Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Η αλήθεια που... δεν λέγεται για τις τηλεοπτικές άδειες-Του Νίκου Παναγιωτόπουλου












 









Το τηλεοπτικό καθεστώς που κυριάρχησε στην Ελλάδα είναι γνωστό σε όλους και δεν χρειάζονται συστάσεις για το ποιοι, πώς και τι ρόλο έπαιξε.

Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ιδιότυπος πόλεμος ανάμεσα σε κάποιους καναλάρχες και την κυβέρνηση και κυρίως κατά του Υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά.

Ο οποίος ανάλαβε και υλοποίησε όχι μόνο μια δέσμευση του κόμματος του αλλά τη συνταγματική επιταγή και τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. 

Οι καναλάρχες που αντιδρούν χρησιμοποιούν τις δημόσιες συχνότητες που τους έχουν παραχωρηθεί «προσωρινά» για να υποστηρίζουν τη θέση τους, προβάλλοντας τη δική τους "νομιμότητα" αλλά παραβιάζοντας τη συνταγματική πρόβλεψη για τον ρόλο της ραδιοτηλεόρασης.

Άκουσα επιχειρήματα για την ελεύθερη αγορά, για κομμωτήρια και εστιατόρια και ότι στο τέλος η κυβέρνηση θα αποφασίζει και για των αριθμό αυτών των επιχειρήσεων.
Μάλιστα! 

Απλώς όλοι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτά τα επιχείρηματα ξεχνούν ότι οι συχνότητες είναι δημόσιο αγαθό και όχι επιχείρηση που ο καθένας μπορεί στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς να ανοίξει σε λογική super market. 

Βέβαια αν η ΝΔ το επιθυμεί μπορεί στην αναθεώρηση του Συντάγματος να προτείνει την αφαίρεση των σχετικών αναφορών για τη ραδιοτηλεόραση και να στείλει τη σχετική αρμοδιότητα στο Υπουργείο Εμπορίου και όποιος θέλει να ανοίγει ένα ραδιόφωνο και μια τηλεόραση. 

Όσοι νομίζουν ότι οι τηλεοπτικοί  σταθμοί μπορούν να κατεβάζουν κεντρική γραμμή και να υποστηρίζουν κόμματα ή πολιτικές ας ξαναδιαβάσουν το σύνταγμα. 
Και να μην μπερδεύουν τα σώβρακα με τις γραβάτες, γιατί άλλο το καθεστώς λειτουργίας των εφημερίδων κι άλλο των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών.

  
Οι ραδιοσυχνότητες μέχρι τότε είναι δημόσιο αγαθό που υπόκεινται στον άμεσο έλεγχο του κράτους, είναι βασική υποδομή του, ευθύνη και κυρίαρχη αρμοδιότητα του.
Η αλήθεια να λέγεται...και βέβαια όλοι πρέπει να δίνουν τη μάχη τους με τα επιχειρήματα τους αλλά έχω μερικές απορίες:

     
        

  • ·      Αφού λοιπόν για κάποιους είναι θέμα αγοράς η ρύθμιση του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών, πότε έγινε αυτό;
  • ·      Τον αριθμό των 8 τηλεοπτικών αδειών του προηγούμενου καθεστώτος, ποιος τον καθόρισε, η αγορά; Τι όχι;
  • ·      Γιατί δεν έγινε ποτέ διαγωνισμός για να διεκδικήσουν κι άλλοι που θα ήθελαν τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό; Και το επάγγελμα του καναλάρχη έμεινε κλειστό για τόσα χρόνια;
  • ·      Γιατί αυτές οι τηλεοπτικές άδειες που δόθηκαν τότε, όπως δόθηκαν, να είναι ισόβιες; Και μάλιστα κάποιοι να θησαυρίζουν πουλώντας δημόσια περιουσία;        

      Η αλήθεια που δεν ακούστηκε τόσο έντονα ήταν η απόφαση της δικαιοσύνης επί του συνόλου των αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν τα κανάλια κατά του υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά, για τον διαγωνισμό αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών απέρριψε η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνοντας ότι υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν να ολοκληρωθεί άμεσα ο διαγωνισμός. 

Ουσιαστικά πέρα από τα τεχνικά και επιμέρους κομμάτια του διαγωνισμού δικαιώνει απόλυτα την πολιτική απόφαση του διαγωνισμού.

Συγκεκριμένα, η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ απέρριψε και τις έξι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν οι εταιρείες Alpha Δορυφορική Τηλεόραση Α.Ε. (απόφαση 129/2016), Νέα Τηλεόραση Α.Ε.- Star (απόφαση 130/2016), Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε.- Epsilon (απόφαση 131/2016), Antenna TV A.E. (απόφαση 146/2016), Ειδήσεις Ντοτ Κομ- ΣΚΑΪ Α.Ε. (απόφαση 147/2016) και Τηλέτυπος Α.Ε.- Μega (απόφαση 148/2016).

Στο σκεπτικό του το Δικαστήριο απορρίπτει τα ασφαλιστικά μέτρα.
Πρώτον ότι τα έξι κανάλια δεν υφίστανται βλάβη από τον διαγωνισμό αλλά το σημαντικότερο ότι: «συντρέχουν εν προκειμένω -κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τη Διοίκηση- επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας».

Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι:

1. «είναι επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης», ουσιαστικά απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί είχαν ενεργές άδειες λειτουργίας,

2. η «ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης» έχει καταστεί «επιτακτική», καθώς από 31 Δεκεμβρίου 2015 έχει λήξει η «πολλάκις παραταθείσα» σχετική προθεσμία, δηλαδή ότι ακόμα και οι προσωρινές άδειες είχαν λήξει και ήταν επιτακτική ανάγκη, αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν συναίνεσαν στην σύνθεση του ΕΣΡ, να ανατεθεί η σχετική αρμοδιότητα στον Υπουργό Επικρατείας,

3. η διενέργεια του διαγωνισμού αποτελεί δέσμευση της χώρας μας στο πλαίσιο της Συμφωνίας με τους εταίρους της. Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι, με τη Σύμβαση Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, η Ελλάδα «ανέλαβε δέσμευση θεσπίσεως διαρθρωτικών δημοσιονομικών μέτρων που θα συμπεριλαμβάνουν, εκτός άλλων, και την «αναγγελία προκήρυξης δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού υποβολής προσφορών για την απόκτηση τηλεοπτικών αδειών και την καταβολή τελών που αφορούν τη χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων».

Η αλήθεια των καναλαρχών λέγεται καθημερινά, η αλήθεια των δικαστικών αποφάσεων λέγεται; Σύμφωνα με το άρθρο του συντάγματος επιβάλλεται να λέγεται...  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου