Του Απόστολου Λουλουδάκη
Η εγκληματικότητα, η παραβατικότητα, η βία, η ανομία είναι η εργαλειοθήκη της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας που έχει υποτάξει στις στρατηγικες της το πολιτικό σύστημα.
Το ιδεολόγημα ότι το οργανωμένο έγκλημα που απειλεί την ελληνική κοινωνία, εκκολάπτεται στις περιθωριακές ομάδες που δρουν στο χώρο των Πανεπιστημίων είναι ένα γελοίο αφήγημα που εξυπηρετεί την στρατηγική της ενοχοποίησης και ιδεολογικής συντριβής του ευρύτερου αξιακού,, πολιτικού, φιλοσοφικού και κοινωνικού πλαισίου που εδραιώθηκε η πολιτική και η συνταγματική τάξη της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Είναι η ιδεολογική αμφισβήτηση της ίδιας της μεταπολίτευσης και κυρίως του αποτυπώματος των δυο μεγάλων πολιτικών προσώπων που συγκρούστηκαν, συνέθεσαν και έβαλαν τα θεμέλια της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας μας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου…
Γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού και απενοχοποίησης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ που ευθύνονται για τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που συγκλόνισαν την χώρα, για τις μίζες, το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, για τις συναλλαγές και τους χρηματισμούς από τα καρτέλ, για τις διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα, για την εκτεταμένη διαφθορά στο κράτος, για τα παραδικαστικά κυκλώματα…Οι μαφιόζικες δομές του παρασιτικού οικονομικού μοντέλου που κατέρρευσε και προσπαθεί να ανασυνταχθεί διοικούνται από τα κέντρα και τα στρατηγεία που εδράζουν στα υψηλά κλιμάκια της οικονομικής ολιγαρχίας..
Το Πανεπιστημιακό άσυλο είναι το σύμβολο της ιστορίας των κοινών αγώνων του πολιτικού Φιλελευθερισμού, της Δημοκρατικής Παράταξης, της Αριστεράς, των φοιτητών τον 20ο αιώνα. Είναι το σύμβολο της αντίστασης στον φασισμό, στις συνταγματικές εκτροπές, στον σκοταδισμό του ελληνικού συντηρητισμού…
Τεράστιες οι ευθύνες στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, στους φοιτητές, στα πολιτικά κόμματα που ανέχθηκαν την προβοκατόρικη δράση μέσα στα Πανεπιστήμια σε ομάδες που έκαναν χρήση της βίας και προσέφεραν θέαμα στα μίντια των ολιγαρχών.
Η προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου δεν αποτελεί υποχρέωση μόνο της πολιτείας, αλλά κυρίως των παραγόντων που συνθέτουν την πανεπιστημική κοινότητα και όχι μόνο απέναντι στην αστυνομία αλλά σε κάθε μορφής βία.
Η κατάργηση του ασύλου σήμερα από τον Μητσοτάκη είναι πολιτική επιλογή ύψιστου συμβολισμού, είναι η εκδίκηση που περίμενε υπομονετικά, είναι το ξήλωμα μιας δημοκρατικής εξέλιξης από μια υπερσυντηρητική κυβέρνηση που η εκλογική της νίκη αποτελεί πλέον μέρος ενός ευρύτερου μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού διευρωπαϊκής εμβέλειας, αποψίλωσης δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
Είναι ένα δώρο στο υπερσυντηρητικό εκλογικό του σώμα για να τους αναπτερώσει το ηθικό μετά από τίς ήττες που είχαν υποστεί από τους άθεους και τους κατσαμπλιάδες που έφεραν τον πολιτικό γάμο κατήργησαν την προίκα, διέγραψαν το θρήσκευμα από τις ταυτότητες.
Η Ελλάδα έχει περάσει ήδη σε μια νέα φάση της σύγχρονης ιστορίας της. Βαριές οι ευθύνες σε αυτούς που η μικροψυχία τους και ο μεταλλαγμένος τους εγκέφαλος δούλεψαν για την στρατηγική νίκη του Νεομητσοτακισμού. Αλλά ποιο μεγάλες σε αυτούς που αντιλαμβάνονται τους πολιτικούς συσχετισμούς και τους κοινωνικούς αγώνες ως οικογενειακή τους υπόθεση, ως ένα εφηβικό μιντιακό παιχνίδι επικοινωνίας και ακόμη ποιο συγκεκριμένα ως μια διαδικασία ίντριγκας και συναλλαγής με συστημικές δυνάμεις του παρισιτισμού.
Η πολυφωνία στο ΚΙΝΑΛ δείχνει ότι θα είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψει τον αποσυντονισμό του με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου ο προσφορές από τον Μητσοτακη στα στελέχη του θα συνεχιστούν. Είναι και κάποιας ηλικίας και προτιμούν αυτό που υπάρχει άμεσα, παρά τον Τσίπρα που πρέπει να περιμένεις.
Είναι μια πυραμίδα εξουσίας που στελεχώνεται με κάθε μορφής αυλικούς που ψάχνουν καρέκλα και μεροκάματο. Δικαίωμα προτίμησης οι Γενίτσαροι. Έτσι λειτουργούσε παραδοσιακά το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Το δόγμα της ανοικοδόμησης της νέας Ελλάδας του Κυριάκου είναι η γνωστή συνταγή του μπαμπά.
Παίρνουμε αρχικά πιστούς αυλικούς και μετά δημιουργούμε τις κρατικές δομές που θα τους χωρέσουν. Αυτό είναι το επιχειρησιακό σχέδιο ανακατάληψης του κράτους. Αυτή είναι η φιλοσοφία του νέου επιτελικού κράτους.
Καλές απόκριες… Καλό καρναβάλι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου