Η ανοχή που επέδειξε η ίδια η αγορά (βλ. προμηθευτές),
τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,
οι κρατικοί λειτουργοί αλλά και οι τράπεζες,
οι οποίες, χωρίς να υπάρχουν δημοσιευμένοι ισολογισμοί την περίοδο 2012-2014, συνέχιζαν να δανειοδοτούν την επιχείρηση μέχρι και πρόσφατα είναι σκανδαλώδεις.
Όπως σκανδαλώδες είναι ότι η εταιρεία που βούλιαζε στα χρέη, στις ζημιές και διόγκωνε τα δάνειά της και τις οφειλές της προς τους πιστωτές της, συνέχιζε να πληρώνει προς τη διοίκησή της αρκετά εκατοντάδες εκατομμύρια.
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν το είχε περιγράψει πολύ καλύτερα στο βιβλίο του «Τα καινούργια ρούχα του βασιλιά».
Ο «βασιλιάς» ήταν και, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, παραμένει γυμνός. Μόνο που η δική μας ιστορία δεν είναι παραμύθι και δεν είναι σίγουρο αν θα έχει happy end.
Ο «βασιλιάς» ήταν και, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, παραμένει γυμνός. Μόνο που η δική μας ιστορία δεν είναι παραμύθι και δεν είναι σίγουρο αν θα έχει happy end.
Στη δική μας ιστορία, που ξεκίνησε την τελευταία τριετία
(σ.σ.: κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα «ρούχα του βασιλιά» άρχισαν να ξηλώνονται πολύ πιο πριν), όταν η εταιρεία Μαρινόπουλος, εκμεταλλευόμενη τον νόμο και πληρώνοντας ένα πολύ μικρό πρόστιμο, δεν δημοσίευε ισολογισμούς, όλοι έκαναν σαν να μη βλέπουν και να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται και τι έρχεται.
(σ.σ.: κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα «ρούχα του βασιλιά» άρχισαν να ξηλώνονται πολύ πιο πριν), όταν η εταιρεία Μαρινόπουλος, εκμεταλλευόμενη τον νόμο και πληρώνοντας ένα πολύ μικρό πρόστιμο, δεν δημοσίευε ισολογισμούς, όλοι έκαναν σαν να μη βλέπουν και να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται και τι έρχεται.
Η ανοχή που επέδειξε η ίδια η αγορά (βλ. προμηθευτές), τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κρατικοί λειτουργοί αλλά και οι τράπεζες, οι οποίες, χωρίς να υπάρχουν δημοσιευμένοι ισολογισμοί την περίοδο 2012-2014, συνέχιζαν να δανειοδοτούν την επιχείρηση μέχρι και πρόσφατα είναι σκανδαλώδεις.
Όπως σκανδαλώδες είναι ότι η εταιρεία που βούλιαζε στα χρέη, στις ζημιές και διόγκωνε τα δάνειά της και τις οφειλές της προς τους πιστωτές της, συνέχιζε να πληρώνει προς τη διοίκησή της αρκετά εκατοντάδες εκατομμύρια.
Μόνο το 2010 τα έξοδα διοίκησης ήταν 101,637 εκατ. ευρώ, με 73,593 εκατ. ευρώ ζημιές,
το 2011 τα έξοδα διοίκησης διαμορφώθηκαν στα 65,719 και οι ζημιές στα 255,174 εκατ. ευρώ ενώ το 2014, τελευταίος δημοσιευμένος ισολογισμός, τα έξοδα διοίκησης ήταν 28,328 εκατ. ευρώ, με ζημιές 5,066 εκατ. ευρώ.
Όπως σκανδαλώδες είναι ότι η εταιρεία που βούλιαζε στα χρέη, στις ζημιές και διόγκωνε τα δάνειά της και τις οφειλές της προς τους πιστωτές της, συνέχιζε να πληρώνει προς τη διοίκησή της αρκετά εκατοντάδες εκατομμύρια.
Μόνο το 2010 τα έξοδα διοίκησης ήταν 101,637 εκατ. ευρώ, με 73,593 εκατ. ευρώ ζημιές,
το 2011 τα έξοδα διοίκησης διαμορφώθηκαν στα 65,719 και οι ζημιές στα 255,174 εκατ. ευρώ ενώ το 2014, τελευταίος δημοσιευμένος ισολογισμός, τα έξοδα διοίκησης ήταν 28,328 εκατ. ευρώ, με ζημιές 5,066 εκατ. ευρώ.
Ο επίλογος
Και αν όλα αυτά αποτελούν ιστορία, οι ευθύνες για την κατάληξη της οποίας δεν αποκλείεται να αναζητηθούν στο μέλλον, σήμερα γράφεται ο επίλογός της.
Το ποιος θα είναι ο επίλογος σε αυτή την ιστορία θα φανεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες και θα καθορίσει εν πολλοίς το επιχειρηματικό και οικονομικό τοπίο της χώρας.
Το ποιος θα είναι ο επίλογος σε αυτή την ιστορία θα φανεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες και θα καθορίσει εν πολλοίς το επιχειρηματικό και οικονομικό τοπίο της χώρας.
Τα 2 δισ. ευρώ, τα οποία οφείλει η συγκεκριμένη επιχείρηση, μαζί με τις τρεις συνδεδεμένες με αυτήν εταιρείες που κατέθεσαν αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, στους πιστωτές της, ήτοι σε προμηθευτές, τράπεζες, εργαζόμενους και στο Ελληνικό Δημόσιο,
κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι.
κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι.
Αυτό το γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, από τα στελέχη της ίδιας της χειμαζόμενης επιχείρησης, και τα εμπλεκόμενα μέρη τα οποία επιδιώκουν στην κυριολεξία στο και πέντε να βρουν βιώσιμη λύση προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση της Μαρινόπουλος, διότι κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται να προκαλέσει ντόμινο στην αγορά.
Οι συσκέψεις, οι οποίες εδώ και δύο εβδομάδες είναι σε τεχνικό επίπεδο μεταξύ των τραπεζών, της πλευράς Σκλαβενίτη, η οποία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αναλάβει το έργο διάσωσης της Μαρινόπουλος υπό σειρά προϋποθέσεων, αλλά και στελεχών της τελευταίας, είναι πυρετώδεις.
Ακόμη όμως «λευκός καπνός» δεν έχει βγει, γεγονός που προκαλεί έντονη ανησυχία στην αγορά. Και αυτό γιατί χρόνος δεν υπάρχει.
Έχει εξαντληθεί ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και όπως λέγεται συντάχθηκε και το σχέδιο υπαγωγής της στο άρθρο 99, το οποίο κατατέθηκε στα τέλη Ιουνίου με την κύρια αίτηση του αιτήματος θα συζητηθεί στις 21 Σεπτεμβρίου.
Οι συσκέψεις, οι οποίες εδώ και δύο εβδομάδες είναι σε τεχνικό επίπεδο μεταξύ των τραπεζών, της πλευράς Σκλαβενίτη, η οποία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αναλάβει το έργο διάσωσης της Μαρινόπουλος υπό σειρά προϋποθέσεων, αλλά και στελεχών της τελευταίας, είναι πυρετώδεις.
Ακόμη όμως «λευκός καπνός» δεν έχει βγει, γεγονός που προκαλεί έντονη ανησυχία στην αγορά. Και αυτό γιατί χρόνος δεν υπάρχει.
Έχει εξαντληθεί ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και όπως λέγεται συντάχθηκε και το σχέδιο υπαγωγής της στο άρθρο 99, το οποίο κατατέθηκε στα τέλη Ιουνίου με την κύρια αίτηση του αιτήματος θα συζητηθεί στις 21 Σεπτεμβρίου.
Το ενδεχόμενο ατυχήματος
Βέβαια πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος, όχι μόνο να μην βρεθεί λύση στο πρόβλημα της Μαρινόπουλος, αλλά λόγω καθυστέρησης στη λήψη των τελικών αποφάσεων (σ.σ.: το «μπαλάκι» τώρα βρίσκεται στο τερέν των τραπεζών, αλλά και της οικογένειας Μαρινόπουλος), όταν βρεθεί να είναι πλέον πολύ αργά.
Γιατί χωρίς ενδιάμεση χρηματοδότηση δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να φθάσει μέχρι την 21η Σεπτεμβρίου.
Η εταιρεία χρειάζεται ζεστό χρήμα, υπολογίζεται περί τα 100 εκατ. ευρώ μηνιαίως για να έχουν τα καταστήματα αποθέματα προϊόντων και περί τα 20 εκατ. ευρώ, επίσης μηνιαίως, για την πληρωμή των εργαζομένων και των μισθωμάτων των καταστημάτων, ώστε να επιστρέψουν οι καταναλωτές και να διατηρηθεί στη ζωή.
Στο πλαίσιο αυτό τις τελευταίες ημέρες η αλυσίδα Μαρινόπουλος κάνει εκπτώσεις έως 70% σε είδη ένδυσης και υπόδησης, προσφορές σε είδη σπιτιού αλλά και σε φρέσκα προϊόντα, σε μια προσπάθεια να βάλει στα ταμεία της φρέσκο χρήμα.
Προσπάθεια τιτάνια και για κάποιους καταδικασμένη να αποτύχει.
Αν επικρατήσει ένα τέτοιο απευκταίο σενάριο, θα πληγούν πρωτίστως οι 11.000 εργαζόμενοι της επιχείρησης και περισσότεροι από 3.000 προμηθευτές της, αρκετοί εκ των οποίων είναι πλήρως εξαρτημένοι από αυτή.
Γιατί χωρίς ενδιάμεση χρηματοδότηση δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να φθάσει μέχρι την 21η Σεπτεμβρίου.
Η εταιρεία χρειάζεται ζεστό χρήμα, υπολογίζεται περί τα 100 εκατ. ευρώ μηνιαίως για να έχουν τα καταστήματα αποθέματα προϊόντων και περί τα 20 εκατ. ευρώ, επίσης μηνιαίως, για την πληρωμή των εργαζομένων και των μισθωμάτων των καταστημάτων, ώστε να επιστρέψουν οι καταναλωτές και να διατηρηθεί στη ζωή.
Στο πλαίσιο αυτό τις τελευταίες ημέρες η αλυσίδα Μαρινόπουλος κάνει εκπτώσεις έως 70% σε είδη ένδυσης και υπόδησης, προσφορές σε είδη σπιτιού αλλά και σε φρέσκα προϊόντα, σε μια προσπάθεια να βάλει στα ταμεία της φρέσκο χρήμα.
Προσπάθεια τιτάνια και για κάποιους καταδικασμένη να αποτύχει.
Αν επικρατήσει ένα τέτοιο απευκταίο σενάριο, θα πληγούν πρωτίστως οι 11.000 εργαζόμενοι της επιχείρησης και περισσότεροι από 3.000 προμηθευτές της, αρκετοί εκ των οποίων είναι πλήρως εξαρτημένοι από αυτή.
Και αυτές που ακολουθούν
Την ίδια ώρα πάντως που τα φώτα έχουν πέσει πάνω στη Μαρινόπουλος, όχι άδικα αφού το εκτόπισμά της αντιστοιχεί στο 1% του ΑΕΠ της χώρας, και άλλα γνωστά ονόματα του εγχώριου επιχειρείν έχουν προσφύγει τις τελευταίες ημέρες στον πτωχευτικό κώδικα για προστασία από τους πιστωτές τους.
Μεταξύ αυτών, η Jetoil και ο συνεταιρισμός Πεζών Κρήτης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, η μαζική προσφυγή στον πτωχευτικό κώδικα υπαγορεύεται από την εξάντληση των ορίων των τραπεζών, οι οποίες πιέζουν πλέον όσον αφορά την εξεύρεση λύσεων για τα μη εξυπηρετούμενα «ανοίγματα» των εταιρειών αλλά και από τη μη χορήγηση ρευστότητας για την υποστήριξη εταιρειών που δεν έχουν ελπίδες βιωσιμότητας.
Μεταξύ αυτών, η Jetoil και ο συνεταιρισμός Πεζών Κρήτης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, η μαζική προσφυγή στον πτωχευτικό κώδικα υπαγορεύεται από την εξάντληση των ορίων των τραπεζών, οι οποίες πιέζουν πλέον όσον αφορά την εξεύρεση λύσεων για τα μη εξυπηρετούμενα «ανοίγματα» των εταιρειών αλλά και από τη μη χορήγηση ρευστότητας για την υποστήριξη εταιρειών που δεν έχουν ελπίδες βιωσιμότητας.
Σε χονδρικό και λιανικό εμπόριο εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα
Εν τω μεταξύ, αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που έδωσε την Παρασκευή στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ για τις εταιρείες που έχουν προσφύγει στον πτωχευτικό κώδικα βάσει δικαστικών αποφάσεων από το 2004 έως το 2014.
Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι κατά μέσον όρο ετησίως εκδίδονταν 1.061 αποφάσεις πτωχευτικής διαδικασίας, εκ των οποίων έγιναν δεκτές (μη απορριφθείσες) 914 (86% επί του συνόλου) και κηρύχθηκαν 457 πτωχεύσεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν κατά μέσον όρο το 50% των δεκτών αποφάσεων πτωχευτικής διαδικασίας.
Ως προς τη νομική μορφή των επιχειρήσεων που πτώχευσαν, το 42% ήταν ατομικές επιχειρήσεις, το 11% προσωπικές εταιρείες (ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες εταιρείες), ενώ το 47% αφορούσε κεφαλαιουχικές εταιρείες (ανώνυμες, περιορισμένης ευθύνης και ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες).
Οι περισσότερες πτωχεύσεις καταγράφηκαν στον τομέα χονδρικού και λιανικού εμπορίου - επισκευών με ποσοστό 45,7% (μέσος όρος περιόδου), ακολουθούν ο τομέας της μεταποίησης με 22,8% (μ.ό.), ο τομέας των δραστηριοτήτων υπηρεσιών παροχής καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης με 11,6% (μ.ό.) και ο τομέας των κατασκευών με 5% (μ.ό.).
Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι κατά μέσον όρο ετησίως εκδίδονταν 1.061 αποφάσεις πτωχευτικής διαδικασίας, εκ των οποίων έγιναν δεκτές (μη απορριφθείσες) 914 (86% επί του συνόλου) και κηρύχθηκαν 457 πτωχεύσεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν κατά μέσον όρο το 50% των δεκτών αποφάσεων πτωχευτικής διαδικασίας.
Ως προς τη νομική μορφή των επιχειρήσεων που πτώχευσαν, το 42% ήταν ατομικές επιχειρήσεις, το 11% προσωπικές εταιρείες (ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες εταιρείες), ενώ το 47% αφορούσε κεφαλαιουχικές εταιρείες (ανώνυμες, περιορισμένης ευθύνης και ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες).
Οι περισσότερες πτωχεύσεις καταγράφηκαν στον τομέα χονδρικού και λιανικού εμπορίου - επισκευών με ποσοστό 45,7% (μέσος όρος περιόδου), ακολουθούν ο τομέας της μεταποίησης με 22,8% (μ.ό.), ο τομέας των δραστηριοτήτων υπηρεσιών παροχής καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης με 11,6% (μ.ό.) και ο τομέας των κατασκευών με 5% (μ.ό.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου