Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογικές αναμετρήσεις, υπάρχει η ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο κόσμος της Αριστεράς κάποια πολύ βασικά πράγματα.
Το πρώτο:
η κυβέρνηση έφτασε ώς εδώ δίνοντας την πιο δύσκολη πολιτική μάχη που έχει δώσει η Αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες.
Αντιμετώπισε τέσσερις γύρους σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Αγωνίστηκε για να μπορέσει να στηρίξει τους πιο αδύναμους.
Αντιμετώπισε ένα λυσσασμένο μιντιακό σύστημα και αναρίθμητες εκστρατείες μίσους.
Τελείωσε τα Μνημόνια και πήρε μια καθαρή συμφωνία για το χρέος.
Άνοιξε έναν καθαρό διάδρομο εξόδου από την κρίση.
Συγκρούστηκε με τον κορμό του ακροδεξιού εθνολαϊκισμού, στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Βελτίωσε το επίπεδο ζωής μιας ολοκληρωτικά κατεστραμμένης κοινωνίας.
Δεσμεύτηκε σε ένα πρόγραμμα μεταμνημονιακής πολιτικής, το οποίο εφαρμόζει κατά γράμμα.
Το δεύτερο:
απέναντι στην κυβέρνηση αυτή υπάρχει μια αντιπολίτευση που έχει σπάσει κάθε κοντέρ ανοησίας. Που διακηρύσσει ότι στόχος της είναι να έρθει στην εξουσία για να παραγράψει τα οικονομικά σκάνδαλα που βαραίνουν το παρελθόν της.
Που έχει χάσει κάθε μέτρο σοβαρότητας και δημοκρατικού ήθους στον πολιτικό της λόγο.
Που αναπληρώνει την απουσία σοβαρού πολιτικού σχεδίου με ύβρεις και καραγκιοζιλίκια.
Που υπόσχεται να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνική ασφάλιση.
Που χαϊδολογάει τους τραμπούκους μακεδονομάχους για μερικά ψηφαλάκια.
Που κρύβει την ανεπάρκειά της πίσω από έναν προστατευτικό φραγμό τηλεοπτικών σταθμών και ιστοσελίδων. Που χρωστάει εκατομμύρια στις τράπεζες και παραδίδει μαθήματα αξιοπιστίας.
Και σχεδιάζει το αύριο με ακόρεστη δίψα για εκδίκηση.
Λοιπόν, όχι.
Δεν θα γυρίσουμε πίσω.
Θα προχωρήσουμε προς το μέλλον.
Για την Ελλάδα των πολλών, τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη.
Έχουμε τη δύναμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου