Το τι γέλιο ρίχνω με τις τηλεοπτικές άδειες δεν περιγράφεται. Είναι η απόλυτη γελοιοποίηση των ολιγαρχών.
Δεν ξέρω αν ήταν στις προθέσεις της κυβέρνησης να γελοιοποιήσει τους ολιγάρχες -ή αν απλά δεν ξέρουν τι κάνουν- αλλά είναι πολύ ωραία φάση να βλέπεις τους ολιγάρχες να υποφέρουν και να ξεκατινιάζονται.
Η δε ιστορία με τον Καλογρίτσα κάνει την κατάσταση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Αν ο Καλογρίτσας λειτούργησε σαν λαγός, για να γελοιοποιηθούν κι άλλο οι ολιγάρχες -και να σκάσουν περισσότερα χρήματα για τις άδειες-, μπράβο του.
Καταλαβαίνω πως η υστερία κάποιων ολιγαρχών για τις τηλεοπτικές άδειες, δείχνει πως είναι ανοιχτοί σε διάφορες ποινικές υποθέσεις και πως χρειάζονται την τηλεοπτική άδεια για προστασία.
Κανάλια, ομάδες, όλα για προστασία.
Δείτε ποιοι ολιγάρχες θέλουν οπωσδήποτε την άδεια, για να καταλάβετε ποιοι έχουν θέματα.
Εν τω μεταξύ, θέλουν τις τηλεοπτικές άδειες αλλά δεν έχουν πρόγραμμα, δεν έχουν τίποτα.
Ένα μάτσο υστερικοί και ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι έχουν μαζευτεί στα κανάλια και μας λένε όλη μέρα πως το αφεντικό τους είναι εθνικός ευεργέτης.
Παιδιά, πείτε και πόσο καλές πίπες του κάνετε.
Μην ντρέπεστε.
Ανθρώπινα είναι κι αυτά.
Φυσικά, οι τηλεθεατές μειώνονται διαρκώς.
Το καταλαβαίνεις και μόνος σου.
Κανένας φίλος μου δεν βλέπει ελληνική τηλεόραση.
Όλοι πια βλέπουν αμερικάνικες σειρές, ταινίες και τέτοια.
Όπως μου εξήγησε ένας γνώστης της τηλεόρασης, το τηλεοπτικό κοινό έχει μειωθεί πάρα πολύ και -για να μην φαίνεται αυτό-οι μετρήσεις δεν γίνονται με όλους αυτούς που έχουν τηλεοπτικούς δέκτες αλλά μόνο με αυτούς που παρακολουθούν τηλεόραση.
Δηλαδή, ηλικιωμένοι, ανήμποροι και λούμπεν.
Αν και οι λούμπεν είναι όλη μέρα πια στο Facebook.
Έχουν κατασκηνώσει εκεί.
Οπότε, τα κανάλια δεν επηρεάζουν πια σχεδόν κανέναν.
Στα social media, τα ιδιωτικά κανάλια και οι δημοσιογράφοι είνα ανέκδοτο.
Φάνηκε και στο δημοψήφισμα, όταν όλοι οι ολιγάρχες ενωμένοι στήριξαν με λύσσα το ΝΑΙ αλλά έφαγαν την ήττα της ζωής τους και αποδείχτηκε πως οι υπάλληλοί τους είναι τελειωμένοι.
Πάντα απορούσα με το ποιοι παίρνουν στα σοβαρά ΜΜΕ τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ενημέρωση και την δημοσιογραφία αλλά με την προπαγάνδα.
Όταν δούλεψα στον ΣΚΑΪ, μια μέρα, μετά την εκπομπή, έκατσα με τον Αποστόλη που έπαιρνε τα τηλεφωνήματα για την Ελληνοφρένεια.
Άκουσα όλους αυτούς που πήραν τηλέφωνο -στις εκπομπές της Ελληνοφρένειας ακούγονται τα καλύτερα και, βασικά, είναι οι ατάκες του Αποστόλη που τα κάνουν αστεία και ενδιαφέροντα- και έπαθα την πλάκα μου.
Ο ένας καθυστερημένος μετά τον άλλον.
Λέω του Αποστόλη «αυτοί μας ακούνε;» και μου λέει «Ναι, γιατί εσύ τι φανταζόσουν;».
Μια μέρα τηλεφώνησε πέντε φορές ένας στρατηγός και ήθελε να μου μιλήσει.
Είπα να κάνω μια εξαίρεση -είχα πει στις τηλεφωνήτριες να λένε πάντα πως έχω φύγει- και να του μιλήσω. Μου είπε πως με θαυμάζει και μου μιλούσε δυο ώρες στο τηλέφωνο.
Με γονάτισε.
Ο άνθρωπος ήταν για δέσιμο.
Πολύ όμορφη η φάση με τις τηλεοπτικές άδειες και θα μας προσφέρει κι άλλο γέλιο.
Οι ολιγάρχες στριμώχνονται, τα πoυτανάκια τους που παριστάνουν τους δημοσιογράφους λυσσάνε και τώρα το μόνο που μένει είναι να σκάσει μύτη και η Δικαιοσύνη, για να αποδειχθεί πως οι «υγιείς δυνάμεις» του τόπου ήταν βαριά άρρωστες.
Βέβαια, και κάποιοι δικαστές δικοί τους ήταν.
Όσο είχαν την δύναμη.
Τώρα οι ολιγάρχες είναι αποδυναμωμένοι.
Κι αυτό είναι καλό νέο.
Γιατί οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται.
Ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης σήμερα είναι, αύριο δεν είναι.
Οι πολιτικοί είναι μια ασθένεια που περνάει.
Οι ολιγάρχες είναι καρκίνος για τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου