Νίκος Μωραΐτης: Το μάτι που ξέφυγε

 

 

http://www.altsantiri.gr/gnwmes/nikos-moraΐtis-mati-pou-xefige/

Ο εθνικός καρνάβαλος έφτασε να διεκδικεί την ηγεσία της κεντροδεξιάς παράταξης. Κι αφού δεν τον εμπόδισε κανείς, γιατί να σταματήσει; Και Σαρκοζί θα γίνει, και πλανητάρχης άμα λάχει, μέχρι να τελειώσει αυτή η περίπτωση έτσι όπως τελειώνουν όλες οι αντίστοιχες περιπτώσεις: δραματικά.

του Νίκου Μωραΐτη

Φεύγει το μάτι, σας λέω.

Πετάει και προς τα δεξιά και -τραγικό για εκείνον- προς τα αριστερά. Δεν το βλέπετε;

Είναι το μάτι εκείνου που πια δεν μπορεί να ελέγξει ούτε καν τη δημόσια εικόνα του. Είναι το μάτι που έτρεξε και πήγε στο θέατρο Βέμπο την περασμένη Τρίτη, να μπουκάρει, να διακόψει τη ζωντανά μετάδιδόμενη παράσταση, να κάνει σόου. Γιατί δεν υπάρχει μόνο το Μπατακλάν. Υπάρχει και ο εγχώριος ακροδεξιός τζιχαντισμός – ευτυχώς ζωσμένος με ύβρεις και όχι με βόμβες.

Είναι αυτό το μάτι που παίρνει ανάποδες στροφές και βάζει στο Twitter ερωτήματα – δημοσκοπήσεις του τύπου «έκανα καλά που πήγα στο θέατρο Βέμπο ή όχι». Πολιτικός αυτός. Και δημοσκόπος του εαυτού του αυτός. Αυτός κριτής, αυτός κρινόμενος.

Είναι το μάτι του τηλεμαϊντανού που, σε μία σαθρή κοινωνία έγινε πολιτικός, που σε μία ακροδεξιά κυβέρνηση έγινε υπουργός, που σε ένα διαπλεκόμενο μιντιακό σύστημα έγινε τηλε-συνομιλητής.

Το μάτι που τρέχει στον κατήφορο.

«Και πού θα σταματήσει; Στην Αμερική», που λέγαμε παιδιά. Ή μήπως στη Γαλλία; Γιατί ο Άδωνις δήλωσε ότι θέλει να γίνει ο Σαρκοζί της ελληνικής δεξιάς. Δεν ειναι κακή επιλογή αποκριάτικης στολής.

Είναι ο Άδωνις που δεν ξέρει πού να σταματήσει. Αλλά είναι και το μιντιακό σύστημα που τον οδηγεί εκεί που μόνο αυτό γνωρίζει τόσο καλά.

Γιατί να κοροϊδευόμαστε;

Ό,τι έκαναν τα μίντια κάποτε στην Έφη Θώδη, βάζοντάς τη να τραγουδάει «καν τέικ μάι άιζ οφ οφ γιου» με τα γνωστά αποτελέσματα, το κάνουν τώρα στον Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος παραληρεί «ζε σουί Σαρκοζί ντε Γκρες».

Στην πρώτη περίπτωση ήταν η ανθρωποφαγική πλάκα που τους οδήγησε εκεί. Στη δεύτερη περίπτωση είναι η πολιτική τους ανεντιμότητα, ο διαπλεκόμενος εαυτός που τους κάνει να φιλοξενούν όποιον βρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, κι ας είναι και φασίστας, και τραμπούκος, και ανερμάτιστος.

Χέρι χέρι. Όχι με τον Καρατζαφέρη, αυτός ήταν απλώς ο μίας χρήσης βατήρας για να βουτήξει ο Άδωνις στην πολιτική μας ζωή.

Χέρι χέρι με τα μίντια. Χέρι χέρι με ένα διεφθαρμένο πολιτικό περιβάλλον. Χέρι χέρι με την ακροδεξιά ρητορική, ο εθνικός καρνάβαλος έφτασε να διεκδικεί την ηγεσία της κεντροδεξιάς παράταξης. Κι αφού δεν τον εμπόδισε κανείς, γιατί να σταματήσει; Και όπου γουστάρει θα μπουκάρει, και Σαρκοζί θα γίνει, και πλανητάρχης άμα λάχει, μέχρι να τελειώσει αυτή η περίπτωση έτσι όπως τελειώνουν όλες οι αντίστοιχες περιπτώσεις: δραματικά.

Όταν δεν έχεις έναν άνθρωπο να σου πει «το μάτι, Άδωνι, το μάτι σου ξέφυγε», τότε θα ζήσεις τον Σαρκοζί σου ως το τέλος, πλάι στους Μεγάλους Ναπολέοντες.