Ο Γιάν(ν)ης

http://pitsirikos.net/2015/03/%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-2/

Καλησπέρα πιτσιρίκο.

Προσωπικά, γνώρισα τον κύριο Βαρουφάκη από την αρθρογραφία του στο site του καλού του φίλου Σταύρου Θεοδωράκη, το Protagon. Μποέμικη και νεωτερική προσέγγιση των πραγμάτων, ο άγγελος εξάγγελος που την εποχή που ξεσπούσε η κρίση εξέπεμπε το μήνυμα που όλοι μας θέλαμε -κι ακόμα να θέλουμε- να ακούσουμε.

Εντός του ευρώ, αλλά σε μια διαφορετική ευρωζώνη, συμβιβασμοί που μπορούν να αποδώσουν γιατί όλοι θα μπορούσαν να βγουν στο τέλος ωφελημένοι.

Δεδομένου λοιπόν ότι δεν γεννήθηκα έξυπνος, ούτε ανακάλυψα την αλήθεια με το πού άνοιξα τα μάτια μου, οι απόψεις του Γιάνη υπήρξαν ελκυστικές και για μένα.

Τουλάχιστον στην αρχή, τουλάχιστον μέχρι το σημείο που η εμπειρία που προσφέρει η ίδια η ζωή με δίδαξε ότι οι win-win προτάσεις του Γιάνη είναι ανεδαφικές, ανεφάρμοστες και αποπροσανατολιστικές.

Στις ευρωεκλογές τον Μάη του 2014, ο Βαρουφάκης αρνήθηκε ευγενικά την πρόταση που του έκανε ο Τσίπρας να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Πήρε, όμως, θέση δηλώνοντας πως υποστηρίζει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα – με κείμενο του που δημοσιεύτηκε στο Protagon – άσκησε κριτική στο κόμμα που ίδρυσε τότε ο κυρ Σταύρος.

Μια έντιμη εν ολίγοις στάση από έναν ακαδημαϊκό δάσκαλο με αριστερές και προοδευτικές απόψεις. Έξι μήνες μετά ο Γιάνης Βαρουφάκης μετέχει στις βουλευτικές εκλογές τον Γενάρη του 2015 ως υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Β Αθηνών. Αμέσως μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει το υπουργείο οικονομικών και ξεκινά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα ως επικεφαλής της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας. 

Αν κάποιος στοιχημάτιζε στο ξεκίνημα της κρίσης για την πολιτική πορεία του κυρίου Βαρουφάκη, και είχε κάνει ένα καλό ποντάρισμα, σήμερα θα ήταν πλούσιος.

Υπάρχει κάτι που γίνεται αμέσως φανερό από την λάμψη στα μάτια, τον γραπτό και τον προφορικό λόγο καθώς και την συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο εξαιρετικά ευφυή και γοητευτικό. Ικανό αναμφίβολα για το καλύτερο. Όμως, η επιλογή του στην θέση του ΥΠΟΙΚ μετά τις εκλογές δεν ήταν προφανής.

Ο Βαρουφάκης δεν είχε εμπλακεί –τουλάχιστον άμεσα– στην σύνταξη του πολιτικού και οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης, δεν είχε ποτέ προταθεί, εκλεγεί και κριθεί από κανένα όργανο του κόμματος. Δεν είχε να λογοδοτήσει πουθενά – παρά μονάχα στον πρωθυπουργό – με όλα τα θετικά και αρνητικά που το γεγονός αυτό εμπεριέχει.

Για μένα, η επιλογή του Βαρουφάκη ήταν στην αρχή μια ευχάριστη έκπληξη. Είδα τον Βαρουφάκη σαν τον πολιορκητικό κριό της κυβέρνησης – το θωρηκτό Αβέρωφ στην ναυμαχία της Έλλης το 1913 – που με τον αυτονομημένο του ρόλο και τις ικανότητες που προσωπικά διαθέτει, προκαλεί σύγχυση και πανικό στις γραμμές του αντιπάλου.

Έτσι, χάρη «στο παιχνίδι του τρελού» που φάνηκε πως έπαιζε στην αρχή τουλάχιστον ο νέος Έλληνας ΥΠΟΙΚ, η αριστερή κυβέρνηση θα κέρδιζε τον αναγκαίο χρόνο και χώρο προκειμένου να προετοιμάσει την επικείμενη μεγάλη μάχη για την μείωση του χρέους και την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας με -όπως ήταν ο στόχος- ή χωρίς το ευρώ.

Τώρα πια δεν μπορώ να είμαι σίγουρος όχι για τον ρόλο του Γιάνη – αυτός είναι ο ίδιος να κινείται δηλαδή ως εμπροσθοφυλακή της κυβέρνησης – αλλά τον σκοπό όλης αυτής της τακτικής.

Αρχίζω να πιστεύω ότι ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ – και τουλάχιστον η ηγετική του ομάδα – επιδιώκει την υπογραφή και την δικαιολόγηση ενός καινούργιου μνημονίου, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει βρει την κατανόηση που περίμενε να βρει από τους «εταίρους» και τους «θεσμούς».

Επιπλέον, ούτε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι εταίροι είχαν την πλήρη εικόνα της κατάστασης δηλαδή της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.

Η προδοτική συμπεριφορά της κυβέρνησης Σαμαρά που εξάντλησε κάθε περιθώριο δανεισμού μέσω της έκδοσης εντόκων γραμματίων και επέβαλε το αδιέξοδο της 28ης Φλεβάρη σε συνεργασία με τους Γερμανούς, η μαφιόζικη συμπεριφορά του Ντράγκι καθώς και η αλλοπρόσαλλη τακτική των Τσίπρα-Βαρουφάκη -ούτε μνημόνιο με ζεστό χρήμα, ούτε ρήξη- έχουν οδηγήσει την πραγματική οικονομία και τις επιχειρήσεις που χαροπαλεύανε το 2014 σε πλήρη ασφυξία.

Τον Ιούνη, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ακόμα κύμα λουκέτων στην αγορά και μια ακόμα αύξηση της πραγματικής και ονομαστικής ανεργίας.

Στο μεταξύ, προσπαθώντας να φανεί εντάξει στις δανειακές υποχρεώσεις της, θα έχει εξαφανίσει κάθε διαθέσιμο αποθεματικό που θα ήταν απολύτως αναγκαίο και απαραίτητο για την κρίσιμη ώρα μιας πιθανής σύγκρουσης.

Συμπερασματικά, αν τώρα μιλάμε για ωμό και χυδαίο εκβιασμό της Ελλάδας από την πλευρά των «εταίρων», τον Ιούνιο δεν θα βρίσκουμε λόγια για να περιγράψουμε την τότε κατάσταση.

Προς το παρόν, ο Βαρουφάκης καταθέτει «περίεργες» μεταρρυθμιστικές προτάσεις στους εταίρους για το κτύπημα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.

Μία από αυτές που στην ουσία καλεί φοιτητές, νοικοκυρές, τουρίστες, κλπ σε part time απασχόληση στον ρόλο του «ρουφιάνου» έχει προκαλέσει σάλο. Δεν θα έπρεπε όμως. Υπήρχε ήδη η γραμμή ανώνυμων καταγγελιών του ΥΠΟΙΚ όπου ο κάθε πικραμένος έβγαζε το άχτι του.

Τώρα η εποχιακή αυτή απασχόληση θα μπορούσε να ενισχύσει τον πενιχρό οικογενειακό προϋπολογισμό των νέο-Ελλήνων κάνοντας το hobby τους κανονική εργασία.

Το ζουμί όμως βρίσκεται αλλού. Οι επτά «μεταρρυθμίσεις» του Γιάνη είναι εντελώς ασαφείς -με την εξαίρεση του ν/σ για τα ληξιπρόθεσμα-, αν και μέσα στην ασάφεια τους δείχνουν καθαρά πως κινούνται στην λογική των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.

Περιορισμός και «εξορθολογισμός» των δαπανών (μεταρρυθμίσεις 1 και 2), κυνήγι της φοροδιαφυγής του «τυροπιτά» (μεταρρύθμιση 3), άμεση αύξηση των κρατικών εσόδων (μεταρρυθμίσεις 4 και 5), και προφανής (με πράγματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει 30 χρόνια νωρίτερα) εκσυγχρονισμός του κράτους (μεταρρύθμιση 6).

Τέλος, υπάρχει και η μεταρρύθμιση αριθμός 7 που αφορά την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας την οποία λέω να την αφήσω ασχολίαστη.

Ελπίζω, πάντως, να έχεις δίκιο Πιτσιρίκο όταν γράφεις πως μη την «νέα επιστολή Βαρουφάκη στο Eurogroup» ίσως το «σχέδιό του είναι να τους σπάσει τα νεύρα».

Γιατί πράγματι όλο αυτό «φαίνεται σαν το τέλειο τρολάρισμα».

Κι επειδή μου αρέσουν και εμένα οι φάρσες να προτείνω στον αγαπητό Γιάνη την μεταρρύθμιση αριθμός 8:

Αύξηση του ΦΠΑ κατά 1% σε όλες τις χώρες του Ευρώ υπέρ της Ελλάδας. Η νέα πανευρωπαϊκή αύξηση του ΦΠΑ με στόχο την σωτηρία της Ελλάδας να φέρει το κωδικό όνομα «Παγκάρι (Pangari)».

Φαντάζομαι τον Βαρουφάκη να περιγράφει το ελληνικής εμπνεύσεως σχέδιο για την πανευρωπαϊκή αύξηση του ΦΠΑ φορώντας το διαβολικό χαμόγελο του.

Είμαι σίγουρος πως πολλοί στο eurogroup θα κρεμάσουν σαγόνια κάτω και ίσως ο Σόιμπλε να πάθει και κανένα εγκεφαλικό.

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ. Στα σοβαρά πάντως, εύχομαι να υπάρχει Plan-B για την επιστροφή στην δραχμή και να δουλεύεται υπογείως. Διαφορετικά…

(Αγαπητέ Ηλία, το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι πως, με εξαίρεση τον Τσίπρα, ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ο πρώτος Έλληνας σταρ μετά την χρεοκοπία της χώρας.

 Μπορεί πολλοί Έλληνες να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους αλλά κανείς τους δεν απασχόλησε τα διεθνή ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια. Οι πολιτικοί χαρτιά υπέγραφαν. Ήταν όλοι για εσωτερική κατανάλωση. 

Οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι, οι Μητσοτάκηδες και οι Αδώνιδες είναι για τους καθυστερημένους ιθαγενείς. Όπως και οι «διανοούμενοι» τύπου Ράμφου. Όπως και οι Σταύροι Θεοδωράκηδες. Είναι πολύ λίγοι όλοι αυτοί. Ελάχιστοι. Δεν αφορούν κανέναν. 

Υπάρχουν μόνο λόγω κύκλων, αυλών και θλιβερών ΜΜΕ. 

Από την άλλη, ο μόνος που ξεχώρισε από τα κινήματα και τις πλατείες, ήταν ο Λουκάνικος. Από το κίνημα, ξεχώρισε ένας σκύλος. Σε αντίθεση με τους Ισπανούς, δεν καταφέραμε να βγάλουμε ούτε μια φάτσα, ούτε μια μούρη. Αυτό λέει πολλά για τους πολίτες της χώρας μας, οι οποίοι νομίζουν όλοι ότι είναι μοναδικοί και τεράστιοι.

 Ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει τον σεβασμό μου, αν και έχω διαφορετικές απόψεις από αυτόν. Ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή, είναι καταρτισμένος, δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός και έχει αυτοπεποίθηση. Δεν ξέρω τι θα καταφέρει -άλλωστε, δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν-, αλλά δεν έκατσε απέξω να κάνει κριτική, όπως είναι η προσφιλής συνήθεια των Ελλήνων αριστερών.

 Παίζει το παιχνίδι του και το παίζει καλά. Ο Βαρουφάκης έβαλε την Ελλάδα στον χάρτη και, παράλληλα, έγινε ασπίδα για τον Τσίπρα. Προφανώς, έχει και ελαττώματα αλλά δεν ψάχνω τα ελαττώματα στους ανθρώπους· ψάχνω τα προτερήματα. 

Ο Βαρουφάκης είναι πολύ χρήσιμος για το ηθικό των Ελλήνων, γιατί δεν είναι κακομοίρης. Αυτό μπορεί να κάνει τους Έλληνες να πιστέψουν ξανά στους εαυτούς τους. Ηλία, αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει plan B, δεν θα το ανακοινώσει. Αυτά δεν ανακοινώνονται, αυτά γίνονται. Άλλωστε, αυτό θα είναι και το τελευταίο χαρτί στο τραπέζι. 

Ηλία, συνέβη κάτι το τελευταίο διάστημα που με έκανε να δω την κατάσταση αλλιώς. Επειδή δεν θα ζήσουμε για πάντα -και επειδή υπάρχει ο κίνδυνος και σε 10 χρόνια να μιλάμε ακόμα για το χρέος-, ας το διασκεδάσουμε. Σαν τον Βαρουφάκη. 

Το διασκεδάζει τρελά ο Βαρουφάκης. Και να σου θυμίσω, Ηλία, πως ο Βαρουφάκης ξέρει καλά αυτό που σου είχα γράψει την άλλη φορά: να θυμάσαι πάντα πως ο άλλος φοβάται πιο πολύ από εσένα. Και ποτέ μην δείχνεις τον φόβο σου. Να είσαι καλά, Ηλία.)