Ισχυρίζεται ο ίδιος ο Στ. Ψυχάρης, και γραφόταν στο χθεσινό «Βήμα», ότι ποτέ δεν ζητούσε τίποτα από κανέναν πολιτικό που συναντούσε, αλλά απλώς πήγαινε και πηγαίνει σε τέτοιες συναναστροφές με την πολιτική ηγεσία της χώρας για να ακούσει να του εκθέτουν εκείνοι, οι πολιτικοί δηλαδή, τα αιτήματά τους.
Η γενική αναφορά στο χθεσινό «Βήμα» βγάζει μάτι: «Οπως διαχρονικά διαβεβαιώνουν πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων που έχουν συναντηθεί μαζί του, ο ίδιος [ο Στ. Ψυχάρης] δεν ζητεί ποτέ τίποτα. “Δέχομαι αιτήματα, δεν καταθέτω αιτήματα” απαντούσε απότομα σε όποιον τολμούσε να τον ρωτήσει αν έχει κάποιο συγκεκριμένο αίτημα να μεταφέρει στον εκάστοτε πολιτικό που θα συναντούσε».
Δεν ζητεί ποτέ τίποτα! Που σημαίνει ότι οι τράπεζες τον παρακαλούσαν για δάνεια. Το Δημόσιο και οι πιστωτές τον ικέτευαν να ρυθμίσει ευνοϊκά τις δόσεις των χρεών του.
Οι κυβερνήσεις τον πιέζουν να του δώσουν κι άλλα κανάλια και ραδιόφωνα, νέες χορηγίες, επιδοτήσεις ΕΣΠΑ και φορολογικές ελαφρύνσεις και λοιπές ατέλειες.
Σημαίνει ότι όποτε αλλάζουν πολιτική γραμμή τα ΜΜΕ που ελέγχει -και από τις δοξολογίες σε ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση, τα ίδια μέσα με χαρακτηριστική άνεση περνούν στην άλλη πλευρά, της πολεμικής και των καρφωμάτων- το κάνουν για λόγους ιδεολογικών αρχών.
Προηγουμένως, βεβαίως, ο κ. Ψυχάρης έχει φροντίσει να έρθει σε επαφή με τους ηγέτες Δεξιάς και Αριστεράς, ώστε όταν χρειαστεί να έχει ορισμένα δήθεν χαρτιά στα χέρια του για να τους «κάψει».
Ενας τόσο ισχυρός εκδοτικός παράγοντας, έπειτα από αυτές τις «εκμυστηρεύσεις» και τις ανοιχτές απειλές κατά ενός πρωθυπουργού, νομίζει ότι θα πείσει τον λαό ότι έχει δίκιο και ότι θα ρίξει τον κακό Τσίπρα και τον «λαϊκισμό», ώστε να δικαιωθεί και να συνεχίσει να βασιλεύει;
Δεν γνωρίζει ο Στ. Ψυχάρης ότι στο εξής δεν θα μπορεί να κουβεντιάσει πια με κανέναν πλην εκείνων που έχουν υποκύψει στη «γοητεία» του; Ποιοι πολιτικοί ή άλλοι παράγοντες θα «εμπιστευτούν» τον επικεφαλής του ΔΟΛ, όταν είναι πολύ πιθανόν κάποια μέρα να τους βγάλει στα μανταλάκια για τα δικά του –βεβαίως– σχέδια.
Είναι, ως φαίνεται, τυπική περίπτωση απονενοημένου πολιτικού και επιχειρηματικού διαβήματος -μια πρακτική της διαπλοκής που έχει ήδη τελειώσει, αλλά ακόμα βρυχάται, παίζοντας κυριολεκτικά τα... ρέστα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου