Δεν πάει καιρός από την εποχή που ένας επίδοξος σωτήρας του τόπου κραύγαζε από το Ζάππειο, υποσχόμενος στους αγαπημένους του νοικοκυραίους πως, άμα τη εκλογή του, η παράταξη “θα ανακαταλάβει τις πόλεις μας” καθαρίζοντας πλατείες, πεζοδρόμια και παιδικούς σταθμούς από τα “λαθροκουτσούβελα” που μας είχαν, εν μέσω οικονομικής κρίσης κουβαληθεί στη χώρα.
Σήμερα, ένας άλλος σωτήρας, μικρότερου βεληνεκούς πάντως, καθώς επιθυμεί να σώσει μόνο την Αθήνα και όχι την υπόλοιπη χώρα για την οποία έχει σηκώσει τα μανίκια ο θείος του, ετοιμάζεται “να επανακτήσει τον δημόσιο χώρο” και αναρωτιέται ο μέσος πολίτης τι στο καλό ενοχλεί τα στελέχη αυτής της παράταξης και δεν μπορούν να ανεχθούν οτιδήποτε λειτουργεί και κινείται εκτός του δικού της δόγματος περί νόμου και τάξης.
Την πεπατημένη της δήθεν γενικευμένης ανομίας ακολούθησε στην επίσημη πρώτη του και ο Κώστας Μπακογιάννης, απευθυνόμενος σε ένα κοινό εκπαιδευμένο ήδη στον τεχνητό φόβο της εγκληματικότητας, που όλως τυχαίως είναι σχεδόν πάντα εισαγόμενη και επιχειρεί να ανοίξει διάπλατα την πόρτα για μια γενικευμένη καταστολή στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια και στους εργασιακούς χώρους.
Σε αυτή την πεπατημένη αποφάσισε να πορευτεί και ο κατά τα άλλα “ακομμάτιστος” υποψήφιος δήμαρχος της πρωτεύουσας, που πίσω από το “νυχτερινής πίστας” και “φωσφοριζέ” πλασάρισμά του στο Γκάζι δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από το κλασικό συντηρητικό αφήγημα της “καθαρής” από τους κάθε λογής αποκλεισμένους Αθήνας.
Τίποτε το νέο και φυσικά τίποτε το προοδευτικό δεν κόμισε στο πολιτικό σκηνικό η επισημοποίηση της υποψηφιότητας Μπακογιάννη για τον Δήμο της Αθήνας, καθώς, παρά τις μεγαλοστομίες για το ότι “δεν έχει σημασία από πού κρατάει η σκούφια σου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση”, ο εκ Καρπενησίου ορμώμενος σωτήρας της πρωτεύουσας φρόντισε να μην ξεφύγει ούτε σπιθαμή από τη γραμμή του θείου του -και υποψήφιου σωτήρα της χώρας-, καθώς στο εσωτερικό της σκούφιας είναι γραμμένο φαρδιά πλατιά το όνομα “Μητσοτάκης” και αυτό είναι κάτι που, όσο και να το προσπαθείς, δεν κρύβεται.
Και πώς άραγε να κρυφτεί από έναν πολιτικό που ξεκινά την προεκλογική του εκστρατεία με το “Η Αθήνα μας ανήκει” και συνεχίζει με την υπόσχεση “να επανακτήσει τον δημόσιο χώρο”, χωρίς φυσικά να μας διευκρινίζει από ποιους θα τον επανακτήσει, αφήνοντας το κοινό του να φαντασιώνεται τους κατά περίπτωση παρείσακτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου