Δυστυχώς,είτε μας αρέσει είτε όχι,η τηλεόραση είναι μεν πρωτίστως εικόνα,είναι μεν πρωτίστως θέαμα,όμως ,αν αυτό το θέαμα δεν συνοδεύεται από λογική,από γνώση,από ετοιμότητα , από αντανακλαστικά,τότε από θέαμα που σκοπό έχει την τέρψη,γίνεται ασυναρτησία που σκοπό έχει να συγχύσει.
Έναν τέτοιο σκοπό ,λοιπόν,φαίνεται πως έχει κι ο κατά τ' άλλα συμπαθής και ταλαντούχος-επί των ασμάτων και μόνο-Σάκης Ρουβάς. Στην περίπτωσή του ταιριάζει γάντι ,σε παραλλαγμένη φυσικά μορφή,η λαϊκή φράση ''καλύτερα να μασάς ,παρά να μιλάς'',μόνο που εδώ αντί ''μασάς'' θα πούμε ''τραγουδάς''.Ναι,καλύτερα να τραγουδάς,Σάκη μου,παρά να μιλάς,διότι οι κίνδυνοι που ενέχουν ,πίστεψέ με,σταματημό δεν έχουν!
Eίναι τουλάχιστον κουραστικό να ανοίγεις την τηλεόρασή σου ώστε να δεις κάτι ψυχαγωγικό-εν προκειμένω το X- FACTOR-,και να...σκοντάφτει η διάθεσή σου σε ''φυλακισμένους'' κι εξαρτημένους από το ότο κιου ανθρώπους ,που κάποιος,για γνωστούς φυσικά λόγους,τους βάφτισε παρουσιαστές! Είναι τουλάχιστον παιδαριώδες να έχεις επιλεγεί για να παρουσιάσεις ένα σόου -ναι μεν τετράωρο, όμως αν προσθέσεις τα λεπτά του τηλεοπτικού χρόνου που σου αναλογούν,είναι σα να παρουσιάζεις απλά μια...μισάωρη εκπομπή-και να μην μπορείς να αρθρώσεις λέξη!
Είναι τουλάχιστον τραγελαφικό να προσπαθείς ανά λεπτό να μην κάνεις λάθος αυτά που το έρμο το ότο κιου σού υπαγορεύει,ενώ είναι και τουλάχιστον...ξεκαρδιστικό να προσπαθείς να πεις το πλέον απλό,δηλαδή ''ας ακούσουμε τον Θεοφάνους,ας περάσουμε σε ένα brrrreak,ας πάμε στην Ευαγγελία Αραβανή'' ,και να κάνεις λάθος τις 7 από τις 4 λέξεις που λες!Παρεμπιπτόντως,μια και το 'πα,το...brrrreak πού το πάτε;Που όταν αυτή η λέξη βγαίνει από το στόμα του,είναι λες και περνούν τανξ από την οθόνη σου, ενώ ακόμη κι η δικιά μας γλώσσα παθαίνει κράμπα από το δικό του ''rrrr''!
Δεν γίνεται ,Σάκη μου,να σου έχουν αναθέσει έναν ρόλο διεκπεραιωτή-γιατί περί διεκπεραιωτού πρόκειται,βεβαίως βεβαίως-και να νομίζεις ότι έχεις να ανέβεις το Everest 20 φορές!Αν πάλι το νομίζεις,κι άρα σου είναι δύσκολο να το ανέβεις 20 φορές,τότε μην μπεις στον κόπο να το ανέβεις ούτε μια.Τουτ' έστιν:Αφού βλέπεις ότι ,ούτε το ότο κιου σού λύνει τη γλώσσα,τότε πιάσε το μικρόφωνο,κι αντί να δώσεις...''brrrrreak'',απλά τραγούδα!
Ωστόσο,φίλοι μου,δεν μου φταίει ο Ρουβάς.Όχι,δεν τα βάζω με τον Σάκη.Εκείνος επελέγη,κι άρα αφού το ήθελε-δημοκρατία έχουμε φυσικά!-εμένα ουδείς λόγος μου πέφτει επί πλέον.Με την περίπτωση του Ρουβά, όμως ,αλλά και του όποιου Ρουβά,γίνεται για ακόμη μια φορά έκδηλη η κοινωνική παθογένεια του ''ό,τι να 'ναι'',που καιρό τώρα,μας τυραννά!
Όταν ,λοιπόν,ο λαός διψάει για ''Ρουβάδες'',τότε εκείνος που μοιράζει το νερό ,εν προκειμένω ο καναλάρχης,θα φροντίσει να του δώσει όσους Ρουβάδες θέλει για να δαμάσει τη δίψα του,έστω κι αν αυτοί δεν μπορούν να αρθρώσουν σωστά μια πρόταση,έστω κι αν αυτοί λένε ακόμα ''τους ψήφους'' αντί ''τις ψήφους'',έστω κι αν αυτοί επί 4 ολόκληρες ώρες απλά χαχανίζουν.Σημασία δεν έχει αν μπορείς να μιλήσεις ,αλλά αρκεί με ένα σου χαχανητό να έρχεται δώρο κι ένα 30%,σημασία δεν έχει αν χρειάζεσαι ακόμα το ότο κιου για να πεις...τις ψήφους-φευ!-αλλά αρκεί που είσαι εσύ στην οθόνη,κι άρα ποιος νοιάζεται για το γένος του ουσιαστικού!
Να,λοιπόν,γιατί όλοι βαφτίζονται παρουσιαστές.Δεν βαφτίζονται με το έτσι θέλω ,αλλά με τα ''θέλω'' του κόσμου,που έχοντας κάνει πια στην άκρη τα ποιοτικά κριτήρια,επιλέγει να ακούει χαχανητά,ασυναρτησίες,βλακώδη αστεία ,ανόητες φανφάρες,κι άλλα τέτοια απαραίτητα,που πλέον δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψιλά γράμματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου