Φώναζαν για τσαβιστές και μαδουρικούς χωρίς να διακρίνουν το μουστάκι του Στάλιν πίσω από το χαμόγελο του Τσίπρα.
Προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί κυβερνητικοί απαντούν στην εσθονικού τύπου αποκάλυψη των ΜαριΝέων -Ο ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!- με καταγγελίες ότι η εξίσωση ναζισμού και κομμουνισμού αποτελεί επικίνδυνο ιστορικό ολίσθημα και κάτι τέτοια.
Καίγεται το σπίτι μας κι εμείς ασχολούμαστε με τα επουσιώδη αντί να προβληματιστούμε σοβαρά με το κύριο. Και το κύριο, κυρίες και κύριοι της «παρακμιακής Αριστεράς» -από την ίδια ακμάζουσα εφημερίδα κι αυτό-, είναι η διαρροή. Πώς κατάλαβε ο εχθρός ποιοι πραγματικά έχουν την εξουσία; Και πού το πάνε; Ε;
Δυστυχώς, δεσμευμένος από τους σταλινικούς κανόνες συνωμοτικότητας, δεν μπορώ να αποκαλύψω λεπτομέρειες. Αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτό που ο εχθρός το ξέρει το ξέρει. Και αναρωτιέμαι πώς ο σύντροφος Σταλέξις μπορεί να εφησυχάζει. Μια χούφτα πιστοί ήταν στην εαρινή σύνοδο των σταλινικών όταν αποφάσισαν την έφοδο στο χειμερινό Μαξίμου. Πώς διάολο διέρρευσε;
Τι έκαναν ο σύντροφος Τόσκιτς των σωμάτων ασφαλείας; Ο σύντροφος Κοντονίεφ της δικαιοσύνης; Ο σύμμαχος Καμμένεβιτς του στρατού; Ο Ιβάν της ΕΥΠ;
Κοιμήθηκαν, αυτό έκαναν. Με αποτέλεσμα τα ΜαριΝέα να αποκτήσουν κρίσιμες πληροφορίες. Και να ξεσκεπάσουν το σταλινικό μας καθεστώς. Αφού πρώτα, βέβαια, ξεσκέπασαν το σταλινικό σχέδιο Παππόφ κατά της ελεύθερης τηλεόρασης. Το σταλινικό σχέδιο Σπίρτζεφ για τη σοβιετοποίηση του ΟΑΣΘ.
Το σταλινικό σχέδιο Αχτσιόγλοβιτς για συλλογικές συμβάσεις. Το σταλινικό σχέδιο Τσακαλώτοφ για απαλλαγή από τα Μνημόνια. Το σταλινικό σχέδιο Πολάκοφ- Ξανθόφ για σοβιετική Υγεία. Το σταλινικό σχέδιο Γαβρίλοβιτς για κομμουνιστική Παιδεία.
Δεν το λες και επιτυχία όλα να τα μυρίζεται ο εχθρός. Ακόμα κι αν λογαριάσεις ότι τους είχαμε παραπλανήσει για λίγο και φώναζαν για τσαβιστές, και μαδουρικούς, χωρίς να διακρίνουν το μουστάκι του Στάλιν πίσω από το χαμόγελο του Τσίπρα, το πράγμα δεν αλλάζει.
Αν ακόμα και ο Άδωνις, για να μην αναφερθώ στους Εσθονούς δημοκράτες, έχει πάρει χαμπάρι τι κάνουμε, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι έχουμε αποτύχει. Και μάλιστα εκεί που ο μακαρίτης πατερούλης πέτυχε: Στην προστασία του καθεστώτος μας.
Και μην ακούσω βλακείες ότι όχι μόνο καθεστώς δεν έχουμε, αλλά και για να κυβερνήσει η νόμιμη κυβέρνηση, φτύνει αίμα από τις αντιστάσεις του καθεστώτος ΤΟΥΣ. Διότι, ψυχραιμία.
Σιγά μην καθορίζουν οι εκλογές ποιος θα έχει την εξουσία.
Διαβάστε και λίγο Μαρξ, παιδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου