Η αλαζονεία δεν βοηθάει κανέναν

https://www.efsyn.gr/politiki/i-apopsi-tis-efsyn/206827_i-alazoneia-den-boithaei-kanenan

Εχουμε επισημάνει εγκαίρως ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν θα έχει την ίδια περίοδο ανοχής με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ηδη με τα πρώτα δείγματα γραφής της σε ένα μήνα διακυβέρνησης η κοινωνία άρχισε να αντιδρά, έκπληκτη μπροστά στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και συμπεριφορές.

Μπορεί δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ζήτησε σεμνότητα από τους υπουργούς του και να έχουν «τα μάτια κάτω», ωστόσο ο ίδιος παραβίασε πρώτος αυτόν τον κανόνα. Με στόμφο, πριν από λίγες μέρες στη Βουλή και απαντώντας στον Αλέξη Τσίπρα, υπερηφανεύτηκε με μάλλον άκομψο τρόπο ότι τον έχει ψηφίσει το 40% του λαού.

Αν ο πρωθυπουργός νομίζει ότι αυτό το γεγονός τού δίνει «λευκή επιταγή» να κάνει ό,τι θέλει, τότε σημαίνει ότι έκρυβε επιμελώς μια αλαζονεία που δεν θα του βγει σε καλό. Οπως δεν βγήκε σε καλό και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς να εξαιρούνται κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν τον κανόνα.

Κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές. Κανείς επίσης δεν αμφισβητεί την ειλικρίνεια του Κυρ. Μητσοτάκη, όπως την εξέφρασε προεκλογικά. Είχε πει τι προτίθεται να πράξει, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο της αγοράς εργασίας. Είχε μιλήσει για παρωχημένο 8ωρο, είχε αναφερθεί στην επταήμερη εργασία, γενικά είχε δώσει το στίγμα της πολιτικής του.

Κανείς λοιπόν δεν είναι «αθώος του αίματος» στην παρούσα συγκυρία, κανείς δεν μπορεί να πει ότι «δεν ήξερε». Κανείς επίσης δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η αντιπολίτευση βρίσκεται εκεί για να αποτελεί ανάχωμα σε κάθε κυβερνητική αυθαιρεσία. Αυτό άλλωστε αποτελεί βασικό συστατικό του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Με τα τρία πρώτα νομοσχέδια, που ήδη ψηφίστηκαν, καθορίστηκε η πορεία που προτίθεται να ακολουθήσει η κυβέρνηση σε καίρια ζητήματα που θα ανακύψουν. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο χειμώνας που έρχεται θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Κυρ. Μητσοτάκης μπορεί να ξεκίνησε με ορμή για να δικαιώσει την επιχειρηματική ελίτ που τον στήριξε, αλλά οφείλει να μην ξεχνάει πως αυτή η ελίτ είναι απελπιστικά «λίγη» μπροστά στον λαό.

Αυτόν πρέπει να φροντίσει, τις δικές του ανησυχίες πρέπει να κατευνάσει. Αν βέβαια πιστεύει σ' αυτόν. Και μάλλον πρέπει να αρχίσει να το κάνει σύντομα...