Mirsini Vounatsou
Και τώρα οι δυο σας Αλέξη. ...
Εσύ κι η κοινωνία
Δεν θα σε πω " πρόεδρε " δεν θα σε πω " πρωθυπουργέ "
Μετά από όσα περάσαμε μαζί τριάμισι χρόνια πιο πολύ σαν παιδί μου σε νιώθω κι έτσι θέλω να σου μιλήσω ..
Σαν αυριο ,πριν από τρία χρόνια έκλαψα πικρά. ..εκλαψα στην αρχή από θυμό και μετά από απελπισία. Μα σαν σε είδα να βγαίνεις από αυτόν τον λάκκο των λεόντων ,χαμένος κι εσυ πιο πολύ από εμένα, με την γνώση και την επίγνωση στα μάτια σου, μ'αυτόν τον καταραμένο έρπη στα χείλη, κατάλαβα. ..
Κι αφησα στην άκρη και θυμό και πικρα και αποφασισα να σε στηρίξω
Να περπατήσω μαζί σου αυτον το δρόμο τον άχαρο ,να μοιραστώ τον αγώνα και την αγωνία σου
Και φτασαμε Αλέξη
Φτάσαμε εκεί που μας έλεγαν πως δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουμε
Αύριο τελειώνει αυτή η διαδρομή
Όχι όμως ο αγώνας. Αυτός τώρα αρχίζει
Γιατί τώρα θέλω να τιμησεις την συμφωνία μας
Θέλω να δώσεις ανάσα στην κοινωνία.Στον συνταξιούχο, στον έμπορο, στον νεο , στον άνεργο ,σ'όλους αυτούς που σε στηριξαν σ'αυτη την πορεία
Σιγά σιγά. Βήμα το βημα. Μέρα τη μέρα
Στον κόσμο Αλέξη
Σ'αυτόν χρωστάς και σε σε κανέναν άλλο
Να το θυμάσαι αυτό παιδί μου και καλή δύναμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου