Νίκος Μωραΐτης: Πορτοσαλταρισμένοι

http://www.altsantiri.gr/gnwmes/nikos-moraΐtis-portosaltarismeni/

Ένα νέο είδος ακραίου φιλελεύθερου αναδύεται: Αυτός που στο άκουσμα της λέξης «Τσίπρας» κάνει σάλτο εκτός λογικής.

του Νίκου Μωραΐτη

 Θυμάστε τον Γιώργο Κωσταντίνου στην ταινία που έκανε τον κόκορα;

Ε, υπάρχει μία κατηγορία προσώπων που δεν απέχουν πολύ από το να πηδήσουν σε μία μάντρα και να αρχίσουν: κικιρίκου! Αρκεί να τους πεις μία λέξη:
Τσίπρας.
Ας τους πούμε «πορτοσαλταρισμένους», έτσι χωρίς λόγο και αιτία.

Είναι εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να μη βγει ο Τσίπρας, 
είπαν θα γίνουμε Βενεζουέλα, δεν γίναμε, 
μετά άρχισαν να φωνάζουν υπογράψτε ό,τι να ‘ναι, 
μετά κατέβηκαν με θεό το Σάκη στο Σύνταγμα, 
μετά μετρήθηκαν και βγήκαν 38,7%,
 μετά πήραν ζάναξ, 
μετά φώναξαν «η πρώτη φορά Αριστερά υπογράφει μνημόνια», 
μετά φώναξαν «αριστερή παρένθεση», 
μετά ξαναβγήκε ο Τσίπρας, 
μετά ξαναπήραν ζάναξ, 
μετά «η οικονομία καταρρέει»,
 μετά η οικονομία δεν κατέρρευσε, 
μετά «θα έρθουν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες»,
μετά δεν ήρθαν, 
μετά «βουλιάζει ο τουρισμός», 
μετά αυξήθηκε ο τουρισμός,
μετά είπαν «παραιτηθείτε» και κατέβηκαν στο Σύνταγμα, 
μετά μετρήθηκαν 5.000 γραφικοί πλάι σε σταυρούς και μούτζες, και μετά ξαναπήραν ζάναξ.

Ε, πόσα θέλει ο ακραίος φιλελεύθερος για να σαλτάρει;
 Πόσα να αντέξει μέσα σε ενάμιση χρόνο;

Τώρα τουιτάρει ο πορτοσαλταρισμένος ότι το σκάφος στην Αιγινα το οδηγούσε… Συριζαίος που σκόρπισε συριζαίικο θάνατο.

Έχει στοιχεία; 
Όχι. 
Έχει έστω υπόνοιες; 
Όχι. 
Τότε τι συμβαίνει; 
Τι να συμβεί; 
Όταν τίποτα δεν σου έρχεται δεξιά, βλέπεις τον Τσίπρα καπετάνιο – χάροντα.

Και τότε έχεις δύο διόδους: ή τον εγκλεισμό ή τη δημοσιογραφία στα ιδρύματα της διαπλοκής. Προϋπόθεση και για τα δύο είναι να οδηγηθείς έξω από τη λογική.
Στο μεγάλο σάλτο που δεν έχει επιστροφή.