Σε αντίθεση με την υπεραπλουστευτική ανάλυση που θέλει το ΠΑΣΟΚ να κατέρρευσε απλώς επειδή έφερε το πρώτο Μνημόνιο, η αλήθεια είναι ότι οι παράγοντες που συνέβαλαν στην πτώση του κόμματος ήταν αρκετά περισσότεροι.
Κατά την προσωπική μου άποψη, η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ήταν εκείνη που έπληξε περισσότερο από κάθε άλλη το ΠΑΣΟΚ, μιας και εξαφάνισε, ίσως διαπαντός, το ηθικό πλεονέκτημα του χώρου μετά τη λαίλαπα Καραμανλή. Παρόλο που ο Άκης Τσοχατζόπουλος οδηγήθηκε στη φυλακή με πρωτοβουλίες μιας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, είναι φοβερά δύσκολο για τον απλό πολίτη να δεχθεί την ανάγκη θυσιών όταν ένα τόσο αναγνωρίσιμος πολιτικός του κόμματος αποδείχθηκε απατεώνας.
Ο μόνος τρόπος να μπορέσει να απευθυνθείς με...πιο καθαρό κούτελο στον κόσμο είναι να προχωρήσει σε μια ριζική αλλαγή προσώπων, μιας και θα είναι πολύ πιο εύκολο για στελέχη που...πήγαιναν σχολείο κατά τη διάρκεια του πάρτι του Άκη να δηλώσουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Δυστυχώς όμως, η διαδικασία ανανέωσης του κόμματος εκκρεμεί ήδη από το 2012.
Μιας και όλα δείχνουν ότι υπόθεση Παπαντωνίου ενδέχεται να λειτουργήσει εξίσου καταστροφικά για το ΠΑΣΟΚ, αναρωτιέμαι τι ακριβώς περιμένουν στη Χαριλάου Τρικούπη για να ξεκινήσουν τη διαχείριση της επικείμενης επικοινωνιακής κρίσης. Είναι δυνατόν να παραμένουν στη βιτρίνα τα στελέχη της γενιάς Παπαντωνίου; Πόσο εύκολα είναι να πείσει κάποιος που ήταν υπουργός επί Άκη και Παπαντωνίου ότι δεν ήξερε τίποτα; Δεν ισχυρίζομαι φυσικά ότι κάθε συνομήλικος τους ήξερε, στέκομαι στη διάσταση του πόσο εύκολο είναι να πείσεις μια εξοργισμένη κοινωνία.
Πρέπει επιτέλους οι νεότερες γενιές στελεχών να πάρουν την ευκαιρία τους. Ήρθε η ώρα η πιο κακομαθημένη γενιά της Κεντροαριστεράς να κάνει στην άκρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου