Οι περισσότεροι πολίτες δεν θα θυμούνται ίσως την ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στον ΣΕΒ, στις 29.5.2018. Απαντώντας στην Έφη Αχτσιόγλου, που λίγες μέρες πριν είχε δηλώσει ότι προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού και η καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, ο πρόεδρος της Ν.Δ., είχε μιλήσει για «επιστροφή στα προ κρίσης δεδομένα» και για μέτρα που κινούνται «σε αντιδραστική και αντιαναπτυξιακή κατεύθυνση...».
Τότε βέβαια οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.
Η χώρα ήταν ακόμα υπό τα Μνημόνια και ο Κ. Μητσοτάκης προσέβλεπε απεγνωσμένα σε μια σύγκρουση της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους δανειστές. Γι’ αυτό έκανε αντιπολίτευση για λογαριασμό της σκληρής πτέρυγας των δανειστών -όπως είδαμε και από την ιστορία με τις μειώσεις των συντάξεων. «Είμαι ο τελευταίος που θα δεσμευτεί για αύξηση του κατώτατου μισθού» είχε πει σε ντελιβεράδες τον Ιούνιο του 2017.
Τώρα ο Κ. Μητσοτάκης έχει αλλάξει γραμμή. Σήμερα θα ήταν αυτοκτονικό για τη Ν.Δ. να επιμένει ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι αντιδραστικό και αντιαναπτυξιακό μέτρο. Όμως αυτή η κωλοτούμπα δεν κρύβει, αντίθετα αναδεικνύει την πραγματική ατζέντα της Ν.Δ. για τα εργασιακά.
Ό,τι κατά καιρούς υποσχέθηκε ο Κ. Μητσοτάκης στους εργοδότες είναι στο τραπέζι: και το επταήμερο και το δωδεκάωρο και οι ελεύθερες απολύσεις και η εργασία χωρίς δικαιώματα. Απλώς βαφτίζονται «μέτρα για την ανάπτυξη και την απασχόληση». Με το όνομά τους θα τα ακούσουμε μετά τις 8 Ιουλίου, εφ’ όσον η Ν.Δ. κερδίσει.
Προσοχή λοιπόν. Με την κάλπη της 7ης Ιουλίου δεν παίζουμε. Ψηφίζουμε υπεύθυνα. Ψηφίζουμε για τη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου