Η εισβολή του Κοντομηνά στην εκπομπή της Μενεγάκη είναι μία πρώτης τάξης απόδειξη της εξαχρείωσης που προκαλεί η εξουσία. Τόσο στους εξουσιαζομένους όσο και στους εξουσιαστές. Παρακολουθήσαμε ένα θλιβερό θέαμα όπου το αφεντικό μπουκάρει στο στούντιο και αρχίζει να εκστομίζει μία σειρά απύθμενες ανοησίες, κατηγορίες και συνωμοσιολογίες.
Χωρίς ειρμό και συνοχή.
Σε άλλη του παρέμβαση είχε εξαπολύσει ένα ακροδεξιό παραλήρημα. Αυτός ο τύπος λοιπόν που η συνολική του παρουσία συνιστά ένα διαρκές νοητικό και αισθητικό έγκλημα αντιμετωπίζεται από τους υπαλλήλους του με δέος και δουλοπρέπεια.
Χωρίς ειρμό και συνοχή.
Σε άλλη του παρέμβαση είχε εξαπολύσει ένα ακροδεξιό παραλήρημα. Αυτός ο τύπος λοιπόν που η συνολική του παρουσία συνιστά ένα διαρκές νοητικό και αισθητικό έγκλημα αντιμετωπίζεται από τους υπαλλήλους του με δέος και δουλοπρέπεια.
Το σοκ της Μενεγάκη και όλων των άλλων παρευρισκομένων τη στιγμή της εισβολής του, η συστολή και ο υπέρτατος σεβασμός που επεδείκνυαν όσο μιλούσε θυμίζει το τρόπο που αντιμετωπίζονταν παλιότερα οι βασιλιάδες από τους υποτελείς του.
Για τον δε Βερύκιο δεν χρειάζεται ιδιαίτερος σχολιασμός.
Ο συγκεκριμένος έχει συνδέσει το πρόσωπο του με την δουλικότητα και το γλείψιμο προς το αφεντικό ώστε στα λεξικά, δίπλα στα λήμματα "γλοιώδης" και "σφουγγοκωλάριος" θα παρατίθεται η φωτογραφία του.
Ο Βερύκιος ταυτίζει απολύτως τη θέση εξουσίας (αφεντικό) με το πρόσωπο που τυγχάνει να την καταλαμβάνει (Κοντομηνάς) και αποδίδει αυτόματα όλα τα στοιχεία της θέσης στο πρόσωπο. Πρόκειται για τον ορισμό της ηλιθιότητας. Αυτά όμως είναι τ' αποτελέσματα της εξουσίας πάνω στους ανθρώπους.
Η Μενεγάκη και ο Βερύκιος στέκονται με δέος απέναντι στον Κοντομηνά γιατί ενσαρκώνει την ισχύ (οικονομική, επαγγελματική, συμβολική) και ασκεί αντικειμενικά εξουσία πάνω τους. Μπροστά σε αυτή την εξαιρετικά ανισόμερη σχέση δεν βλέπουν (ή παραβλέπουν) την τεράστια ανοησία και χυδαιότητα του ανδρός και πρόθυμα ταπεινώνουν τους εαυτούς τους ενώπιον του.
Για τον δε Βερύκιο δεν χρειάζεται ιδιαίτερος σχολιασμός.
Ο συγκεκριμένος έχει συνδέσει το πρόσωπο του με την δουλικότητα και το γλείψιμο προς το αφεντικό ώστε στα λεξικά, δίπλα στα λήμματα "γλοιώδης" και "σφουγγοκωλάριος" θα παρατίθεται η φωτογραφία του.
Ο Βερύκιος ταυτίζει απολύτως τη θέση εξουσίας (αφεντικό) με το πρόσωπο που τυγχάνει να την καταλαμβάνει (Κοντομηνάς) και αποδίδει αυτόματα όλα τα στοιχεία της θέσης στο πρόσωπο. Πρόκειται για τον ορισμό της ηλιθιότητας. Αυτά όμως είναι τ' αποτελέσματα της εξουσίας πάνω στους ανθρώπους.
Η Μενεγάκη και ο Βερύκιος στέκονται με δέος απέναντι στον Κοντομηνά γιατί ενσαρκώνει την ισχύ (οικονομική, επαγγελματική, συμβολική) και ασκεί αντικειμενικά εξουσία πάνω τους. Μπροστά σε αυτή την εξαιρετικά ανισόμερη σχέση δεν βλέπουν (ή παραβλέπουν) την τεράστια ανοησία και χυδαιότητα του ανδρός και πρόθυμα ταπεινώνουν τους εαυτούς τους ενώπιον του.
Ο Κοντομηνάς μπορεί να μοιάζει κερδισμένος από τούτη την συναλλαγή - όσοι τον περιστοιχίζουν τον ντρέπονται, τον εκθειάζουν και ικανοποιούν τις επιθυμίες του. Λαμβάνει πλούσια και άκοπη αναγνώριση. Είναι όμως αναγνώριση που αφορά πρωτίστως τον ρόλο του (αφεντικό) και ελάχιστα το άτομο του.
Κάνει όμως το ίδιο λάθος με τον υποτακτικό του τον Βερύκιο. Αποδίδει τον σεβασμό, τη δουλοπρέπεια και τις τιμές που του επιφυλάσσουν οι υπάλληλοι του σε κάποιες δήθεν εξαιρετικές ποιότητες του χαρακτήρα του. Μπερδεύει και αυτός εξίσου ηλίθια την συμβολική του ταυτότητα (ισχυρός καναλάρχης) με το πρόσωπο του. Έτσι αντιλαμβάνεται την βλακεία και τη χυδαιότητα που τον χαρακτηρίζουν ως ξεχωριστές ποιότητες.
Και γιατί να μην το κάνει;
Όλοι οι παρατρεχάμενοι του ως τέτοιες τις αντιμετωπίζουν. Δεν βρέθηκε κανένας να του πει πόσο τεράστιος καραγκιόζης είναι.Αυτό κάνει η εξουσία, οικοδομεί ένα κόσμο υποτακτικών και δούλων, από εξίσου ετερόνομους καραγκιόζηδες.
Κάνει όμως το ίδιο λάθος με τον υποτακτικό του τον Βερύκιο. Αποδίδει τον σεβασμό, τη δουλοπρέπεια και τις τιμές που του επιφυλάσσουν οι υπάλληλοι του σε κάποιες δήθεν εξαιρετικές ποιότητες του χαρακτήρα του. Μπερδεύει και αυτός εξίσου ηλίθια την συμβολική του ταυτότητα (ισχυρός καναλάρχης) με το πρόσωπο του. Έτσι αντιλαμβάνεται την βλακεία και τη χυδαιότητα που τον χαρακτηρίζουν ως ξεχωριστές ποιότητες.
Και γιατί να μην το κάνει;
Όλοι οι παρατρεχάμενοι του ως τέτοιες τις αντιμετωπίζουν. Δεν βρέθηκε κανένας να του πει πόσο τεράστιος καραγκιόζης είναι.Αυτό κάνει η εξουσία, οικοδομεί ένα κόσμο υποτακτικών και δούλων, από εξίσου ετερόνομους καραγκιόζηδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου