Φάτε μυαλό «προσωπικότητας» που στηρίζει Κούλη.
Προσευχόσουν ότι ΔΕΝ θα το θυμηθούμε.
Ε, «προσωπικότητα»;
Κι αφού γελάσαμε, ας κάνουμε λίγη δουλειά.
Ας εξηγήσουμε τί φανερώνει για το άτομο –και τη συνομοταξία του, τις «προσωπικότητες»,- αυτή η ατιμασμένη από τον χρόνο δήλωση.
Πρώτα απ’ όλα ότι είναι ψωνάρα.
Νομίζει ότι έχει τις νοητικές ικανότητες και τις γνώσεις να κάνει τέτοιου είδους εκτιμήσεις. Και όπως όλοι οι Έλληνες «διανοούμενοί» (το ψευτο- είναι πλεονασμός), θεωρεί ότι είναι υπεράνω τεκμηρίωσης.
Αλίμονο τώρα να πρέπει να εξηγήσει τί τον κάνει να πιστεύει ότι η Ελλάδα θα καλπάζει.
Στην ουσία είναι μια ακόμα εκδήλωση του κωμικού αυταρχισμού των «διανοουμένων» μας.
Όλο bold δηλώσεις για το ένα και το άλλο («ο Ταρκόφσκυ είναι ο μεγαλύτερος δημιουργός του σινεμά, και θα ήθελα να μην αναπνέω τον ίδιο αέρα με όποιον δεν το καταλαβαίνει,» –κάτι τέτοιες ψευτο-ποιητικές εξάρσεις,) και μόλις πας να «ελέγξεις» κάποια γνώμη τους, στραβώνουν με τη μια και αρχίζουν να φωνασκούν.
Φυσικά το ότι εκείνη τη στιγμή που νομίζουν ότι ξεσπαθώνουν ως Πέρσυ Σέλλεϋ και Μπάυρον, εσύ τους έχεις φορέσει ένα νοητό τσεμπέρι, δεν πρέπει να τους περνάει απ’ το μυαλό.
Δεύτερον, υιοθετεί την «φόρμα» της προφητείας, γιατί δίνει στις παπαριές κύρος.
Η «προφητεία» σε κάνει να φαίνεσαι σοφός –το σοφό παιδί, ίσως;... Σε απευθείας σύνδεση με τα ακασικά αρχεία. Φυσικά πάλι το αποτέλεσμα είναι φαιδρό.
Θυμίζει μάλλον ταρίφα ή ιπποδρομιάκια που σου κλείνει το μάτι και σου λέει το «σίγουρο».
Τρίτον, πρόκειται για καθαρή βουλησιαρχία: εφόσον το είπα, κι εφόσον είμαι σημαντικός, θα γίνει. Δεν μπορεί να με εκθέσει η πραγματικότητα.
Δεν μπορεί να πάθω τέτοια πλάκα ΕΓΩ.
Κι ερχόμαστε στην καρδιά της υπόθεσης.
Εκεί που οδηγεί ο συνδυασμός βουλησιαρχίας και ασχετοσύνης –εδώ η «προσωπικότητα» θα μάθει κι αυτά που αγνοεί κι ο ίδιος για τον εαυτό του. Θα του εξηγήσω τι τον έκανε να πιστεύει ότι η Ελλάδα θα καλπάζει.
Ως βουλησιάρχης –δηλαδή, που κάνει την επιθυμία του πραγματικότητα,- και ταυτόχρονα άσχετος με την πολιτική, είχε «χάψει» αμάσητο το βολικότατο για αυτόν αφήγημα των πολιτικών μεντόρων του: ότι την Ελλάδα την κατέστρεψαν οι φτωχοί και όχι η διεφθαρμένη ελίτ –οι ίδιοι.
Η «προσωπικότητα» πίστευε ασυνείδητα (pun intended) ότι η Ελλάδα θα καλπάζει, γιατί θα έχει πετάξει τη «σαβούρα».
Τους άνεργους, τους ανασφάλιστους, τους συνταξιούχους, τα δημόσια νοσοκομεία, τα δημόσια σχολεία, τα σπίτια των ανθρώπων που θα τα έχουν «αξιοποιήσει» τα funds («οι πλειστηριασμοί είναι ευλογία» μας έλεγαν οι μέντορές του, Ξαφάδες και Κώνστες).
Θα έχει απομείνει στην χώρα ένας εξαθλιωμένος πληθυσμός, οι κλεπτοκράτες –επιχειρηματίες και πολιτικοί,- και οι «προσωπικότητες», δηλαδή οι «διανοούμενοι» τραπεζογλείφτες των κλεπτοκρατών.
Αυτοί που γράφουν στα έντυπά τους «άρθρα γνώμης», προωθώντας την ατζέντα τους με παρλαπίπες τύπου «γεωλογικός χρόνος», και πλέον μπαίνουν και στους κομματικούς μηχανισμούς, δηλαδή, κατευθείαν στο κελάρι. Τότε ναι, σ' αυτή την νεοφιλελεύθερη μπανανία, αυτοί θα κάλπαζαν.
Με χρυσά κουτάλια θα έτρωγαν.
Το κυρίως φαγητό οι κλεπτοκράτες και τα ψίχουλα –αλλά σε πορσελάνινα πιάτα,- οι «προσωπικότητες».
Οπότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος, γιατί όταν το σχέδιο, αυτός ο οδικός χάρτης προς τον καλπασμό ανακόπηκε κάπως, αυτοί λυσσάνε με αυτούς που τον ανέκοψαν.
«Με τα ουισκάκια μου θα κάνετε κοινωνική πολιτική, ρε κατσαπλιάδες μαδούροι;»
Σημ. «Προσωπικότητες», αν και προσωπικότητες, μην το πάρει καμιά σας… προσωπικά. Γιατί κανένας σας δεν είναι πρόσωπο. ειδική περίπτωση.
Είσαστε συνομοταξία.
Εγώ τουλάχιστον ως Κορεάτες σας βλέπω.
Όλους ίδιους.
Προσωπικό είναι μόνο το τσουξιματάκι στον ποπό, τώρα δα…
Θα περάσει όμως γρήγορα με στοργή και προδέρμ από τους γκρούπις και με λίγο ουισκάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου