Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

Ένα «νόμο Κατσέλη» για τον ΔΟΛ Είναι φανερό, κατά την άποψή μου, ότι εκεί στον ΔΟΛ, παρά την (πολλές φορές στα όρια του γελοίου) επίδειξη δύναμης και αντιπολιτευτικού τσαμπουκά, έχουν συνθηκολογήσει με την πραγματικότητα και επενδύουν ήδη στη μετά Ψυχάρη εποχή





































 













 https://left.gr/news/ena-nomo-katseli-gia-ton-dol

Με αφορμή το σημερινό κείμενο ομολογίας πτώχευσης του ΔΟΛ του διευθυντή του «ΒΗΜΑΤΟΣ» Αντ. Καρακούση (το link ΕΔΩ) και με την ελπίδα ότι κανείς δεν θα με κατηγορήσει για «σταλεγακισμό» (ουσιαστικό προερχόμενο από το στα -'λεγα - εγώ που επινόησε ο αγαπητός μου συνάδελφος Τάσος Παππάς) θα ήθελα να θυμηθούμε ορισμένα πράγματα.
Αλλά πριν απ' όλα να συμφωνήσουμε ότι:
Πρώτον, κανείς δεν χαίρεται όταν κάποιος άλλος χάνει τη δουλειά του, 
Δεύτερον, προφανώς εάν κλείσει ο ΔΟΛ, θα φταίει και η οικονομική συγκυρία και η κρίση του χάρτινου Τύπου και οι καταχρήσεις των στελεχών του και η λανθασμένη οικονομική επιλογή του και -κυρίως- η απώλεια της αξιοπιστίας του διαπλεκόμενου Τύπου, 
Τρίτον, η κυβέρνηση δεν κλείνει τον ΔΟΛ, 
Τέταρτον, πολλοί εργαζόμενοι του ΔΟΛ έχουν εδώ και καιρό κατανοήσει την αλλαγή της εποχής, σε όλο το εύρος της και θέλουν μια νέα ευκαιρία, στην μετα-Ψυχάρη εποχή
Υποθέτω με βάση τα νομοθετικά πλαίσια ότι με ένα βάρος τόσων πολλών χρεών μόνο προς στις τράπεζες, μια τέτοια επιχείρηση στην ελληνική αγορά δεν πρόκειται να ορθοποδήσει. 

Προσθέτω ότι πρόκειται για επιχείρηση εντάσεως πνευματικής, εξειδικευμένης και αξιόπιστης εργασίας, στην οποία αποκλειστική αξία αποτελεί η αποκτημένη εμπειρία και τεχνογνωσία των ανθρώπων της. Συνεπώς μια ενδεχόμενη βιώσιμη εξέλιξη θα ήταν η δημιουργία μιας καινούργιας, καθαρής χρεών, εταιρείας από τους συνεταιρισμένους και ανεξαρτητοποιημένους παραγωγούς της, το συντομότερο δυνατόν.
Στις 2.10.2016 είχα τολμήσει να εκτιμήσω ότι ο ΔΟΛ εισέρχεται στη μετά Ψυχάρη εποχή«Ορθότατα ο Τύπος ασχολείται έντονα το τελευταίο διάστημα με τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί τον επόμενο χρόνο θα αποτελειώσει και τις τράπεζες και θα τροφοδοτήσει το ήδη αβίωτο δημόσιο χρέος (μέσω αλλεπάλληλων νέων  ανακεφαλαιοποιήσεων).
Δηλαδή το πώς θα αντιμετωπιστεί το τεράστιο ζήτημα με τις οφειλές ύψους 215 δισ. ευρώ των ιδιωτών -επιχειρήσεων και νοικοκυριών- προς τις τράπεζες, την εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία, είναι κομβικό για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

 Από τη μια λοιπόν, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα από τη δουλειά των φορολογικών αρχών για την αποκάλυψη της προκλητικής και εκτεταμένης απάτης πλουσίων επιχειρηματιών με μεγάλους τραπεζικούς λογαριασμούς κυρίως στο εξωτερικό, οι οποίοι εμφανίζονται ως «μη δυνάμενοι»  να αποπληρώσουν τα τεράστια χρέη τους (και εκμεταλλεύονται όμως τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους πραγματικά φτωχούς), και από την άλλη, έρχονται στο φως τα προτεινόμενα σχέδια για τη γρήγορη εκκαθάριση και την αναδιοργάνωση των καταχρεωμένων επιχειρήσεων. 

Είναι πολύ λογικό -και το έχει υπογραμμίσει ο Γιώργος Σταθάκης- οι τράπεζες μαζί με το δημόσιο να επιλέγουν να στηρίζουν εκείνες τις επιχειρήσεις που μπορούν και πρέπει να επιβιώσουν στην επόμενη μέρα (μαζί με τις θέσεις εργασίας τους).
Το σημερινό «ΒΗΜΑ» (σ.σ. 2.10.2016) έχει ένα σχετικό ρεπορτάζ το οποίο κλείνει με τον εξής ενδιαφέροντα τρόπο: 
«Επενδυτικά κεφάλαια θα μπουν σε υπερχρεωμένες εταιρείες που είναι βιώσιμες. 
Η διαχείριση των δανείων αυτών των επιχειρήσεων θα γίνει ευκολότερη με τη συμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου ως το τέλος του χρόνου που θα προστατεύει από ποινικές ευθύνες τα τραπεζικά στελέχη που εγκρίνουν "κούρεμα" και διαγραφή χρεών, καθώς και του νόμου που θα επιτρέπει τη μετατροπή των δανείων σε μετοχικό κεφάλαιο και ως εκ τούτου την ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ (σ.σ. δική μου η υπογράμμιση) των παλαιών μετόχων και την ανάληψη του ελέγχου της εταιρείας από τους πιστωτές...». 

Μην μου πείτε ότι αυτό το εδάφιο του ρεπορτάζ για τη διάσωση με νέα ηγεσία και νέους μετόχους των καταχρεωμένων εταιρειών δεν αναφέρεται σε πολλές εταιρείες  των ΜΜΕ και κυρίως στον ίδιο τον ΔΟΛ;
Είναι φανερό, κατά την άποψή μου, ότι εκεί στον ΔΟΛ, παρά την (πολλές φορές στα όρια του γελοίου) επίδειξη δύναμης και αντιπολιτευτικού τσαμπουκά, έχουν συνθηκολογήσει με την πραγματικότητα και επενδύουν ήδη στη μετά Ψυχάρη εποχή, προσεγγίζοντας φίλους τους τραπεζίτες και άλλους παράγοντες, για να εντοπίσουν νέους επενδυτές.  

Τα σημάδια των επερχόμενων ραγδαίων αλλαγών ήδη καταγράφονται αυτή την εποχή και σε σχετική αρθρογραφία διευθυντικών στελεχών του Ομίλου.
Ένα «νόμο Κατσέλη» για τα ΜΜΕ ζητούν οι άνθρωποι... Ας το διατυπώσουν καθαρά».
Νωρίτερα, στις 21.9.2016, διαπίστωνα πάλι για τις εξελίξεις στον ΔΟΛ, τα εξής:
«Και με κρίση και χωρίς κρίση, και ο ΣΥΡΙΖΑ να έμενε εκτός νυμφώνος», έγραφε στις 16/9/2016,  διευθυντικό στέλεχος του ΔΟΛ, (σ.σ. Αντώνης Καρακούσης)  «η κρίση στον Τύπο θα εκδηλωνόταν με την αυτή ένταση».
Στην ουσία ο δημοσιογράφος -υπερβαίνοντας τα στερεότυπα περί φίμωσης της ανεξάρτητης φωνής του αντιπολιτευόμενου Τύπου- προετοίμαζε το έδαφος για όσα δεινά εκδηλώνονται ήδη σε βάρος των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων του ΔΟΛ (απλήρωτοι 4 μήνες... χωρίς φως) και με την δυσμενή πρόβλεψη για τα όσα θα ακολουθήσουν στον τέως ισχυρό Οργανισμό (εξελίξεις ανάλογες με εκείνες του «δεσμευμένου» από τις πιστώτριες τράπεζες, Mega).
Ήθελε να πει ο άνθρωπος, λοιπόν, ότι επί χρόνια οι πωλήσεις των εντύπων πέφτουν, 
η διαφήμιση περιορίζεται αντίστοιχα, 
οι προσφορές δεν αποδίδουν και οπωσδήποτε τα ελλείμματα της επιχείρησης είναι συνεχώς και χειρότερα από το 2009 και μετά, και τροφοδοτούν ένα αβίωτο χρέος, το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί παρά μόνο με αναδιαρθρώσεις και απαραιτήτως ενέσεις νέου επενδυτικού κεφαλαίου... με νέο business plan, νέα μείωση «εργατικού κόστους» και θέσεων εργασίας.
Και άρα συμπεραίνω, από το ίδιο κείμενο του στελέχους του ΔΟΛ, ότι οφείλουμε να δούμε εμείς, οι άνθρωποι της Ενημέρωσης, από κοινού με την πολιτική ηγεσία, ένα πρόγραμμα στήριξης του χρεοκοπημένου Τύπου, πριν οι τράπεζες υποχρεωθούν από το νόμο (και την ΕκΤ) να αναλάβουν τη «σωτηρία του», μαζί με ενδιαφερόμενους επενδυτές, να απομακρύνουν τον κ. Ψυχάρη (και την παλιά ηγεσία) και να μεταβιβάσουν ή να εκποιήσουν τις οποίες περιουσίες των ιδιοκτητριών εταιρειών καταφέρουν να εντοπίσουν... 
Η σχετική νέα νομοθεσία άλλωστε, για όλα τα ληξιπρόθεσμα χρέη των επιχειρήσεων  έχει τεθεί και εκπονείται στη διαπραγμάτευση με του Θεσμούς.
Εκείνο ασφαλώς που δεν έπρεπε να πει -και ούτε καν υπενόησε- το στέλεχος του ΔΟΛ, είναι ότι από την αγοραπωλησία εταιρειών, την έκδοση και πώληση μετοχών μέσω χρηματιστηρίου, από το πάρτι της υπερτιμημένης διαφημιστικής αγοράς και από τα θαλασσοδάνεια με εγγυήσεις «αέρα», η περιουσία του Ομίλου πέρασε σταδιακά στις τσέπες και προστέθηκε στις μεγάλες περιουσίες των ιδιοκτητών και των στελεχών του τα οποία συνεχίζουν να αμείβονται προκλητικά με αστρονομικά ποσά.
Και τώρα που όλοι είναι απλήρωτοι 6 μήνες από το Mega και 4 από τον Οργανισμό του κ. Ψυχάρη, ακόμα ορισμένα κακομαθημένα golden boys προσεύχονται και εργάζονται με όλα τα μέσα που διαθέτει ακόμα η διαπλοκή, για την επαναφορά του δικού τους παλιού φιλικού  -και τόσο στοργικού-  καθεστώτος που μας οδήγησε στην πολλαπλή χρεοκοπία, στο βάθεμα των ταξικών ανισοτήτων και στη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου