ε
Το μεσημέρι της προπερασμένης Δευτέρας έσβησαν και οι τελευταίες ελπίδες. Η Τηλέτυπος δεν κατέθεσε πλήρη φάκελο στη ΓΓΕΕ, αφού δεν έχει τραπεζική ενημερότητα.
Ο κύκλος που ξεκίνησε στις 20 Νοεμβρίου 1989 έκλεισε στις 4 Ιουλίου 2016. Τώρα είναι μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις.
Έχασε μια μεγάλη μάχη αλλά όχι και τον πόλεμο, λένε τα στελέχη του, που προσπαθούν να διασώσουν τον τηλεοπτικό σταθμό που ταυτίστηκε με τη γραμμή του Μνημονίου.
Όσοι έχουν παραμείνει περιμένουν τις αποφάσεις του ΣτΕ και ευελπιστούν πως θα ακυρωθεί ο διαγωνισμός. Σε διαφορετική περίπτωση, υπάρχουν δύο δρόμοι:
Ή να διεκδικήσει άδεια ενημερωτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας, όταν προκηρυχθούν οι σχετικές άδειες, ή να εξαγοράσει κάποιον περιφερειακό σταθμό, ώστε να διατηρήσει το σήμα του.
Υπάρχει ακόμη η προοπτική συμφωνίας με κάποια από τις νέες εταιρείες που θα πάρουν άδεια, αλλά δεν διαθέτουν τεχνολογικές υποδομές, προσωπικό και πρόγραμμα. Αν το κανάλι περάσει υπό τον έλεγχο των τραπεζών, θεωρείται βέβαιο πως θα επιδιωχθεί μια τέτοια συμφωνία, καθώς διαθέτει εξαιρετικές εγκαταστάσεις και προσωπικό. Τ
ις επόμενες μέρες θα γίνει προσπάθεια να καταβληθεί μισός ή και ολόκληρος μισθός στους εργαζομένους, ως «μήνυμα» πως το υπάρχον σχήμα διοίκησης δεν έχει εγκαταλείψει το κανάλι. Όμως όλα θα εξαρτηθούν από τις τράπεζες και το αν θα δώσουν το ok για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
Η κατάρρευση της Τηλέτυπος
Πώς έφτασε εδώ το Mega; Ο κύριος λόγος ήταν η απουσία συνεννόησης μεταξύ των μετόχων, ιδιαίτερα όταν μετά το 2009 και την πώληση στη Forthnet της συμμετοχής στη Multichoice διαφάνηκε πως δεν υπήρχε προοπτική κερδοφορίας. Και οι μέτοχοι κλήθηκαν να βάλουν 25 εκατ. ευρώ σε δύο αυξήσεις κεφαλαίου. Τ
ο δεύτερο σφάλμα ήταν η επιμονή στην προάσπιση προσωπικών στρατηγικών, με ορισμένους από τους μετόχους να βγάζουν χρήματα από τις παραγωγές στην εταιρεία.
Το τρίτο σημείο ήταν η διαχείριση του ομολογιακού δανείου των 98 εκατ. ευρώ που έλαβε η εταιρεία το 2012, σε συνέχεια δανείου 50 εκατ. ευρώ το 2009. Ο όρος στη σύμβαση για την ύπαρξη ποσού 10 εκατ. ευρώ υπέρ των τραπεζών, ασχέτως των οφειλόμενων δόσεων, τσάκισε το κανάλι. Προκαλεί εντύπωση ακόμη και τώρα πώς πέρασε από το ΔΣ του Mega ένας τέτοιος όρος.
Αξίζει να υπογραμμισθούν και οι επιλογές στον τομέα της ενημέρωσης.
Από ένα σημείο και μετά η υπεράσπιση του Μνημονίου και των πολιτικών των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπερέβη τα όρια της ενημέρωσης και μεταμορφώθηκε σε αδυσώπητη προπαγάνδα, που προκαλούσε απέχθεια στο κοινό.
Η μάχη μεταξύ των μετόχων ήταν για την εκπαραθύρωση των στελεχών της άλλης πλευράς και για την επιλογή των παρουσιαστών. Επί της ουσίας, για τον έλεγχο της μεταδιδόμενης ενημέρωσης και όχι για το πώς το πρόγραμμα αυτό (π.χ., δελτίο ειδήσεων) θα είχε απήχηση στην κοινωνία.
Η συμφωνία μεταξύ των μετόχων να περάσει το management στον ΔΟΛ, με τη δέσμευση του Στ. Ψυχάρη να διαθέσει τα χρήματα για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου –κάτι που δεν έγινε ποτέ–, στέρησε πολύτιμο χρόνο από την αναδιάρθρωση του Mega.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου