Η ιστορία της Ελληνικής Αριστεράς είναι συνδεδεμένη με την υπεράσπιση της πατρίδας απέναντι στο Φασισμό. Για εμάς, υπεράσπιση δεν σημαίνει μόνο προστασία της γης, της θάλασσας και των βουνών, αλλά το εμβληματικό όραμα της κοινωνικής αλλαγής, της χειραφέτησης και της ελευθερίας όλων των ανθρώπων, που θέλουν να ζουν στην Ελλάδα.
Η εμπειρία από αγώνες ενάντια στο φασισμό είναι μεγάλη, όχι μόνο στο ‘‘λαμπρό’’ παρελθόν, αλλά και στην πρόσφατη περίοδο. Ο Άγιος Παντελεήμονας, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές του κινήματος, η άνοδος της Χρυσής Αυγής και ο αγώνας για την καταδίκη της μας έχουν δώσει σημαντικά όπλα για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μας έδειξε ότι το φασιστικό μίσος έχει ενισχυθεί, δηλητηριάζοντας μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, τα οποία σε οργανωτικό επίπεδο δεν είναι απαραιτήτως συνδεδεμένα με φασιστικές οργανώσεις.
Τις τελευταίες ημέρες, έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα οι εθνικιστικές καταλήψεις, που ξεκίνησαν με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών. Οι καταλήψεις αυτές υποκινούνται εμφανώς από τη Χρυσή Αυγή και άλλες εθνικιστικές οργανώσεις, με συμμετοχή αρκετών μαθητών/τριών. Η εμπειρία μας έχει εφοδιάσει με τον τρόπο, για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες κινητοποιήσεις. Οι αποφάσεις τιμωρίας μαθητών και μαθητριών για τη συμμετοχή σε αυτές τις καταλήψεις, με άλλα λόγια το ‘‘κούνημα του δαχτύλου’’ και ο γενικευτικός χαρακτηρισμός τους ως ‘‘φασιστών’’ αποτελούν τη χειρότερη δυνατή επιλογή.
Έχουμε την υποχρέωση να μη χαρίσουμε ούτε ένα μαθητή στο φασισμό. Οφείλουμε να εξηγήσουμε τι σημαίνει επί της ουσίας ‘‘πατριωτισμός’’ και να αποδείξουμε ότι η αγάπη για την πατρίδα και οι μάχες για ελευθερία δεν είναι προνόμιο της δεξιάς, ούτε πολύ περισσότερο της ακροδεξιάς. Πρέπει «κυκλώσουμε δημοκρατικά» τη μαθητική κοινότητα, για να αναδείξουμε την κρισιμότητα διατήρησης της ιστορικής μνήμης και να καταλάβουν όλοι/ες χωρίς καμία αμφιβολία ότι οι τύποι με τη σβάστικα που τους προσεγγίζουν, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την Ελλάδα και τον ‘‘πατριωτισμό’’.
Η Αριστερά, όσοι και όσες είμαστε οργανωμένοι/ες σε αυτήν, έχουμε δώσει πάμπολλες μάχες για αυτά τα ζητήματα, ίσως με διαφορετικές αναλύσεις. Συμφωνούμε όμως σε μία κοινή αφετηρία, που μπορεί να μας συσπειρώσει: ο φασισμός δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι. Όσοι και όσες αναζητούν αφορμές, για να μην είναι μέρος του ενιαίου αντιφασιστικού μετώπου, θα αναγκαστούν να λογοδοτήσουν στην ιστορία. Διότι σήμερα έχουμε ίσως χρόνο για συζήτηση και σχεδιασμό, αύριο μάλλον αυτός ο χρόνος δεν θα υπάρχει.
Μέτωπο λοιπόν αντιφασιστικό, για τη δική μας πατρίδα. Την πατρίδα της ειρήνης, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης, που δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους από το χρώμα, την καταγωγή ή τη θρησκεία. Την πατρίδα της δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας που θα σώσει τη Μακεδονία και όχι μόνο.
* Ο Αντώνης Γεωργαντάς είναι μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου