Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Σσσσσς… η αριστερή μας συνείδηση πρέπει να κοιμάται γαλήνια.











Agelos Kalodoukas

Παράλληλες πραγματικότητες
Με την ευκαιρία της έκδοσης στα ελληνικά του βιβλίου του Βαρουφάκη, η Νέα Δημοκρατία και οι διαπλεκόμενοι των ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει έναν πόλεμο βλακώδους προπαγάνδας κατά της κυβέρνησης. Επειδή έχει ενδιαφέρον το θέμα, θα κάνω κάποιες σκέψεις. 

Ι. Οι «τρομερές και σοκαριστικές» αποκαλύψεις Βαρουφάκη το μόνο που αποδεικνύουν είναι το… πασίγνωστο: ο όλος (τότε) ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανενός είδους σχέδιο ρήξης με την Ε.Ε. και το ευρώ. 
Το «πρόγραμμά» του, ανερμάτιστο και ανεδαφικό στις γενικότητές του, δεν προέβλεπε έξοδο από το ευρώ. 
Η βασική αντίληψη (παιδική αφέλεια…) ήταν ότι «δεν θα μας διώξουν ποτέ από την ευρωζώνη, ακόμα και αν κάνουμε παύση πληρωμών, γιατί θα κινδυνέψει με κατάρρευση η Ε.Ε.»! 
Ακόμα και όταν ο Σόιμπλε έλεγε στον Βαρουφάκη και τους κυβερνητικούς παράγοντες ότι «καλό θα ήταν η Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ», η μεν αριστερά του (τότε) ΣΥΡΙΖΑ πίστευε ότι ο Σόιμπλε «μπλόφαρε», η δε δεξιά πτέρυγα θεωρούσε την πρόταση Σόιμπλε ως απόδειξη ότι η παραμονή στο ευρώ είναι «προοδευτική επιλογή ενάντια στις δυνάμεις που επεξεργάζονται τη διάλυση της ευρωζώνης»! 
Ούτε το τότε Αριστερό Ρεύμα, ούτε ο Λαφαζάνης (παρ’ όσα ισχυρίζεται σήμερα) είχαν σχέδιο εξόδου. 
Ο μόνος (κυριολεχτικά: ο μόνος!) που είχε τέτοια επιλογή ήταν ο Λαπαβίτσας.
 Αλλά κανείς δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά εντός του τότε ΣΥΡΙΖΑ, ενώ απ’ όλες τις πλευρές υπήρχαν στελέχη που τον λοιδορούσαν, και στα φανερά και στα κρυφά. 

Όσο για τα γελοία «σχέδια» του Βαουφάκη για δήθεν παράλληλο νόμισμα τα έχει πει καλύτερα από τον καθένα ο Λαπαβίτσας στο άρθρο του «Παράλληλο νόμισμα, παράλληλες πληρωμές και παράλληλες πραγματικότητες»:

Ακριβώς επειδή δεν υπήρχε κανένα Β’ Σχέδιο για αυτό ακριβώς το λόγο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραδόθηκε στο τέλος και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο. 
Δεν ήταν μόνο η έλλειψη δημοκρατίας στο εσωτερικό του που επέτρεψε στην ηγεσία να αλλάξει την κομματική «γραμμή» (και τους υπουργούς) σε μια νύχτα. 
Ήταν, κυρίως, ότι οι απόψεις για το ευρώ ήταν αφελείς και παιδικές στο σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ και δεν προέβλεπαν ρήξη ποτέ. ΠΟΤΕ! 

ΙΙ. Έχει ενδιαφέρον ο λόγος που η Νέα Δημοκρατία επιμένει να λέει καθαρά ψεύδη στην προπαγάνδα της. 
Δεν είναι η μόνη βέβαια, το ίδιο κάνει το σύνολο της αντιπολίτευσης. 
Φαινομενικά είναι περίεργο, μιας και όχι μόνο το δημοψήφισμα του 2015 αλλά και οι μετρήσεις της κοινής γνώμης δεν δείχνουν να φοβίζει ιδιαίτερα η έξοδος από το ευρώ, και ακόμα, η Ε.Ε. κάθε άλλο παρά δημοφιλής είναι. 
Όταν λοιπόν ταυτίζονται με τόσο ξεκάθαρο τρόπο με το διευθυντήριο της Ε.Ε. η ΝΔ και οι υπόλοιποι, δεν φοβούνται το λεγόμενο «πολιτικό κόστος»; 

Η γρήγορη απάντηση ονομάζεται: Μακρόν! 

Η ΝΔ δεν φοβάται τις «λαϊκές» τάξεις. 
Για το λόγο αυτό δεν φοβάται να προβάλλει ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο λόγο με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, απέχθεια σε εργατικές κινητοποιήσεις, φασίζουσα ρητορική υπέρ του «νόμος και τάξη», «θα τσακίσουμε την ανομία στα Εξάρχεια», κ.λπ. 

Σε αυτή τη λογική ο «τρόμος της εξόδου από το ευρώ» απευθύνεται στα μεσαία στρώματα, στους φαντικούς οπαδούς της. 

Όσο για τους υπόλοιπους, υποθέτουν (βάσιμα!) ότι θα κάνουν ότι και στη Γαλλία:
 αποχή από τις εκλογές. 
Και, ως γνωστό, η αποχή όχι μόνο δεν τρομάζει το (διεφθαρμένο) σύστημα, αλλά και είναι ότι πιο επιθυμητό. 

ΙΙΙ. Στα ΜΜΕ προβλήθηκε υπερβολικά η συνομιλία Τσίπρα-Βαρουφάκη (που ο τελευταίος ισχυρίζεται ότι έγινε) όπου ο Τσίπρας αναφέρεται στην περίπτωση να «πάμε στο Γουδί» αν επιβληθεί η ρήξη με την Ε.Ε. και η έξοδος από το ευρώ. 
Κάποιοι από τα αριστερά βρήκαν την ευκαιρία να μιλήσουν για «δειλία». 

Και όμως! 
Ο κίνδυνος ήταν (και είναι) υπαρκτός. 
Η παραμονή στο ευρώ και την Ε.Ε. αποτελούν κεντρικές επιλογές της άρχουσας τάξης. Πράγμα που σημαίνει, ο οποιοσδήποτε θέτει σε κίνδυνο (πραγματικά, όχι θεωρητικά) στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης κινδυνεύει! Αυτό το συνειδητοποίησαν έμπρακτα οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης και ο φόβος ήταν πραγματικός. 

Αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά, την ανικανότητα του «όλου ΣΥΡΙΖΑ» να έχει κάποιο πραγματικό σχέδιο ρήξης και εξόδου από το ευρώ. 
Αυτό θα απαιτούσε να χτίσει κοινωνικές συμμαχίες, να προετοιμάσει τον κόσμο της εργασίας για μια τόσο μεγάλη σύγκρουση. 
Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά έσπερνε αυταπάτες ότι «δεν θα μας διώξουν ΠΟΤΕ από το ευρώ». Και αυτό δεν ήταν το αποτέλεσμα της δεξιάς πτέρυγας του τότε ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της αριστερής του πτέρυγας.

 Πίστευαν, οι αθεόφοβοι, ότι η παύση πληρωμών για το δημόσιο χρέος και η κατάργηση των μνημονίων «σε μια μέρα και με ένα άρθρο στη βουλή» (!) θα ήταν υγιεινός περίπατος. 
Από αυτή την άποψη, πίστευαν σε «άγια κάστανα» του Άγιου Παΐσιου! 

Αλλά… το γνωρίζω: όποιος κάνει κριτική προς τα αριστερά του τότε ΣΥΡΙΖΑ, είναι «κρυπτοσυριζαίος», πράκτορας των «προδοτών». 
Σσσσσς… η αριστερή μας συνείδηση πρέπει να κοιμάται γαλήνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου