Δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από τον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, του κ. Αλαφούζου, που έχει μετατραπεί το τελευταίο διάστημα σε απροσδόκητο λαγό της διαπλοκής και των συμφερόντων του παλαιού πολιτικού κόσμου. Δεδομένα ήταν λίγο πολύ τα πράγματα.
Στο εντυπωσιακό, πλην ανούσιο, τηλεοπτικό κρεσέντο δημιουργικότητας που αναπτύσσει ο σταθμός, με τα δεκάδες επαναλαμβανόμενα σποτάκια τα οποία αμφισβητούν την διαδικασία αδειοδότησης, προστίθεται εν τούτοις και ενεργός ανάμιξη δημοσιογράφων του, που «βασιλικότεροι» του καναλάρχη, υπερασπίζονται με σθένος τις θέσεις και τις απόψεις του αφεντικού τους.
Το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε εδώ ότι οι δημοσιογράφοι δεν υπάρχουν για να ταυτίζονται με τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του μέσου στο οποίο εργάζονται. Η πλήρης συμπόρευση και η άσκηση της δημοσιογραφίας με βάση αυτό και μόνο το κριτήριο, συνιστά μια τεράστια ήττα του επαγγέλματος, ένα βαρύ πλήγμα στην ήδη βαριά τραυματισμένη αξιοπιστία των δημοσιογράφων ως «ανεξάρτητων» κριτών της όποιας εξουσίας(οικονομικής, κοινωνικής πολιτικής). Η ήδη βαριά ατμόσφαιρα στο χώρο μας, η μεγάλη ανεργία και η δυσκολία ανεύρεσης εργασίας, μπορεί να εξηγεί την κατάσταση, δεν μπορεί να αποτελεί όμως δικαιολογία για παραβιάσεις της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αλλά θα μου πείτε τέτοια ώρα, τέτοια λόγια…
Ενα τελευταίο σόου, παραμονή της δημοπρασίας των αδειών που γίνεται το πρωί της Τρίτης 30 Αυγούστου, έδωσαν οι έγκριτοι και γνωστοί δημοσιογράφοι του τηλεοπτικού Σταθμού στο δελτίο ειδήσεων. Η Σία Κισσιώνη και ο Παύλος Τσίμας, επί πέντε λεπτά καταδίκασαν την αδειοδότηση, μιλώντας για πολλά σκοτεινά σημεία.
Και οι δύο παραδέχονταν ωστόσο ότι το το τηλεοπτικό τοπίο χρειάζεται να ρυθμισθεί θεσμικά. Εννοούσαν προφανώς όχι όπως προωθείται αλλά όπως θεωρούν οι καναλάρχες ή κάποιοι άλλοι ότι είναι πρέπον.
Ο Παύλος Τσίμας χαρακτήρισε μάλιστα φανταστικό εχθρό τη διαπλοκή, τον οποίο έχει εφεύρει η κυβέρνηση για σκοτώσει τον «κατηραμένο όφι και να περιφέρει το πτώμα του στην ΔΕΘ σε λίγες ημέρες».
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι η διενέργεια αυτού του κρίσιμου διαγωνισμού έπρεπε να γίνει από το Εθνικό ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, την καθ ύλην αρμόδια ανεξάρτητη αρχή, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Ομως ας μην βάζουμε το κάρο πριν από άλογο.
Το ΕΣΡ απέτυχε να συγκροτηθεί σε 3 διαφορετικές συνεδριάσεις της Βουλής, καθώς η ΝΔ αρνιόταν προκλητικά να συναινέσει στα πρόσωπα-μέλη του. Οπως τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν ομολογήσει, δεν επρόκειτο ποτέ να συμφωνούσαν στη συγκρότηση του θεσμού, με προφανή ανομολόγητο σκοπό, να σαμποτάρουν την διαγωνιστική διαδικασία των τηλεοπτικών αδειών και να μπλοκάρουν την κυβερνητική προσπάθεια για ρύθμιση του τοπίου.
Κι έρχονται τώρα αυτοί που συνήργησαν στην θεσμική αυτή παραφωνία ή κάνουν πως την αγνοούν, να επικαλεσθούν το προιόν της δικής τους απαράδεκτης και ανεύθυνης συμπεριφοράς ή επιτηδευμένης άγνοιας για να πλήξουν τη νομιμότητα του διαγωνισμού.
Επειδή όλοι σ αυτό το τόπο έχουμε γνώση και στοιχειώδη λογική, καλό θα ήταν, σε τόσο σοβαρά θέματα θεσμικής θωράκισης της δημοκρατίας, να μιλάμε με επιχειρήματα και όχι με φτηνές δικαιολογίες και άκαιρες παροιμίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου