Dimitris Tsirkas
Είναι στιγμές στη ζωή κάθε ανθρώπου που το παρελθόν του, οι πράξεις του επιστρέφουν απρόσμενα και τον στοιχειώνουν.
Για μένα αυτή η στιγμή ήταν σήμερα.
Ας τα πάρω όμως από την αρχή. Μία φορά πριν 6 χρόνια παρακολουθούσα ειδήσεις από το αγαπημένο μου κανάλι, τον ΣΚΑΙ.
Είχε καλεσμένο τον Βαγγέλη Βενιζέλο που επιχειρηματολογούσε με το δικό του ξεχωριστό πάθος και τη μοναδική ευφράδεια υπέρ του μνημονίου.
Επηρεασμένος όμως τότε από το εθνολαϊκιστικό κλίμα των πλατειών και τα αγελαία, ανθρωποφαγικά ένστικτα που έβγαλε στην επιφάνεια, δεν συμφωνούσα μαζί του, παρόλο που ο λόγος του ήταν συγκροτημένος και τα επιχειρήματά του ακλόνητα.
Ο εθνολαϊκιστικός και η τυφλή εχθροπάθεια κατά των σωτήρων του έθνους με είχαν κατακυριεύει. Εκδήλωνα δυσαρέσκεια στο άκουσμα του μεγάλου πολιτικού και έκανα απορριπτικές γκριμάτσες σε βάρος του.
Κάποια στιγμή δεν κρατήθηκα και εκστόμισα μία φριχτή και εξαιρετικά βίαιη φράση εναντίον του: "α να χαθείς βλάκα". Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου.
Γενικά είμαι πράος άνθρωπος και πολύ χαμηλών τόνων. Εκείνη την εποχή όμως το κλίμα ήταν ιδιαίτερα άγριο και πολλοί άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας έπεσαν θύματα του εθνολαϊκιστικού παροξυσμού που τους τύφλωνε μπροστά στην ευλογία του μνημονίου.
Τα χρόνια πέρασαν και η ντροπιαστική εκείνη αντίδραση χάθηκε από τη μνήμη μου. Σήμερα όμως, μετά το φριχτό χτύπημα σε βάρος του εθνικού μας τραπεζίτη επανήλθε βίαια, σαν γροθιά στο στομάχι.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, η δική μου πράξη συμβολικής βίας σε βάρος του Βαγγέλη Βενιζέλου, το πρωτόγονο εκείνο ξέσπασμα, είναι εξίσου υπεύθυνο για τη σημερινή τρομοκρατική ενέργεια, όσο και τα χέρια που τοποθέτησαν τη βόμβα στον μοιραίο φάκελο. Είμαι ηθικός αυτουργός αυτής της αήθους πράξης.
Η βρισιά μου συνέβαλε τα μέγιστα στο κλίμα μίσους και εχθροπάθειας που νομιμοποίησε τη βία και όπλισε το χέρι των τρομοκρατών. Μπορώ να φέρω πολλές δικαιολογίες, να επικαλεστώ την αγανάκτηση της στιγμής. Δεν υπάρχει όμως καμία.
Είμαι ένοχος, το παραδέχομαι και αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη.
Αφού το απαράδεκτα επιτρεπτικό νομικό μας σύστημα δεν επιτρέπει την άμεση φυλάκιση μου ως τρομοκράτη θα επιβάλω ο ίδιος την τιμωρία μου. Από αύριο αποσύρομαι από την μέχρι τώρα ζωή μου και αφιερώνομαι ολόψυχα στον αγώνα κατά της βίας και του λαϊκισμού.
Θα μετακομίσω μόνιμα σε μία σκηνή στην πλατεία Καρύτση όπου θα φοράω για πάντα λευκό πουκάμισο, θα έχω κλειστό το στόμα με μονωτική ταινία και θα κρατάω πλακάτ "ΌΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ". Τα βράδια μου θα τα περνάω διαβάζοντας Athens Voice και Protagon. Καλώ όλους και όλες να συνταχθείτε ολόψυχα σε αυτόν τον αγώνα ζωής και θανάτου για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του ορθολογισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου