Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Έφηβοι στην καμφορά-Της Αναστασίας Γιάμαλη















http://www.avgi.gr/article/10811/7159724/epheboi-sten-kamphora

Και από μία άποψη είναι λογικό, γιατί όπως έμαθα οι 300 έφηβοι βουλευτές αναδεικνύονται με κλήρωση, μεταξύ όσων μαθητών Β' Λυκείου ασχολήθηκαν με τα κουίζ και τις δραστηριότητες της σχετικής ιστοσελίδας (efivoi.gr) - όσα περισσότερα τελειωμένα, τόσοι περισσότεροι κλήροι.

Κοστουμάκια, φορεματάκια, ατσαλάκωτα πουκαμισάκια επέλεξαν οι 300 έφηβοι για να εμφανιστούν στην ΚΑ' Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων... 

Μου θύμισαν μικρές περιποιημένες Όλγες Κεφαλογιάννη και καλοχτενισμένες Σοφίες Βούλτεψη και Μάκηδες Βορίδηδες... ήταν και μερικοί λίγο πιο κουλ, με λουκ δαπίτη... 
Έψαξα τα παιδιά των πίσω θρανίων, τους προέδρους των δεκαπενταμελών, τους ξύπνιους, αυτούς που δεν διάβαζαν και στρόφαραν... 
Αλλά στην αίθουσα, όσο πήρε το μάτι μου, δεν τους βρήκα...
 μπορεί να υπήρχαν, αλλά να ήταν πίσω πίσω, στη γαλαρία... αυτό που θα περίμενε κανείς άλλωστε.
Και από μία άποψη είναι λογικό, γιατί όπως έμαθα οι 300 έφηβοι βουλευτές αναδεικνύονται με κλήρωση, μεταξύ όσων μαθητών Β' Λυκείου ασχολήθηκαν με τα κουίζ και τις δραστηριότητες της σχετικής ιστοσελίδας (efivoi.gr) - όσα περισσότερα τελειωμένα, τόσοι περισσότεροι κλήροι.
Από την άλλη, το να ζητάμε από έναν έφηβο να παραστήσει τον βουλευτή, εντός της καθόλου ελκυστικής Βουλής των Ελλήνων, δεν είναι κάτι που θα προσέλκυε τους πιο ζωντανούς, πιο ζωηρούς εφήβους, εκείνους με τη φαντασία, που αμφισβητούν που επερωτούν... 
Άλλωστε η κανονική Βουλή δεν εκπέμπει τέτοιες ποιότητες.
Από κει και πέρα βλέπουμε όμως ότι η Βουλή των Εφήβων δεν απαρτίζεται απλώς από παιδιά που σε εφηβική ηλικία προσπαθούν να μιμηθούν τους μεγάλους, βλέπουμε ότι στη Βουλή των Εφήβων πηγαίνουν παιδια που δεν έχουν μόνο μικρομέγαλη συμπεριφορά, αλλά και μικρομέγαλες ιδέες.
 Ο ένας, με ύφος κυρίου άλλης εποχής και το χέρι στην τσέπη του κοστουμιού του ανέδυε μυρωδιά καμφοράς ακόμη και μέσα από την οθόνη. 
«Αν πρόβλημα είναι τελικά η δυσκολία των νέων να εκφραστούν ορθά στην ελληνική, τότε πώς θα ήταν λύση η απομάκρυνση από τη ρίζα της;» αναρωτήθηκε, την απάντηση του υπουργού βέβαια δεν την άκουσε, δεν τον ένοιαζε, στη δευτερολογία του συνέχισε στο ίδιο συντηρητικό καλοκουρδισμένο τέμπο. 
Άλλος, υποστήριξε πως «με τις πολιτικές αμφισβήτησης της εθνικής ταυτότητας και συνείδησης, υπάρχει κίνδυνος να διχαστεί η μαθητική κοινότητα». 
Για να μην πω για την υπεράσπιση των παρελάσεων... Προφανώς, ο έφηβος βουλευτής αρέσκεται να συμμετέχει σε μία «παράδοση» που καθιερώθηκε επί Μεταξά για λόγους φρονηματισμού. 
Απόψεις φλατ, που θα μπορούσε κανείς να τις συναντήσει ως «λαϊκή» και κυρίως συντηρητική «σοφία» στον κόσμο των μεγάλων.
Τα παιδιά έμοιαζαν να έχουν παπαγαλίσει τη γλώσσα της τηλεόρασης και τη ρητορική της, όπως το κοινό στην εκπομπή του Χατζηνικολάου που ρωτάει «πώς θα έρθει η ανάπτυξη;» ή αν θα βγάλουν οι τράπεζες τα stress tests.
 Εύχομαι να υπήρχαν κι άλλες τοποθετήσεις, τις οποίες η τηλεόραση δεν προέβαλε είτε γιατί δεν της έμοιαζαν είτε γιατί δεν εξυπηρετούσαν το στόχο: 
ότι δηλαδή ακόμη και οι μαθητές «την λένε» στον Φίλη.
Το σίγουρο είναι πως προοδευτικότητα δεν είναι συνάρτηση της ηλικίας, υπάρχουν πολύ φρέσκα μυαλά σε γερασμένα σώματα και -όπως αποδείχθηκε- πολύ γερασμένα μυαλά σε σώματα εφήβων. 
Αν υπάρχει μία ελπίδα η Βουλή των Εφήβων να έχει μία χρησιμότητα και να μην είναι τα 15 λεπτά δημοσιότητας του κάθε wannabe πολιτικού πριν την ώρα του, πιτσιρικά, θα πρέπει να είναι πράγματι Βουλή, δηλαδή αντιπροσωπευτική... 
Να βρεθεί ένας τρόπος οι 300 δεκαεφτάρηδες να εκπροσωπούν τα σχολεία και τους συμμαθητές τους, τις ανάγκες τους και τα όνειρά τους -τα δικά τους και όχι τα απωθημένα των γονιών τους- χωρίς να απαγγέλλουν ομιλίες πιο ξύλινες κι από τον κομό της γιαγιάς μου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου