«Ήταν ζήτημα τιμής για μένα να αποποιηθώ τον μισθό του προέδρου του ΟΑΣΘ τη στιγμή που οι εργαζόμενοι είναι δύο μήνες απλήρωτοι.
Είμαι λιτός άνθρωπος, μου φτάνει η σύνταξή μου και κυκλοφορώ με το λεωφορείο. Θα δημοσιοποιήσω όλα τα περιουσιακά μου στοιχεία» είπε ο Στέλιος Παππάς αμέσως μετά την τοποθέτησή του στη θέση προέδρου τού υπό εκκαθάριση ΟΑΣΘ και κάποιοι έκαναν πως δεν το άκουσαν και άλλοι τόσοι έκαναν πως δεν το διάβασαν.
Όπως δεν πήραν χαμπάρι όσα προ ημερών αποκάλυψε και ο Γιώργος Σταθάκης στη Βουλή για τη ΛΑΡΚΟ, που κάποτε μετατράπηκε σε τσιφλίκι της οικογένειας Σκρέκα, μοιράζοντας παχυλούς μισθούς σε ολόκληρο το σόι τού πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, που ουδεμία σχέση έχει φυσικά με αυτό που τα λεξικά αναφέρουν ως οικογενειοκρατία.
Γιατί στη συντηρητική παράταξη υπάρχει κληρονομικότητα και δεν θα συναντήσεις ποτέ νοσηρά φαινόμενα με αμισθί τοποθετήσεις κομματικών στελεχών σε θέσεις με έντονο πολιτικό χαρακτήρα.
Η Δεξιά παράταξη τα έχει λύσει με συμβολαιογραφικούς κανόνες αυτά τα θέματα προ πολλού, γι’ αυτό μπορεί και σου κουνάει σήμερα το δάχτυλο.
Γιοί, κόρες, ανίψια και βαφτιστήρια αρχικά παίρνουν την ψιλή κυριότητα μιας βουλευτικής έδρας και μετά ενός υπουργείου και στη συνέχεια οι πιο στενοί εξ αίματος συγγενείς κληρονομούν και το κόμμα.
Η Βουλή να ’ναι καλά και οι οικογενειακές παραδόσεις.
Για τους υπόλοιπους θα υπάρχει πάντα μια ΛΑΡΚΟ, άντε και για τους πιο κάτω ένα Ερρίκος Ντυνάν να βολεύονται. Δεν είχαν ποτέ τέτοια προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία και ούτε θα αποκτήσουν όσο θα υπάρχουν κληρονόμοι επωνύμων και συνεχίζει να πηγαίνει σόι το βασίλειο.
Όπως σόι έχει πάει, βλέπεις, και το βασίλειο στην πέτρα του σκανδάλου, στον ΟΑΣΘ. Γιατί κι εκεί το σόι ξεκινάει από την εποχή που στη Θεσσαλονίκη τα τρίκυκλα προηγούντο του τραμ και των λεωφορείων. Μακρά παράδοση βλέπεις και το βιλαέτι του ΟΑΣΘ και οι μετοχές να πηγαίνουν από πατέρα σε γιο, όπως και οι βουλευτικές τους έδρες.
Και ήρθε τώρα ο άμισθος πατέρας του υπουργού να τους χαλάσει τη δουλειά.
Ε, πώς να μην ξεσηκωθούν τα σόγια από την Κρήτη ως τη Θεσσαλονίκη...
γράφει ο Πέτρος Κατσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου