Μετά από την ξεφτίλα της 22ας Νοεμβρίου, οι υποστηρικτές του πολλά βαρύ Βαγγέλα, που έκαμνε τεμενάδες στον Τσίπρα για να συγκυβερνήσουν, πλην όμως ο λαός του έριξε ένα μείον 7,5%, πάγωσαν. Ο Βαγγέλας κατέρρεε στα μάτια όλων.
Πριν περάσουν 48 ώρες από την ξεφτίλα, αναγκάστηκε να παραιτηθεί μέσα στη γενική κατακραυγή, ομολογώντας εμμέσως το κομμάτι των ευθυνών του.
Ωιμέ. Θρήνος στους καραμανλικούς. Ποιον να υποστηρίξουν τώρα; Τον αναξιόπιστο και βαθιά ανήθικο κύριο Τζιτζικώστα; Ή τον γιο του Μητσοτάκη; Καλά, για τον «ακροδεξιό» Άδωνι δεν το συζητούσαν καν.
Ήταν τέτοια η ξεφτίλα του κάποτε «ενωτικού» Βαγγέλα, που μέχρι και ο ίδιος ο μόνιμος κάτοικος Ραφήνας αποστασιοποιήθηκε, μη θέλοντας να φορτωθεί τα άγη που θα του επισώρευε η συνέχιση της εκπροσώπησης τού καραμανλισμού από τον πολλά βαρύ Βαγγέλα.
Τι κι αν ο μόνιμος κάτοικος Ραφήνας το μετάνιωσε και αποφάσισε τελικά ότι τον Βαγγέλα θέλει και κανέναν άλλον; Το θέμα έπαιξε ελάχιστα στα μέσα ενημέρωσης και είναι αμφίβολο εάν θα επηρεαστεί εντέλει έστω και ένας ψηφοφόρος. Οι κομματικοί της ΝΔ φαίνεται ότι δεν επηρεάζονται πια από τα εκ Ραφήνας κελεύσματα.
Τώρα όμως, ναι, μια νέα μόδα επικρατεί. «Κυριάκος». Για τον Τζιτζικώστα δεν το συζητούν, αλλά ο «Κυριάκος» σου λέει, ναι, αυτή είναι η λύση; Γιατί; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν να απαντήσουν και πολλά σε αυτό.
Ο άχρωμος και άοσμος Κυριάκος έγινε γνωστός στον πολιτικό στίβο επειδή ήταν γιος του Μητσοτάκη. Τώρα βέβαια επειδή δεν είναι της μόδας τα τζάκια, δεν τον εξυπηρετεί αυτό πια. Καλά βγήκε πρώτος σε σταυρούς στην πρώτη του εμφάνιση στη Β΄ Αθηνών το 2004 ως γιος του Μητσοτάκη, όμως τώρα πώς θα αποκτήσει ευρύτερα ερείσματα; «Ξεχάστε το», μας λέει. «Δεν είμαι πορφυρογέννητος». Σοβαρά; Ε τότε πώς βρέθηκες άνθρωπέ μου εκεί που βρίσκεσαι; Με την αξία σου; Μην τρελαθούμε.
Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο άχρωμος και άοσμος Κυριάκος κατάφερε να γίνει συμπαθέστερος. Ας θυμηθούμε όμως, ότι ο Κυριάκος δεν ξεκίνησε να λέει κάποια σωστά πράγματα τώρα τον Οκτώβριο, αλλά αμέσως μετά την ήττα της ΝΔ τον Ιανουάριο 2015. Όταν με εμφανή ανυπομονησία περίμενε κι αυτός πώς και πώς να φύγει ο Σαμαράς από τη μέση για να ανοίξει στο «δελφινάριο» η κούρσα της διαδοχής.
Και πώς ξαφνικά ξεκίνησε να λέει ο άχρωμος και άοσμος Κυριάκος κάποια σωστά πράγματα την επομένη της ήττας της ΝΔ:
Δύο είναι οι πιθανές εξηγήσεις. Η πρώτη είναι ότι δεν ήθελε να τα λέει πιο πριν, διότι δεν ήθελε και τόσο να στηρίζει την κυβέρνηση της ΝΔ, την κυβέρνηση Σαμαρά.
Η δεύτερη είναι ότι απλώς δεν ήξερε να τα λέει. Και, ενόψει της πολυαναμενόμενης διαδοχής, ο γενάρχης του Μητσοτακέικου, διαβλέποντας σοφά ότι η Ντόρα ήταν από κάθε άποψη καμένο χαρτί, αποφάσισε να επενδύσει στον «νεαρό» (αν και ηλικίας ήδη 47 ετών) Κυριάκο. Τότε λοιπόν ανέλαβαν σύμβουλοι επί συμβούλων να στρώσουν τον πολιτικό λόγο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που από μόνος του δεν είχε να πει τίποτε ιδιαίτερο, και να που κατάφεραν το αποτέλεσμα που βλέπετε στις οθόνες σας.
Πιθανόν βέβαια να είναι ένας συνδυασμός και των δύο, όμως όπως και να το κάνουμε, η μεταμόρφωση του Κυριάκου μετά το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου ήταν εντυπωσιακή. Έκλεισε την καριέρα του ως υπουργός σε ένα από τα πιο κρίσιμα πόστα της κυβέρνησης Σαμαρά χωρίς να θυμάται κανείς κάτι ιδιαίτερο, πέρα από μια μορφή αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία ποτέ και κανέναν δεν κέρδισε. Αφήνοντας μάλιστα ανοικτό ένα από τα κυριότερα κομμάτια της μετά τις ευρωεκλογές αξιολόγησης του προγράμματος, αυτό της συμπλήρωσης του αριθμού απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων. Το οποίο πλήρωσε αρκετά ακριβά η κυβέρνηση Σαμαρά στη διαπραγμάτευση για την οριστική έξοδο από τα Μνημόνια...
Όλα αυτά, σε κοντράστ με το έργο του «γραφικού» Άδωνι, στον οποίο σήμερα ακόμη και οι Συριζαίοι αναγκάζονται να βγάλουν το καπέλο (στα μουλωχτά φυσικά, μην τυχόν τους πάρουν χαμπάρι οι οπαδοί τους).
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, τέλος πάντων, ο Κυριάκος είναι σήμερα της μόδας. Ειδικά σε όσους πιο πριν έλεγαν ότι θα ψηφίσουν Μεϊμαράκη και τώρα πια ούτε που το θυμούνται.
Γιατί όμως έγινε τόσο της μόδας ο Κυριάκος; Όταν μάλιστα α) αυτά που λέει, τα λέει πολύ καλύτερα και στο πρωτότυπο (όχι σε κοπιάρισμα) ο Άδωνις του οποίου β) ο Κυριάκος δεν έχει ούτε το 10% των ικανοτήτων; Ο Άδωνις παράγει από μόνος του πεντακάθαρο και ζηλευτό πολιτικό λόγο, τον οποίο εύκολα αναπαραγάγουν σε πιο «κυριλέ» μορφή οι πολυάριθμοι σύμβουλοι του Κυριάκου;
Η εξήγηση είναι απλή: Οι κομματικοί της ΝΔ ντρέπονται να ψηφίσουν Άδωνι! Τους φαίνεται «γραφικός». Τους φαίνεται «λίγος». Τους φαίνεται «φωνακλάς». Τους φαίνεται «κάπως». Τους φαίνεται υπερβολικά «σαμαρικός».
Κι όμως, αν ο Άδωνις έχει ακόμη σήμερα την ταμπέλα του γραφικού, αυτό οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτον, διότι ο Άδωνις από μπέσα και μόνον δεν θέλησε ποτέ να αποκηρύξει τον άνθρωπο που τον έβαλε στην πολιτική, τον πράγματι γραφικό, ελλαδέμπορο κλπ. Καρατζαφέρη, του οποίου την υπαρκτή γραφικότητα κουβαλάει ως ταμπέλα εν μέρει ακόμη και σήμερα, χωρίς να υπάρχει όμως το παραμικρό τέτοιο στοιχείο στην δική του πολιτική παρουσία. Και, δεύτερον, διότι μπήκε μπροστά μόνος αυτός στα κανάλια για να υπερασπιστεί το έργο της κυβέρνησης Σαμαρά, όχι τώρα που μέχρι και ο Τζιτζικώστας αναγκάζεται να το εκθειάσει, αλλά όταν οι πάντες, εκτός και εντός ΝΔ, αισθάνονταν την υποχρέωση να το «πυροβολήσουν». Και έτσι τσαλακώθηκε στην ιδεολογική και πολιτική μάχη, καυγαδίζοντας στα τηλεπαράθυρα με εμφανείς και αφανείς Συριζαίους.
Πόσες φορές είδαμε τον Κυριάκο να βγαίνει μαχητικά να υπερασπίζεται το έργο του «καλύτερου πρωθυπουργού της Ευρώπης», κατά τον Ιρλανδό Έντα Κένι;
Πόσες φορές τον είδαμε να ισοπεδώνει στα κανάλια αριστερούς και λοιπούς Συριζαίους;
Μίλησε ποτέ κανένας από τους εχθρούς αυτής της παράταξης για καμία ζημιά που τους έχει κάνει ο Κυριάκος; Τι θα φοβηθεί άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ αύριο με τον Κυριάκο επικεφαλής της ΝΔ;
Τι έχουμε ακούσει από τον Κυριάκο που να μην είναι κυριλέ αναπαραγωγή του πολιτικού λόγου που από στήθους εκπονεί ο Άδωνις;
Κι όμως, η ψήφος στον «Κυριάκο» γίνεται αυξανόμενα της μόδας. Γιατί; Διότι ντρέπονται να ψηφίσουν τον, τάχατες, «γραφικό» Άδωνι!
Πάρτε το απόφαση, ειδικά εσείς οι κομματικοί: Η επιλογή στις 20 Δεκεμβρίου είναι ΣΥΡΙΖΑ ή μη ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια έχουμε τον επίσημο Συριζο-υποψήφιο, Βαγγέλα, που ως άλλη πέμπτη φάλαγγα εντός της ΝΔ δεν κρύβει τις προτιμήσεις του. Από την άλλη έχουμε την πρώτη επιλογή του Λαζόπουλου (τον Τζιτζικώστα – αν και τώρα κι ο Λάκης θέλει Μεϊμαράκη). Και τον γιο του Μητσοτάκη. Που τι εχέγγυα σας δίδει ότι αύριο δεν θα συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, «χάριν της πατρίδος»;
Όσοι δεν θέλετε ΣΥΡΙΖΑ, ξέρετε σίγουρα ότι δεν πρέπει να ψηφίσετε Μεϊμαράκη. Μην εκπλαγείτε όμως, αν ψηφίσετε Κυριάκο και χτυπιέστε αύριο-μεθαύριο ότι τελικά σας βγήκε και αυτός ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι τελευταίο, ως συμβουλή στους καραμανλικούς: Ο Καραμανλής, αγαπητοί μου, από την ώρα που θα ταυτιστεί ανοικτά με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι τελειωμένος. Ήδη τελειώνει, καθώς ταυτίζεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο με τον Τσίπρα. Αν διασπάσει με τον τρόπο αυτό τη ΝΔ, θα διαπιστώσει ότι μεθαύριο δεν θα έχει στο χέρι του παρά τη σφραγίδα τού κόμματος που ίδρυσε ο θείος του.
Αν θέλετε να έχει έστω και τον παραμικρό ρόλο στο αύριο της κεντροδεξιάς και της χώρας ο Καραμανλής σας, ο μόνος τρόπος είναι να υπάρχει αύριο στο πολιτικό προσκήνιο το κόμμα που ίδρυσε ο θείος του. Και για να υπάρχει, πρέπει να είναι το αντίπαλο δέος του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς, μαύρο φίδι που σας έφαγε όλους σας.
Αν κάποιοι λοιπόν πρέπει να ψηφίσουν Άδωνι, αυτοί είναι πρωτίστως οι καραμανλικοί. Για να υπάρχει αύριο η ΝΔ. Διότι, μέχρι να καταλάβει ο μόνιμος κάτοικος Ραφήνας ότι ο μεϊμαρακισμός-παυλοπουλισμός είναι το υπέρτατο στάδιο εκφυλισμού του καραμανλισμού, θα είναι πια πολύ αργά για αυτόν. Και για τη χώρα, αλλά πρωτίστως για αυτόν. Ακόμη και εάν καταφέρει – πράγμα αμφίβολο – να γίνει οικουμενικός πρωθυπουργός, όπως φαίνεται να στοχεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου