Διάλογος φτωχών τριαντάρηδων στο μπαλκόνι

https://www.facebook.com/search/top/?q=Διάλογος%20φτωχών%20τριαντάρηδων%20στο%20μπαλκόνι&epa=SEARCH_BOX

Nick Daskalopoulos

Διάλογος φτωχών τριαντάρηδων στο μπαλκόνι

- Θα πάτε πουθενά διακοπές;

- Μπαααα.

- Μπα.

- Τρεις μέρες με δύο συναδέλφους. Σκατά. Αχώνευτοι. Αλλά εσείς οι φίλοι μου δεν έχετε λεφτά. Καλά όχι ότι εμείς έχουμε. Τρεις μέρες, κάμπινγκ. Να 'χαμε να λέγαμε. 

- Μαλάκα δεν αξίζει, ούτε με γκόμενα δεν το έκανα αυτό. 

- Ε και τι να κάνω; 

- Κάνε μπάνια εδώ. 

- Κάντε εσείς. Καλό e.coli. 

- Εσύ;

- Εγώ χωριό. 

- Αφού δεν είσαι από χωριό ρε μαλάκα. 

- Ε, σε χωριό φίλου. 

- Πού;

- Καλαμάτα.

- Στον Σπύρο;

- Ναι.

- Δε ζουν οι παππούδες του ακόμα, εκεί;

- Ναι, μαζί θα είμαστε.

- Πω πω κατάθλιψη. 

- Τι θες να κάνω ρε μαλάκα;

- Εσύ δεν πατάς καν σε περιοχές της Αττικής που έβγαλαν Ν.Δ. ρε μαλάκα. Και θα πας Καλαμάτα;

- Τι να κάνω. Τουλάχιστον μας δίνουν χαρτζιλίκια και πάμε σε κάνα κλαμπάκι, να χτυπήσεις και κάνα ούζο το μεσημέρι άντε και να πάμε -μία- ταβέρνα. Μέχρι εκεί. Ε τώρα πια αυτό είναι όνειρο. 

- Μαλάκα λούζερ, είσαι 30 ρε φίλε. Ο πατέρας σου είχε εσένα στην ηλικία σου. Άκου χαρτζιλίκια. 

- Φίλε, αυτό το έχει δείξει και HBO, Netflix. Χιψτεράδες που τα παίρνουν από γιαγιαδοπαππούδια. 

- Ε, ναι. Παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο. Μην πας Αμερική. Ξέρεις τι γίνεται Μ. Βρετανία; Μέχρι τα 50 με τους γονείς τους, ζουν.

- Ωχ, μην αρχίζεις. 

- Α, ναι. Συγγνώμη. Δε φταίει το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, είμαστε όλοι καθηλωμένοι στο πρωκτικό στάδιο. ΠΑΣΟΚ ρε μούτρα. 

- Πω ρε μαλάκα, Δασκαλό, μη μας κάνεις status, σε παρακαλώ. 

- Αυτοί οι διάλογοι, είναι διαμάντι. Συμβάλλουν στην ανάδειξη της προλεταριακής πραγματικότητας. Πάρε παράδειγμα το παράδειγμα του άρτου και θεάματα στο Νιάρχος. Κάτω από τα φώτα, τα στολίδια, κανείς δεν πληρώνει για τίποτα, αυτή είναι η ουσιαστική πολιτική και ουχί απλά πολιτισμική προσφορά του, ένα fancy πάρκο για να αράζουν όλοι οι φτωχοί με και καλά κυριλέ ρούχα, όλα προσφορές. 

- ΣΚΑΣΕ. ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ. 

- Καλά, σκάω. 

- Παιδιά, εγώ έπεσα τώρα λίγο. Με επηρέασε αυτό που είπε με τα χαρτζιλίκια, κι εγώ παίρνω. Είναι ντροπή ρε φίλε. Τριάντα. Το βλέπω με τεράστια γράμματα από πάνω μου.

- Εντάξει, εσύ μοιάζεις 25, σε παίρνει.

- Τι άσχετη παπάτζα ήταν αυτή ρε συ Στέλιο;

- Καθόλου παπάτζα μαν μου. Στα interviews σου δίνει πλεονέκτημα. 

- Ναι, ξέρεις, θα δει ηλικία στο CV. 

- Σβήστην και με το πίρι πίρι και ενεργητικότητα, έχεις πλεονέκτημα. Δε θα σου ζητήσει και ταυτότητα. Μαλάκα, τι 25, 23 δείχνεις. 

- Ναι αλλά δε με θέλουν οι γκόμενες. 

- Φίλε, εγώ μοιάζω 42. Ξέρεις πώς είναι αυτό σε interview. Εγώ -πρέπει- να δείχνω ταυτότητα για να πείσω ότι είμαι τριάντα. 

- Πάντως είναι κατάντια να παίρνεις χαρτζιλίκι από συνταξιούχους στα τριάντα. Όλοι οι μεγάλοι άντρες στα τριάντα μεγαλουργούσαν. 

- Θες να πιάσεις τον πάτο του πάτου;

- Ρίχτο.

- Αν διαβάσεις ιστορίες γυναικών που δε μάθαμε ποτέ, μπορεί να έτρωγαν σκατό και να μη τις ξέραμε μέχρι χτες, αλλά κι αυτές στα τριάντα μεγαλουργούσαν. 

- Την παναγία σου. 

- Δεν είναι αυτός ο πάτος του πάτου. Σήμερα τριαντάρες προσφύγισσες, πρώην σκλάβες, παλεύουν, έχουν περάσει πολέμους, και πάλι δημιουργούν.

- Φίλε, εντάξει, δε θα νιώσω άσχημα, θαυμασμός. 

- Δίκιο. Πάντως δημιουργούν. Κάνουν κάτι. 

- Καλά, οι εξαιρέσεις. 

- Εγώ μάγκες δουλεύω, οπότε δε νιώθω άσχημα που παίρνω και χαρτζιλίκι, δε βγαίνει. Γάμα το. Ακόμα και ο πατέρας μου παίρνει από τους συνταξιούχους. 

- Εντάξει, να το πούμε κι αυτό, οι συνταξιούχοι σήκωσαν την οικονομία επί Σαμαρά. 

- Ναι, αλλά ΝΔ βγάζουν.

- Δεν είναι ενιαίο μπλοκ καμία κατηγορία πέρα από τις ταξικές κατηγορίες.

- Και τις φαντασιωσικά ταξικές. 

- Δεκτό.

- Πάντως καλοκαίρι δεν είναι αυτό. 

- Γιατί ρε; Άρχοντες είμαστε.

- Κάτσε ρε μαλάκα, άρχοντες είμαστε. Σκατά είμαστε. Για ένα γαμωούζο δεν έχουμε. Όλο σε μπαλκόνια. Στο μπαλκόνι του Τάκη, του Σάκη, του Λάκη, του Μάκη. Ε, βαρεμάρα πια. 

- Ποιοι είναι αυτοί; 

- Δίνω ιδέες για ονόματα, γιατί ο Δασκαλό είναι στο κινητό που σημαίνει τα γράφει όλα, θα βγει έτσι αυτό.

- Θα κανονίσουμε κάτι όταν μπουν και οι συντάξεις. 

- Εγώ να πω κάτι; Από το "όταν μπουν οι συντάξεις" που σίγουρα είναι δυστυχία, θα περάσουμε στο "να δούμε αν θα υπάρχουν συντάξεις". 

- Αυτό κάνε status. Αυτό θα είναι όλη η τετραετία.