρεις μήνες μετά τη τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές και την αλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας, η νίκη αυτή τείνει να αποτελέσει το βασικό πολιτικό επιχείρημα της κυβέρνησης απέναντι σε κάθε κριτική για τις αποτυχίες της σε όλα τα μέτωπα. «Μα εμείς κερδίσαμε τις εκλογές με 40%» είναι η μόνιμη επωδός των κυβερνητικών στελεχών.
Σε όλες τις πολιτικές συζητήσεις, στις αντιπαραθέσεις, στη Βουλή και τα «παράθυρα», απέναντι σε κάθε κριτική για το έργο της κυβέρνησης της ΝΔ, τα στελέχη της αντιπολιτεύονται συνήθως την προηγούμενη κυβέρνηση και όταν αυτό δοκιμάζει την κοινή λογική και η συζήτηση γίνεται δυσάρεστη, η τελευταία γραμμή άμυνας είναι η επίκληση της πρόσφατης νίκης της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές: Όταν κατηγορείται για ακροδεξιές θέσεις, όταν κατηγορείται ότι έχει κάνει επέλαση με στρατιές κομματικών εγκάθετων στο κράτος, όταν αποτυγχάνει στη διαχείριση του προσφυγικού. Αλλά ακόμη και όταν αναιρεί τις βασικές της προεκλογικές δεσμεύσεις για την περίφημη «μεσαία τάξη» ή εντοπίζεται τρύπα 1 δις στον προϋπολογισμό.
Ενώ οι πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν το ευφυολόγημα, υπουργοί, βουλευτές αλλά και παράγοντες του δημόσιου βίου που στηρίζουν την κυβέρνηση, το χρησιμοποιούν για να πιστοποιήσουν ότι έχουν «λευκή επιταγή» και ότι, αντίστοιχα, η πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει καταδικαστεί, άρα δεν μπορεί κανείς να αντικρούσει το έργο της κυβέρνησης.
Η καινοφανής αυτή αντιδημοκρατική αντίληψη, υπονοεί ότι αφού το 40% του εκλογικού σώματος ψήφισε ένα κόμμα και το ανέδειξε στην κυβέρνηση εξαιτίας ενός εκλογικού συστήματος υπερ-ενισχυμένης αναλογικής, αυτό το κόμμα θα κυβερνά όπως θέλει, θα εφαρμόζει όποιο πρόγραμμα θέλει, θα αγνοεί την αντίθετη άποψη και «δεν θα δίνει λογαριασμό» σε κανένα. Ενδεχομένως ούτε στους ψηφοφόρους του, που ήδη μερίδα εξ αυτών αντιδρούν με τις «κυβιστήσεις» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αγνοεί προφανώς ότι ένα 60% του εκλογικού σώματος και μεγαλύτερο ποσοστό σε επίπεδο κοινωνίας, δεν ψήφισε αυτό το κόμμα, δεν εγκρίνει ενδεχομένως το πρόγραμμά του και σίγουρα δεν του έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα της άποψης. Αγνοεί όμως και τους βασικούς πολιτειακούς και κοινοβουλευτικούς κανόνες αλλά και τη δημοκρατική ανάγκη της αντιπολίτευσης και της αμφισβήτησης της αυθεντίας κάθε μορφής εξουσίας.
Πρόκειται για μια απόδειξη απολυταρχισμού, αλαζονείας και ρεβανσιστικής διάθεσης που διακατέχει την κυβέρνηση, η οποία θεωρεί τη νίκη της επάνοδο στο κράτος της Δεξιάς και του απόλυτου κομματικού ελέγχου σε όλο το δημόσιο βίο αλλά και καταδίκης κάθε αντίθετης άποψης, που σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο από συγκεκριμένα συμφέροντα μιντιακό καθεστώς, μόνο από «χαραμάδες» καταφέρνει να βρει δημόσια έκφραση. Σύμφωνα λοιπόν με την κυβέρνηση κανείς «δεν δικαιούται δια να ομιλεί» γιατί την ψήφισε το 40%. Προφανώς το υπόλοιπο 60% είναι ...μα@@@ες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου