Υποθέτω ότι ένας κυνικός επαγγελματίας ερευνητής δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να κάνει έρευνα, θα έγραφε ότι πιστεύει προσωπικά ως αποτέλεσμα γνωρίζοντας ότι είναι εξίσου πιθανό να πέσει μέσα.
Μετακινούμαι με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και μάλιστα κυρίως με λεωφορεία, αυτά τα ταλαιπωρημένα οχήματα που εξυπηρετούν πια σχεδόν αποκλειστικά τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.
Πριν 5-6 χρόνια το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το τμήμα των πολιτών ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού.
Ο κόσμος έβριζε μέσα στο λεωφορείο, κατηγορούσε την κυβέρνηση Σαμαρά ακόμη και για τον κακό καιρό.
Πέρυσι ήταν επίσης ορατή μια άλλη μεταστροφή.
Γιαγιάδες που γκρίνιαζαν για τον Τσίπρα ότι “τα ίδια έκανε”, νεότεροι άνθρωποι που μιλούσαν επιθετικά για το μακεδονικό.
Φέτος σιωπή.
Σαν να μην στήνονται 3 κάλπες σε ένα μήνα από σήμερα.
Η ίδια σιωπή που συναντούν οι περιοδεύοντες υποψήφιοι για οποιοδήποτε αξίωμα στις λαϊκές αγορές, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα ΚΑΠΗ και στα καταστήματα.
Δεν είναι σιωπή από φόβο, κανένας λογικός άνθρωπος δεν φοβάται να υποστηρίξει δημόσια οτιδήποτε στην χώρα μας. Αυτό είναι ένα από τα θετικά των πυκνών και ανατρεπτικών εξελίξεων των προηγούμενων ετών.
Δεν είναι σιωπή από αδιαφορία.
Όλοι όσοι ξέρω, κανονικοι άνθρωποι και όχι φανατικοί της πολιτικής, εκδηλώνουν την πρόθεση να ψηφίσουν στις εκλογές. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια άλλωστε και ... μας έλειψε.
Διαισθάνομαι ότι είναι σιωπή περίσκεψης.
Δεν εννοώ ότι όλοι είναι αναποφάσιστοι.
Αλλά ακόμη και οι κατασταλαγμένοι ψηφοφόροι των κομμάτων δεν εκφράζονται με το παλιό πάθος και την άκαμπτη πεποίθηση. Έχει αυξηθεί η γκρίζα ζώνη, οι πολίτες που ακόμη και αν έχουν τη γνώμη τους δεν επέιγονται να την προπαγανδίσουν στον διπλανό.
Ή που δεν είναι τόσο σίγουροι πια γι αυτήν.
Πιστεύω επίσης ότι πολλοί περισσότεροι από προηγούμενες εκλογές σκέφτονται τι συνέπειες θα έχει το εκλογικό αποτέλεσμα στη δική τους ζωή, στις ανάγκες τους και στο μέλλον των παιδιών τους.
Ενώ έχουν λιγοστέψει αυτοί που θα ψηφίζουν λόγω μακροχρόνιας ταύτισης, επειδή από πάπου προς πάπου είναι δεξιοί ή αριστεροί.
Άσε που αντικειμενικά μας έχουν τελειώσει ως κοινωνία και τα ρουσφέτια, τα οποία συντηρούσαν έναν σοβαρό κορμό ένθερμων υποστηρικτών.
Το συμπέρασμα μου είναι ότι αναπόφευκτα θα υπάρξουν εκπλήξεις.
Στις ευρωεκλογές, στις Περιφερειακές, στις Δημοτικές εκλογές.
Όχι ομοιογενείς στη φύση τους, δεν θα καταγραφεί κάποιο ρεύμα που θα σαρώσει σε όλες τις κάλπες. Το αντίθετο μάλλον.
Μια αντιφατική και σχετικά διεσπαρμένη ψήφος αντιστοιχεί καλύτερα σε αυτή την σιωπή, που χαρακτηρίζει ολόκληρη την κοινωνία αλλά ακόμη περισσότερο την μεγάλη πλειοψηφία των “από κάτω” σύμφωνα με το λεξιλόγιο του Λακλάου.
Αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτοί που έχουν πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ των ευνοϊκών μετρήσεων, δέν έχουν ιδέα τι γίνεται στον αληθινό κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου