Η επιχείρηση κουκούλωμα απέτυχε σε πρώτη φάση, η επιχείρηση πλυντήριο είναι σε εξέλιξη

Filothei Varsami

Τα φίλα προσκείμενα προς τη νδ μέσα μαζικής ενημέρωσης κουκουλώνουν ή ξεπλένουν συστηματικά εδώ και μέρες την καταδίκη του νίκου γεωργιάδη (τέως γραμματέα στρατηγικού σχεδιασμού της νδ, τέως βουλευτή κέρκυρας της νδ) για ασέλγεια σε ανήλικα αγόρια 15 ετών και άνω επ αμοιβή. 

Η καθημερινή μας ενημερώνει για την καταδίκη του καρδινάλιου στο βατικανό για παιδεραστία, αλλά για τον γεωργιάδη εδώ και 3 μέρες δεν είχε κάτι να μας πει. 

Ο σκαι παραπέμπεται στο εσρ γιατί στην πρεμούρα του να αποκρύψει την είδηση έφτασε σε σημείο, παρουσιάζοντας τα ημερήσια πρωτοσέλιδα εφημερίδων, να δείξει παλιό εξώφυλλο της εφημερίδας «δημοκρατία» προκειμένου να μη βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναφερθεί στην υπόθεση γεωργιάδη, παρουσιάζοντας το πηχυαίο τίτλο της σχετικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Υπάρχουν δυο σκέλη σε αυτή την ιστορία: 

ένα, η ποινική εμπλοκή ενός πολιτικού σε σοβαρό αδίκημα. 

Επιβαρυντική περίσταση για αυτόν είναι κατ εμε πέραν της ανηλικότητας και το γεγονός ότι τα ανήλικα αγοράκια ήταν θύματα τράφικιν. 

Θα ήταν, όμως, ζήτημα κυρίως ανάμεσα σε αυτόν, στα θύματά του και στην ελληνική δικαιοσύνη, αν η νδ τόσο άγαρμπα, άτσαλα και, επιτρέψτε μου τη φράση «σταλινομαδουρικά» δεν επενέβαινε εμπλέκοντας μόνη της τον εαυτό της στην υπόθεση αυτή:

Πρώτα η άννα μισέλ ασημακοπούλου καταδέχτηκε να πάει στο δικαστήριο για να καταθέσει, αν κατάλαβα καλά, ότι ο γεωργιάδης είναι καλός άνθρωπος, υποσχόμενη ταυτόχρονα στον κρανιδιώτη που της επιτέθηκε για την επιλογή της αυτή ότι «θα τον πάει αίμα» (quote η φράση της). 

Μετά ο κυρανάκης εμφανίστηκε στο ίδιο δικαστήριο και τις δυο φορές (στην αναβληθείσα δικάσιμο και στη δικάσιμο που διεξήχθη η δίκη) ως τοποτηρητής του κόμματος (δεν ξέρω και ως τι άλλο). 

Στη συνέχεια, μετά την καταδίκη, έπεσε σιωπητήριο στα φίλα προσκείμενα προς τη νδ μέσα (που θεωρούν είδηση άξια να παιχτεί για δέκα μέρες το σπρέι στα κουδούνια του πορτοσάλτε, αλλα όχι την -πιθανή, ακόμα- αλλά πάντως πρωτόδικα διαγνωσμένη θετικά ασέλγεια σε ανήλικα αγόρια του τεως γραμματέα στρατηγικού σχεδιασμού της νδ). 

Τα μέσα αυτά ξαναβρήκαν τη μιλιά τους από την ανασκευή της είδησης και μετά· δλδ οι αναγνώστες και τηλεθεατές τους έμαθαν την ιστορία γεωργιάδη από το σημείο «μα αν κάποιος νιώθει έλξη για κάποιον άλλον δεν του ζητάει ζώδιο και ταυτότητα» -όπως δεν ντράπηκε να γράψει ο θεοδωρόπουλος και όπως δεν ντράπηκε η καθημερινή να δημοσιεύσει-! 

Παράλληλα, ο βλάχος, βουλευτής της νδ δήλωσε για την υπόθεση ότι «ο καθένας μας θα μπορούσε να μπλέξει σε μη πολιτικά θέματα» (λέτε και η ασέλγεια σε ανήλικα θύματα τράφικιν ειναι το ίδιο με το να μπλέξουμε σε τροχαίο) ενώ ο αυγενάκης μιλάει για σκευωρία σε βάρος του νίκου γεωργιάδη. 

Παραδόξως και λυπάμαι που το λέω οι μόνοι που διέσωσαν την αξιωματική αντιπολίτευση είναι η σπυράκη («ο νικος γεωργιάδης δεν έχει καμία σχέση με τη νδ») και ο βορίδης («πουθενά η νδ δε μίλησε για σκευωρία»). 

Και μπράβο τους και κρίμα, ταυτόχρονα.

Το δεύτερο σκέλος, της προκλητικής διαχείρισης από την αξιωματική αντιπολίτευση ενός ζητήματος που δεν τη συμφέρει, εξελίσσεται κατά τη γνώμη μου σε μεγαλύτερης σημασίας πρόβλημα από την κάθ εαυτή εγκληματική ή όχι πράξη του γεωργιάδη. 

Όλοι αυτοί που καταγγέλουν τόσο καιρό τον συριζα για καθεστωτικές συμπεριφορές, έχουν καταλάβει ότι αυτό που έγινε με τη 

σκόπιμη εξαφάνιση της είδησης για τον γεωργιάδη είναι λογοκρισία, απόπειρα χειραγώγησης της κοινής γνώμης και σταλινισμός καθαρός;

 Εσείς που αισθανθήκατε ότι σας κοροϊδεύει ο τσίπρας γιατί τα εκδοτήρια του μετρό θεσσαλονίκης ήταν ζωγραφισμένοι μουσαμάδες, πώς νιώθετε από το πνίξιμο μίας εξαιρετικά σοβαρής είδησης (για να καταλάβετε τη σοβαρότητα σκεφτείτε μόνο ως τι θα είχε παρουσιαστεί αν είχε καταδικαστεί αντίστοιχα ο καρανίκας) προκειμένου να μην ταραχτεί ο μέσος ευσεβής οικογενειάρχης ψηφοφόρος της νδ από την καταδίκη για ασέλγεια σε ανήλικα αγόρια του τέως «δεξιού χεριού» του μητσοτάκη;

 Πώς νιώθετε με τα πλυντήρια τύπου «και οι εξηντάρηδες που τριγυρνάνε με κοπελίτσες 17 και 18 ετών τα ίδια κάνουν, αλλά δεν είναι ποινικά κολάσιμοι»; 

Αν το documento που δημοσίευσε την είδηση και έδωσε μάχη να φτάσει η υπόθεση αυτή στη δικαιοσύνη είναι «ρυπαρό» αυτοί που έθαψαν την είδηση ελπίζοντας να καταλαγιάσει γρήγορα ο σάλος και να μην υπάρξει αντίκτυπος στους ψηφοφόρους της νδ, πόσο ρυπαρότεροι είναι; 

Και πόσο μαριναρισμένοι σε έναν βούρκο που όμοιό του δεν έχουμε συναντήσει πολλές φορές στην πολιτική ζωή της χώρας είναι αυτοί που συγκρίνουν το συναινετικό σεξ 17χρονων, με την ασέλγεια επ αμοιβή σε ανήλικα αγόρια θύματα τραφικιν και το βγάζουν πάνω κάτω ίδιας βαρύτητας;

Θα θυμίσω στο σημείο αυτό και την υπόθεση της αναπληρώτριας εκπροσώπου τύπου της νδ, της ζαχαράκη.

 Φωναζε ένα βράδυ σε κάποιο τηλεπαράθυρο ότι ο βαξεβάνης είναι συκοφάντης καταδικασμένος από την ελληνική δικαιοσύνη. 

Βγαίνει ο βαξεβανης στο τηλέφωνο και της λέει δεν έχω καμία καταδικαστική απόφαση για συκοφαντική δυσφήμιση. Του λέει αυτή η υπόθεση τάδε, καταδικαστήκατε (της τα έστελναν στο κινητό). 

Της απαντάει ο βαξεβάνης στον πρώτο βαθμό καταδικάστηκα, αλλά στον δεύτερο αθωώθηκα. Το χαβά της αυτή: είστε καταδικασμένος συκοφάντης. 

Της αμολάει μια μήνυση ο βαξεβάνης και ζητάει να κινηθεί το αυτόφωρο. 

Οποιοσδήποτε άλλος πολίτης θα είχε περάσει από αυτόφωρο. 

Όχι όμως η αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου της νδ. 

Και ας πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη (όχι από τεκμήριο αθωότητας, αλλά ούτε από αθώωση σε δεύτερο βαθμό δεν ένιωθε), αυτόφωρο δεν πέρασε, αρχικά γιατί κρυβόταν στα γραφεία της νδ, μετά γιατί άρχισε ο μητσοτάκης τα τηλεφωνήματα στη γεροβασίλη.

Αυτή είναι η σχέση της νδ με τη δικαιοσύνη

: όλες οι αποφάσεις της είναι σεβαστές, εκτός από εκείνες που ξαναδιορίζουν τις απολυμένες καθαρίστριες, (τις οποίες προκλητικά δεν εφάρμοσαν οι σαμαροβενιζελοι).

 Το τεκμήριο αθωότητας μετά την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση «κάμπτεται» για την ηριάννα (έτσι μας έλεγαν), αλλά γιγαντώνεται για τον γεωργιάδη.

 Κάθε πολίτης που κινείται σε βάρος του αυτόφωρο συλλαμβάνεται (και ουδείς δικαιούται να τον κρύβει), εκτός αν έχει προνομιούχο θέση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (υπ. ζαχαράκη). 

Η απόφαση του στε για τα κανάλια που εκδόθηκε με τεράστια μειοψηφία είναι κόλαφος κατά παπά, αλλά η απόφαση γεωργιάδη που εκδόθηκε με μειοψηφία ενός δικαστή, είναι σχεδόν τεκμήριο αθωότητας για τον γεωργιάδη.

 Η καταδίκη πολάκη στην υπόθεση ποεδην (δικάστηκε ερήμην γιατί δεν του δόθηκε η αναβολή που ζητούσε, και αυτονοήτως έχασε) είναι χαστούκι στα μούτρα του, ενώ η υπόθεση γεωργιάδη που δικάστηκε με (εξαιρετικούς) δικηγόρους και υπερασπίστηκε ο ίδιος τον εαυτό του ενώπιον της έδρας είναι μη δίκαιη δίκη και καταδίκη χωρίς στοιχεία. 

Δυο μέτρα και δυο σταθμά. 

Άλλο το τεκμήριο αθωότητας για τους δικούς μας, άλλο για τους άλλους.

 Άλλο (μη) αυτόφωρο τα στελέχη μας, άλλο ο κοσμάκης.

 Άλλης βαρύτητας η μειοψηφία στον παπά, άλλη στον γεωργιάδη.

 Απόδειξη ενοχής η ερήμην καταδίκη του πολάκη, μη δίκαιη η δίκη γεωργιάδη που είχε τη δυνατότητα να παρουσιάσει όλα τα υπερασπιστικά του όπλα.

Θα το ξαναπώ: στη νδ κάποιοι έρχονται με τόσο απροκάλυπτο ρεβανσισμό και αίσθηση δικαιωματικής κυριότητας επι της εξουσίας (και των τριών εξουσιών, για την ακρίβεια), που μας τρομάζουν. 

Παραφράσσοντας λιγο τη γνωστή φράση του μιτεράν θα έλεγα ότι, πριν τα σύμβολα, πολιτική είναι κατ αρχήν η διαχείριση των προσχημάτων.

 Η νδ κατάφερε στην προκειμένη περίπτωση και να μην τηρήσει τα προσχήματα και να συμβολοποιήσει χωρίς λόγο τη δίκη ενός ανθρώπου που κατηγορείται για ειδεχθές έγκλημα πολλών και πολύ σοβαρών προεκτάσεων. 

Η επιχείρηση κουκούλωμα απέτυχε σε πρώτη φάση, η επιχείρηση πλυντήριο είναι σε εξέλιξη. 

Με τούτα και με κείνα, δεν ξέρω αν τελικά θα τους ψηφίσουν οι αναποφάσιστοι χρυσαυγίτες (το αγαπημένο τάργκετ γκρουπ τους από τα συλλαλητήρια και μετά), οι εδώ και χρόνια πρόσφυγες του κεντρώου χώρου, πάντως, δε βρίσκω να έχουν σοβαρούς λόγους επαναπατρισμού. 

Και πάλι: κρίμα.