Μόνο εγώ συμπαθώ τον Μπογδάνο τελικά;(Μόνο εσύ)

 

http://provocateur.gr/prisma/7311/mono-egw-sympathw-ton-mpogdano-telika

Νίκος Μπόβολος

Ένας προβοκάτορας (έτοιμος να αντιμετωπίσει με σθένος τα μπινελίκια που θα ακούσει) δηλώνει δημοσίως τη συμπάθεια του για τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ.

 Ήταν ένα ζεστό πρωινό Δευτέρας στα προβοκατόρικα γραφεία σε μια γωνιά της Αττικής, όταν κατάφερα να κάνω μια ντουζίνα ανθρώπων να με κοιτά με στραβό βλέμμα. Συζητούσαμε για ποίηση τα φλέγοντα της επικαιρότητας ώσπου κάποια στιγμή αναφέρθηκε το όνομα του γνωστού δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Μπογδάνου.

Ακούστηκαν κάποια... γλυκόλογα που θα έκοβε με ευκολία το ΕΣΡ αν τα έγραφα έτσι απροκάλυπτα και γενικά οι προβοκάτορες έδειξαν την (μηδενική) εκτίμηση τους στο πρόσωπο του συμπάσχοντος (από τριχόπτωση) φαλακρού δημοσιογράφου. 

Έτσι, λοιπόν, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και με τα τσιγάρα ανά χείρας άρχισαν όλοι να βάλλουν εναντίον του. Και τι κάνει ο σωστός προβοκάτορας; Τον υπερασπίζεται!

"Μόνο εγώ τον συμπαθώ τελικά ρε;"

Ξαφνικά οι δύο συνομιλητές μου κοκκαλώνουν προσπαθώντας να επεξεργαστούν αυτό που άκουσαν. Οι ένοικοι των γύρω γραφείων με κοιτάζουν με παγωμάρα. Ο φρέντο χύνεται. Οι υπολογιστές αναβοσβήνουν σαν να κόλλησαν ιό από το μακρινό 1998. Τα φώτα τρεμοπαίζουν. Ξεσπάει καταιγίδα.

"Ναι ρε, τον συμπαθώ! Πρόβλημα; Α, πρόβλημα;"

 Να ξεκαθαρίσω ότι πολιτικά με τον συνάδελφο Κωνσταντίνο είμαι απέναντι. Πιο απέναντι δεν έχει, για την ακρίβεια. Εκείνος (νεο)φιλελεύθερος χωρίς να το κρύβει και με το θάρρος της γνώμης του, ενώ εμένα από την άλλη με έχουν αποκαλέσει από αναρχικό μέχρι και τροτσκιστή (ένας ανεκδιήγητος τύπος) κι από «φασιστερό» μέχρι Συριζαίο του 4% (βαρύ).

Δημοσιογραφικά όμως τον θαυμάζω. Και το δηλώνω δημόσια έχοντας γνώση πως θα υποστώ την κοινωνική κατακραυγή των Γ.Α.Τ.Α. (Γραφικούληδων Αστυνομικών Της Αριστεροσύνης) που θα βγάλουν χάρακα για να μου τη μετρήσουν (την αριστεροσύνη) καθώς δεν εκτιμούν και πολύ την αντίθετη άποψη. Επίσης, θα με κράξει η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων μου που θα το διαβάσει.

Μ’ αρέσει τρελά το ύφος «τα-ξέρω-όλα-κι-ακόμα-κι-αν-δεν-τα-ξέρω-τα-γνωρίζω-σίγουρα-καλύτερα-από-σένα» και δε σας κρύβω αγαπημένοι μου αναγνώστες πως το ζηλεύω λίγο. Αν ποτέ κάνω τηλεόραση (φτου φτου φτου) θα έχω κι εγώ αυτό το ύφος και αυτό είναι δέσμευση.

Επιπλέον, συμπαθώ το χιούμορ του. Ειρωνικός όσο δεν πάει, ίσως και αντιτηλεοπτικός μερικές φορές, όμως καθόλου βαρετός σε αντίθεση με την πλειονότητα των παρουσιαστών την ελληνικής τηλεόρασης. Τα γραφόμενά μου αποδεικνύονται κι από τα ίδια τα γεγονότα, με τον τρόπο που ο Μπογδάνος αυτοσαρκάζεται. Και δεν κωλώνει να το κάνει.
.

Το ντύσιμό του θα το χαρακτήριζα άρτιο αλλά έρχεται δεύτερο, γιατί για κάποιο λόγο αυτός που καθιέρωσε τον συνδυασμό κοστούμι-all star ήταν ο Λάκης Λαζόπουλος, ο οποίος μάλλον δημιούργησε σχολή. Βέβαια εγώ τα φορούσα αυτά before it was cool, αλλά δε χρειάζεται να το κάνουμε θέμα.

Εγώ τον θαυμάζω.- Και το λέω (πλέον) δημόσια. Είμαι έτοιμος για ένα μικρό χαμό από μπινελίκια κάτω από τη δημοσίευση αυτού του κειμένου στα social media, ενώ δεσμεύομαι να το στείλω και στον ίδιο σαν ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης.

Οι καραφλοί θα κερδίσουν! Venceremos!

ΥΓ: Δε θα μπορούσα να μην αναφέρω, τέλος, πως μία καλή μου φίλη τον έχει φαντασιωθεί και τον θεωρεί «πρόστυχο γκόμενο», όπως κυνικά τον χαρακτήρισε.