Από τη μία έχουμε τους μαθητευόμενους μάγους. Και από την άλλη τις παλιές πόρνες της διαχείρισης των κοινών [με το αζημίωτο]

Evi Voulgaraki

 Από τη μία έχουμε τους μαθητευόμενους μάγους. 

Και από την άλλη τις παλιές πόρνες της διαχείρισης των κοινών [με το αζημίωτο].

Η αίσθηση από την όλη συζήτηση τη χθεσινή με τον Παπά και τη Μπακογιάννη είναι πως η τελευταία είχε τη συμπεριφορά πυργοδέσποινας σε φέουδο, που χαριτωμένα επέτρεπε στον παρείσακτο επισκέπτη να φάει ένα πιάτο φαΐ.

Πραγματικά οι ολιγάρχες δεν το γνωρίζουν καν πως είναι και φαίνονται ολιγάρχες. Αυτό παραμένει για μένα και πάντα θα παραμένει τρομαχτικό.

Πολλή χαριτωμενιά, πολλές παρασιωπήσεις, ολίγον ψεύδος, ολίγη λάσπη και να το μείγμα το χθεσινό. Η κυρία Ντόρα, που ο πατέρας της έλεγε πως το μακεδονικό θα ξεχαστεί σε μια δεκαετία. Που η ίδια δεχόταν διπλή ονομασία. 

Που αυτά που πέρασαν στην παρούσα συμφωνία, και ιδίως η συνταγματική αλλαγή, δεν τα είχαν δει μήτε σε όνειρο στον ύπνο τους...

Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως ο Θεός μας αγαπάει πολύ σ' αυτή τη χώρα, για να μας προφυλάσσει από τις συνθήκες άγριας εξαχρείωσης που βασιλεύουν στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας.

Η μαγική στιγμή ήταν όταν ο Παπάς μίλησε για το ένα λάθος του Κοτζιά: 

Ότι δεν αποκάλυψε περισσότερα για τις θέσεις και δράσεις των προκατόχων του στο ΥΠΕΞ.

Έπεσε μια ένοχη σιωπή... 

Μια ένοχη όσο και απόλυτα εύγλωττη σιωπή...

Αν κάποιοι τώρα διαβάζουν τα σχόλιά μου ως αβανταδόρικα για τον ΣΥΡΙΖΑ, χμ... διαβάζουν λάθος. Θα μείνω πάντα στην άκρη του χωριού, στα βουνά, στις ερημιές. 

Έχω ένα ενδιαφέρον για τα κοινά, για τον κοινό μας βίο, για την προκοπή του τόπου μας. Μέχρις εκεί. Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για μεγαλύτερη δική μου ανάμειξη. Η καρδιά μου είναι στη σπουδή και στη γραφή, και μακάρι να μη μας απασχολούσε ποτέ τίποτε άλλο, όπως το πώς να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας...

Εξακολουθώ να μη γνωρίζω μήτε τι θα ψηφίσω. 

Αλλά θεωρώ ότι ανήκει στην ευθύνη του κάθε πολίτη να μιλάει τα πράγματα όπως τα βλέπει, δίχως πάθος, σεβόμενος και την πιθανότητα να κάνει λάθος.