Αιδώς Αργείοι

http://www.efsyn.gr/arthro/aidos-argeioi

Πολλά και εύλογα ερωτήματα προκύπτουν στον κάθε πολίτη με τις αυξανόμενες διαμαρτυρίες συνδικαλιστικών ενώσεων δικαστών και εισαγγελέων με αφορμή την κριτική που διατυπώνεται σε αποφάσεις τους από θεσμικούς παράγοντες. 

Φαντάζει κάπως αλαζονική η στάση αυτή, μιας και είναι αδιαμφισβήτητα δικαίωμα κάθε θεσμικού παράγοντα, όπως και κάθε πολίτη, να κρίνει αποφάσεις και πράξεις της κάθε εξουσίας που αποτελεί πυλώνα της δημοκρατίας. 

Οι ίδιοι οι δικαστές συχνά παίρνουν αποστάσεις από αποφάσεις συναδέλφων τους, ενώ η δυνατότητα ενός εισαγγελέα να προσφεύγει σε έφεση κατά απόφασης δικαστηρίων τι άλλο είναι, άραγε, παρά η έμπρακτη θεσμική δυνατότητα κριτικής.

Αν η κριτική διατυπώνεται με ακραίο ή αισθητικά απαράδεκτο ή και επιθετικό τρόπο, αυτό εκφράζει εκείνον που την κάνει και προφανώς δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή για την επιβολή γενικού σιωπητηρίου. 

Οταν οι αποφάσεις των δικαστηρίων γίνονται σεβαστές και κάθε εκτελεστική ή νομοθετική εξουσία, με τις κατάλληλες αλλαγές στις σχετικές ρυθμίσεις, τις ενσωματώνει, αυτό αποτελεί τη μόνη ασφαλή απόδειξη της απρόσκοπτης λειτουργίας των ανεξάρτητων εξουσιών.

Σήμερα, οι εκπρόσωποι των λειτουργών της δικαιοσύνης μιλούν για παρεμβάσεις στο έργο τους, τη στιγμή που συχνότερα από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον στην εποχή της οικονομικής κρίσης, κρίνονται νόμοι ως αντισυνταγματικοί. 

Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι παρόμοιες κρίσεις για αντισυνταγματικούς νόμους και ακόμη αντισυνταγματικότερες τροπολογίες «νύχτας», των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν έγιναν αυτομάτως πρωτοσέλιδα και μοναδική είδηση.

Η «τέταρτη εξουσία», από την εποχή που κατοχυρώθηκε η ελευθερία του λόγου, κρίνει και κατακρίνει όχι μόνο δικαστικές αποφάσεις, αλλά και προσωπικά δικαστές και εισαγγελείς, χωρίς καν να έχει προηγηθεί δικαστική διαδικασία σε βάρος τους.

Αλλωστε, την εποχή που βοούσαν τα Μέσα Ενημέρωσης για παραδικαστικά κυκλώματα, η ίδια η δικαιοσύνη αποφάσισε να κάνει αυτοκάθαρση, άσχετα αν οι πολίτες την θεώρησαν ή όχι αποτελεσματική. 

Η ιδιοτελής και υποκριτική «πτώση από τα σύννεφα» των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των φιλικών της Μέσων για την υποτιθέμενη παρεμβατική συμπεριφορά της σημερινής κυβέρνησης «που τολμά να κρίνει τη δικαιοσύνη» είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη αντίληψη για την ελευθερία του λόγου, που αργά ή γρήγορα μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αποκρουστικά φαινόμενα που δυστυχώς ζήσαμε στο παρελθόν.