Τα τελευταία χρόνια οι δεξιοί και οι νεοφιλελεύθεροι μας έχουν ζαλίσει με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς

Dimitris Tsirkas

Τα τελευταία χρόνια οι δεξιοί και οι νεοφιλελεύθεροι μας έχουν ζαλίσει με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. 

Μετά την ήττα της στον εμφύλιο, μας λένε, η Αριστερά πέτυχε να κυριαρχήσει στον χώρο των ιδεών και του πολιτισμού, ανακτώντας και με το παραπάνω όσα έχασε στο στρατιωτικό και πολιτικό πεδίο. 

Πώς όμως το κατάφερε αυτό αφού οι ιδέες της Δεξιάς είναι, υποτίθεται, μακράν ανώτερες και επιπλέον, όπου εφαρμόστηκαν οι αριστερές θεωρίες, απέτυχαν παταγωδώς;

Για να επιλύσουν αυτή την κραυγαλέα αντίφαση, καταφεύγουν στην προσφιλή τους μέθοδο: τη συνωμοσιολογία. 

Η τελευταία τους επιτρέπει αφενός, να «εξηγήσουν» την αντοχή των αριστερών ιδεών παρά τις απανωτές ήττες του κομμουνιστικού κινήματος, αφετέρου να προστατέψουν την εύθραυστη κοσμοθεωρία τους από τη διαρκή διάψευση της πραγματικότητας.

Χάρη στη συνωμοσιολογία μπορούν να αρνούνται τα προφανή, ότι διαχρονικά ο πολιτισμός της Δεξιάς κινείται ανάμεσα στις παρελάσεις ελληνοπρέπειας της Χούντας, τις κιτς ταινίες του Τζέιμς Πάρις και του Δαλιανίδη και την αισθητική σκυλάδικου της ΔΑΠ. 

Ότι η «ανάλυσή» τους για την κοινωνία και την ιστορία είναι η πιο χυδαία εκδοχή του κοινωνικού δαρβινισμού και η θεωρία τους υποβιβάζει τον άνθρωπο σε μια καρικατούρα υπολογιστικής μηχανής που εξαντλεί όλο του το είναι στην μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους. 

Και πως όλα αυτά μαζί συντείνουν στον εξωραϊσμό των υπαρχουσών σχέσεων εξουσίας και ιεραρχίας, στη δικαιολόγηση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης των πολλών από τις εκάστοτε ελίτ.

Αυτή την ιδεολογική και πολιτιστική ένδεια απορρίπτουν ενστικτωδώς τα πλήθη και αναζητούν στην Αριστερά τα αναλυτικά εργαλεία για να κατανοήσουν και να αλλάξουν τον κόσμο, καθώς και τρόπους για να εκδηλώσουν την καταπιεσμένη δημιουργικότητά τους. 

Όσο λοιπόν και αν χτυπιούνται οι Μανδραβέληδες και οι Θεοδωρόπουλοι, οι ιδέες τους δεν πρόκειται ποτέ να συγκινήσουν τις μάζες. 

Όχι γιατί δεν το επιτρέπει κάποια συνωμοσία της Αριστεράς, αλλά γιατί είναι σκουπίδια.

 Ο κομμουνισμός θα είναι πάντα η νιότη του κόσμου και εκείνοι ένα σκουληκιασμένο πτώμα που η εξουσία περιφέρει άταφο για να ξορκίσει τον φόβο των μαζών.