Ήταν 18 Ιουνίου όταν η συντριπτική πλειονότητα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ πληροφορούσε τους αναγνώστες τους πως ο Γαβρόγλου «ξήλωνε το θρήσκευμα από τα απολυτήρια των μαθητών»,με την ιντερνετική σελίδα των “Νέων” να υπερθεματίζει γράφοντας πως η Υπουργική Απόφαση ερχόταν να προκαλέσει το «κοινό αίσθημα». Όλα αυτά βέβαια τα απαράδεκτα και τα προκλητικά για την κοινωνία μας συνέβαιναν επί ΣΥΡΙΖΑ. Τότε που η χώρα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και παντού βασίλευε η ανομία.
Γιατί χθες, για παράδειγμα, που υπεγράφη από την κ. Κεραμέως η κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος αλλά και της ιθαγένειας στους τίτλους και στα πιστοποιητικά σπουδών στην ελληνική εκπαίδευση, για τη συντριπτική πλειονότητα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ ήταν ακόμη μια Παρασκευή. Χθες έλειπαν τα «ξηλώματα» της Κεραμέως από τους τίτλους των ειδήσεων, όπως έλειπαν και οι «προκλήσεις του κοινού αισθήματος» από το ρεπορτάζ των ιντερνετικών “Νέων”, που επαξίως διεκδικούν το φετινό Πούλιτζερ δημοσιογραφικής κυβίστησης, καθώς μέσα σε τρεις μήνες κατάφεραν να πάνε από τη μία άκρη της είδησης στην άλλη λες και απευθύνονται σε μια μάζα λωτοφάγων και ηλιθίων, που μπορούν με χαρακτηριστική ευκολία να χειροκροτούν εκεί που αναθεμάτιζαν.
Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που το κυρίαρχο πολιτικό - μιντιακό σύστημα, χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, αδιαφορεί για την αξιοπιστία του παίζοντας φτηνά παιχνίδια εντυπώσεων τόσο με την πραγματικότητα όσο και με τη νοημοσύνη των πολιτών. Πάρτε για παράδειγμα τη λύση που φρόντισε να δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τις συντάξεις χηρείας και το πώς η είδηση παρουσιάστηκε, παρότι η λύση έφερε την υπογραφή ενός υπουργού της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Και λοιπόν; Κανενός το αυτί δεν ίδρωσε για το τι θα σκεφτεί και τι θα πει ο πολίτης, που τελικά δεν είναι τόσο ηλίθιος όσο τον περνάνε. Γιατί για ηλίθιους προφανώς και μας περνάνε η κυβέρνηση με τα επιτελικά της ΜΜΕ όταν αποφασίζουν είτε να κάνουν το άσπρο μαύρο είτε να γλύψουν εκεί που έφτυναν, ξεκινώντας από το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας και φτάνοντας έως το ξήλωμα του θρησκεύματος από τα απολυτήρια των παιδιών μας, είτε να μας πουλήσουν έργα των προηγούμενων ως έργα Μητσοτάκη.
Και καλά ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Αυτοί, όπως και όλοι οι πολιτικοί, έρχεται η στιγμή που κρίνονται στην κάλπη. Οι δημοσιογράφοι, όμως, και τα ΜΜΕ γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου