Δανάη Κισκήρα - Μπαρτσώκα
Ο κόσμος λέει πως η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν μπορούν να αντιδράσουν στο άκουσμα επιχειρημάτων που δεν εξηγούνται με την κοινή λογική ή τουλάχιστον δεν χαρακτηρίζονται από τη στοιχειώδη αιδώ.
Από την άλλη, εκείνοι οι οποίοι χρησιμοποιούν αυτά τα επιχειρήματα, είτε δεν έχουν αντίληψη των λεγομένων τους, είτε γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν και γιατί το κάνουν.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΪ, Μπάμπης Παπαδημητρίου και Άρης Πορτοσάλτε και φροντίζουν να μας το θυμίζουν σε κάθε ευκαιρία. Σαφώς δεν είναι μόνο αυτοί, αλλά αυτοί αρκούν ως παράδειγμα.
Και ακούγοντάς το, έπαθα ακριβώς αυτό.
Δεν μπορούσα να αντιδράσω.
Η Νέα Δημοκρατία έχει αμολήσει σύσσωμα τα «σκυλιά» της για να κερδίσει ό,τι μπορεί, ασελγώντας ομαδικά αυτή τη φορά πάνω στις ψυχές αυτών των παιδιών από τη Μολδαβία.
Των παιδιών που υπήρξαν θύματα trafficking, κάτι το οποίο πολύ εύκολα και βολικά ξεχνούν ορισμένοι, την ώρα που μιλούν για συναίνεση στη σεξουαλική πράξη ανάμεσα σε αυτά και τον Νίκο Γεωργιάδη.
Η εκστρατεία λάσπης η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες, έχει ουσιαστικά πολιτικό υπόβαθρο διαλύοντας την κοινωνική πλευρά του γεγονότος.
Αντιλαμβάνομαι την πολιτική διάσταση του θέματος η οποία είναι εξαιρετικά σοβαρή. Δεν αντιλαμβάνομαι όμως πως γίνεται να είναι πιο πάνω από την κοινωνική. Την ώρα μάλιστα που μιλάμε για παιδιά.
Όλο αυτό μάλιστα εντείνεται, από τη στιγμή που, αντί η ΝΔ με πρώτο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να καταδικάσει ομόφωνα με τον πιο έντονο τρόπο, το έγκλημα του πρώην βουλευτή της και στενού συνεργάτη του προέδρου του κόμματος, προσπαθεί απεγνωσμένα να βελτιώσει την αρνητική εικόνα του ίδιου του Γεωργιάδη στην κοινωνία, κάνοντας λόγο για σκευωρία.
Και όταν τα περί σκευωρίας τελειώσουν, ξεκινάει το παιχνίδι των λέξεων.
Συζητήσεις επί συζητήσεων, ποστ, ριτουιτ και σχόλια που χαρακτηρίζονται με απύθμενο θράσος, για το αν η ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων άνω των 15 ετών είναι παιδεραστία ή για το αν η συνεύρεση επί πληρωμή είναι συναινετική ή όχι -κάπου εδώ ξεπλένεται ακόμα και το trafficking.
Άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τα υποτιθέμενα νοήματά τους, συμβάλλουν στην κανονικοποίηση του εγκλήματος, στο ξέπλυμα του βιασμού, στην αποποινικοποίηση της εμπορίας ανθρώπων και της ασέλγειας σε βάρος ανηλίκων. Και αυτό είναι τρομακτικό.
Το μοναδικό θέμα το οποίο θα έπρεπε συζητείται σχετικά με την καταδίκη του Νίκου Γεωργιάδη, είναι η ποινή.
Μία ποινή που ρίχνει έναν άνθρωπο μπλεγμένο σε κύκλωμα εμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, στα πούπουλα.
Και ας μην παραβλέπουμε ότι η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί δεδικασμένο, με όποιες συνέπειες μπορεί να δημιουργήσει αυτό στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου