Κάποτε, προ αμνημονεύτων χρόνων, τη ρομαντική περίοδο του διαδικτύου πίστευα στη "δημοσιογραφία των πολιτών"

Andreas Anemos

Κάποτε, προ αμνημονεύτων χρόνων, τη ρομαντική περίοδο του διαδικτύου πίστευα στη "δημοσιογραφία των πολιτών". 

Είχα την εντύπωση ότι αυτή θα διευρύνει τα όρια της ενημέρωσης και ότι ταυτόχρονα θα βελτίωνε την ίδια τη δημοσιογραφία ανεβάζοντας τον πήχη... 

Διαψεύσθηκα οικτρά. 

Τίποτα από τα δύο δεν έγινε. 

Ποτέ δεν υπήρχε μεγαλύτερο έλλειμμα ενημέρωσης. 

Αντίθετα περισσεύουν οι "απόψεις", οι "συνωμοσίες", οι ψευδείς ειδήσεις, η παραπλάνηση. Με όποιες συνέπειες έχουν όλα αυτά. 

Τι νόμιζα ότι μπορούσα (και έπρεπε) να γίνει;

Ενα πράγμα: πως η συλλογική εμπειρία θα μπορούσε να αναδεικνύει την πραγματικότητα ή έστω όσο γίνεται περισσότερες πλευρές αυτής. 

Περίμενα πως ο καθένας θα αξιοποιούσε τις γνώσεις του αλλά και τις πληροφορίες που θα μπορούσε να αντλήσει από τον κύκλο του και να τα προσφέρει στους υπόλοιπους.

Θα κατέθετε την προσωπική του εμπειρία, το δικό του βίωμα μαζί με τα βιώματα άλλων στο νέο δημόσιο χώρο. 

Κι όπου δεν θα είχε δική του γνώση, τότε θα έπαιρνε έναν φίλο ή γνωστό του δικηγόρο, γιατρό, τεχνίτη, επιστήμονα και θα έκανε ένα μικρό "ρεπορτάζ" ρωτώντας τον αν ισχύει το τάδε ή το δείνα... 

Τόσο απλά. 

Τόσο ανθρώπινα. 

Μπορεί να μην πήγαινε στο βάθος μιας έρευνας, όμως και από τα ρηχά θα μπορούσε να βγάλει κάποια χρήσιμο συμπεράσματα. Κάτι παραπάνω θα μάθαινε κι ο "δημοσιογράφος-πολίτης" και όλοι μας για το ΤΙ, ΠΟΥ, ΠΩΣ, ΠΟΙΟΣ αν όχι και το για ΓΙΑΤΙ μιας είδησης.

Κάτι τέτοιο δεν θα υποκαθιστούσε την ανάγκη μιας ανεξάρτητης, ερευνητικής δημοσιογραφίας ούτε θα καταργούσε την αξία των πηγών. 

Ισως όμως να οδηγούσε σε κάτι ακόμη πιο σημαντικό από το να φωτισθούν όλες οι πλευρές ενός συμβάντος. Θα ενδυνάμωνε τη συμμετοχή μας στο επικοινωνιακό περιβάλλον χωρίς να αναθέτουμε την ενημέρωση μας αποκλειστικά σε άλλους (στα ΜΜΕ π.χ. ή στο Κράτος). 

Σε αυτή τη διαδρομή θα μαθαίναμε να ξεχωρίζουμε και να αποκαθιστούμε έννοιες ξεχωρίζοντάς τις. 

Οπως για παράδειγμα ότι είναι ΑΛΛΟ το Κράτος 

ΑΛΛΟ η Κυβέρνηση 

ΑΛΛΟ η Εξουσία 

ΑΛΛΟ η Δικαιοσύνη και 

ΑΛΛΟ η Ιατρική 

αποδίδοντας όπου αυτό χρειάζεται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...

Τίποτα από τα παραπάνω δεν έγινε και τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον τραγικά πλέον.