Της Νικόλ Λειβαδάρη
Μέχρι τις 4 Μαΐου η Νέα Δημοκρατία μπορεί, τύποις τουλάχιστον, να εξακολουθεί να προσβλέπει στην υλοποίηση του ιδανικού της σεναρίου – εκείνου της παράλληλης διεξαγωγής ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών.
Η 4η Μαίου είναι η τελευταία ημέρα, με βάση τις συνταγματικές προβλέψεις, που ο πρωθυπουργός μπορεί να προκηρύξει εθνικες εκλογές εάν επιθυμεί να διεξαχθούν και αυτές στις 26 Μαίου.
Δεν το επιθυμεί όμως και δεν θα το πράξει, και αυτό μάλλον έχει πλέον εμπεδωθεί και στο στρατηγικό επιτελείο της ΝΔ.
Εξ ου και οι διακηρύξεις περί «δημοψηφίσματος» στις 26 Μαίου έχουν αρχίσει ήδη να αντικαθίστανται διακριτικά από διαρροές περί «πρώτου εκλογικού ημιχρόνου».
Εξ ου επίσης και το νέο σενάριο που διακινείται τα τελευταία 24ωρα από την Πειραιώς. Πρόκειται για το σενάριο που θέλει την διεξαγωγή εθνικών εκλογών- εξπρές όχι πλέον ταυτόχρονα, αλλά έναν μήνα μετά τις ευρωεκλογές.
Κορυφαία στελέχη του επιτελείου Μητσοτάκη μάλιστα δείχνουν και συγκεκριμένες ημερομηνίες για τις εθνικές κάλπες – είπε την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου ( 30 Ιουνίου), είτε την πρώτη Κυριακή του Ιουλίου ( 7 Ιουλίου).
Η ανάλυση, δε, πάνω στην οποία στηρίζεται η νέα αυτή εκδοχή είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας, όντας ηττημένος – και δη βαριά – στις ευρωεκλογές, θα προκηρύξει ακαριαία εθνικές εκλογές επιχειρώντας να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά φόβου του αντιδεξιού εκλογικού σώματος μπροστά στην επικείμενη «επέλαση» της Νέας Δημοκρατίας.
Και η ανάλυση και η πολιτική εκτίμηση είναι προφανές ότι πάσχουν εκ βάθρων.
Ο μόνος λόγος που θα είχε ο Αλέξης Τσίπρας, και ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός στην θέση του, να στήσει άρον άρον εθνικές κάλπες μέσα στο καλοκαίρι θα ήταν εάν στις ευρωεκλογές είχε πετύχει την απόλυτη ανατροπή και δεν ήθελε να χάσει το momentum της βέβαιης νίκης.
Ακόμη, δε, κι εάν συμβεί αυτό, υπάρχουν εξαιρετικά ισχυρά επιχειρήματα ( όπως η ωρίμανση των οικονομικών μέτρων και το πακέτο εξαγγελιών της ΔΕΘ) που δείχνουν ότι η κεφαλαιοποίηση της εν λόγω ανατροπής θα είναι πολύ πΙο ισχυρή εάν οι εκλογές γίνουν το φθινόπωρο.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η ΝΔ κάνει λάθος ανάλυση, κι εδώ μπορεί να ξεκινά και το μεγάλο στρατηγικό της πρόβλημα.
Το πρώτο της λάθος είναι πως θεώρησε κλειδωμένη την απόφαση Τσίπρα για τριπλές εκλογή τον Μάιο, κι έχτισε όλο της τον σχεδιασμό πάνω σ’ αυτή την βεβαιότητα:
Δημιουργία αρνητικού κλίματος για τον αντίπαλο – «να φύγουν αυτοί» – , στόχευση ολοκληρωτικής παλινόρθωσης του παλαιού πολιτικού συστήματος – «στρατηγική ήττα ΣΥΡΙΖΑ -και πλασματική εικόνα σαρωτικού εκλογικού ρεύματος υπέρ της ίδιας.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε το ρίσκο να ανατρέψει αυτόν τον σχεδιασμό.
Κι εάν το στοίχημα του βγει, την επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να βρει επειγόντως νέο αφήγημα.
Κοινώς εάν το «να φεύγουν αυτοί» δεν αποτυπωθεί σαρωτικά στην ευρωκάλπη, θα πρέπει άμεσα – και με θετικό πλέον πρόσημο – να εξηγήσει και να πείσει γιατί πρέπει «να έρθει ο Μητσοτάκης».
Κι εδώ, το επιτελείο της ΝΔ τείνει να διολισθήσει σε μια ακόμη λάθος ανάλυση:
Τείνει να θεωρήσει δεδομένη την αντισυσπείρωση – την εκτίμηση, δηλαδή, ότι οι νυν αναποφάσιστοι και πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν οριστικά εγκαταλείψει την επιλογή που έκαναν το 2015 – και, ταυτόχρονα υποτιμά το αντίστροφο σκέλος του αρνητικού εκλογικού διλήμματος.
Είναι το σκέλος του διλήμματος που πολύ σύντομα θα θέτουν μετ´επιτάσεως και ο Τσίπρας, και ο ΣΥΡΙΖΑ, και η Προοδευτική Συμμαχία, και συνοψίζεται απλώς στο «να μην έρθει ο Μητσοτάκης».
Περιέργως δε, και στην επικοινωνιακή και στην πολιτική του διάσταση, είναι ένα δίλημμα που σπεύδει ήδη να ενεργοποιήσει – και να ισχυροποιήσει – ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Είτε αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να κόψει το δώρο των Χριστουγέννων στον ιδιωτικό τομέα – όπως έκανε από την Κύπρο -, είτε εγκαινιάζοντας την προεκλογική του εκστρατεία αγκαζέ με τον Μάνφρεντ Βέμπερ – όπως θα κάνει την Τρίτη στο Ζάππειο – ο οποίος εγκαλούσε την ελληνική κυβέρνηση επειδή διένειμε κοινωνικό μέρισμα…
ΑΠΟ ΤΟ TVXS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου