Είναι πλέον γεγονός.
Οι ακροδεξιοί και τα φασισταριά που μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια είναι πλέον παρελθόν.Είναι ξεγραμμένοι απ' όλους κι απ' όλα.
Έκαναν το χρέος τους πουλώντας σημαντικά κεφάλαια της χώρας μας κι αξιόλογα "φιλέτα" σε Ευρωπαίους εταίρους και σε εγχώριους κεφαλαιοκράτες, και τώρα οι ίδιοι τους πετάνε στο δρόμο, δείχνοντας την απαξίωσή τους απέναντι στο πρόσωπο του Σαμαρά και των ομοϊδεατών του.
Αυτοί οι ψευτοπατριώτες ήταν απλά οι αναλώσιμοι του κεφαλαίου.
Το πρώτο άδειασμα έγινε πριν από λίγους μήνες από την Γερμανία, κάτι το οποίο οδήγησε τον Σαμαρά στην πρόωρη ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Δεν είναι εξάλλου περίεργο πως από εκείνην την μέρα δεν ακούσαμε καμία δήλωση υποστήριξης της Μέρκελ υπέρ του Τρελαντώνη. Κρατάει πλέον μία σιωπηλή αναμονή περιμένοντας την επομένη των εκλογών. Το συμφέρον της κοιτάει όπως το κοιτούσε όλα αυτά τα χρόνια που εκμεταλλευόταν τον Σαμαρά και τον παράτησε.
Η μεταστροφή της δεν είναι τυχαία.
Η Γερμανίδα καγκελάριος είχε παρατηρήσει την επικίνδυνη ακροδεξιά ροπή που είχε πάρει αυτή η κυβέρνηση. Μπορεί να στηρίζει την ουκρανική νεοναζιστική κυβέρνηση αλλά ένα δικτατορικό καθεστώς σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. της πέφτει πολύ βαρύ. Πριν λοιπόν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο τον σχόλασε.
Πως νιώθει άραγε ο Σαμαράς τώρα που ξέμεινε από συμμάχους;
Πως μπορεί να τα βγάλει πέρα έχοντας με το μέρος του μερικά εναπομείναντα ιδιωτικά κανάλια που επιμένουν να τον στηρίζουν κι ένα τμήμα του ελληνικού Τύπου. Πως νιώθει με την τραγική αλλαγή πλεύσης φυλλάδων που κάποτε τον στήριζαν (ή στήριζαν το πράσινο δεκανίκι του, το ΠΑΣΟΚ). Μάλλον ζει σε άλλον κόσμο. Στο Περιστέρι ακόμα τον φτύνουν κι εκείνος λέει πως βρέχει.
Και πράγματι ο Σαμαράς θέλει να είναι στον κόσμο του.
Είναι τρελός και γι' αυτό δε το βάζει κάτω.
Μπορεί να τον πούλησε η Μέρκελ, όμως ο ίδιος γνωρίζει πως υπάρχουν μερικά ακόμα τσιράκια στην Ευρώπη που γλείφουν ακόμα την Γερμανίδα καγκελάριο και τρομάζουν στο γκρέμισμα της ακροδεξιάς ελληνικής κυβέρνησης (περιμένοντας τη σειρά τους). Γι' αυτό κι έφερε τον Ραχόι να μιλήσει στην Ελλάδα. Όμως η παρουσία του Ισπανού πρωθυπουργού έκανε μεγαλύτερη ζημιά στην ποδοπατημένη αξιοπρέπεια του ακροδεξιού Σαμαρά κι έτσι η επίσκεψη ξεχάστηκε αμέσως.
Αυτό όμως που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως τώρα όλοι οι Ευρωπαίοι ρίχνουν όλο το φταίξιμο της ελληνικής κοινωνικής κατάντιας, στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτοί οι οποίοι υποστήριζαν μέχρι χθες την ακροδεξιά πολιτική της Ελλάδος, τώρα το παίζουν καλοί, συνεργάσιμοι και με κατανόηση απέναντι στον πόνο του ελληνικού λαού.
Κι ενώ κάποτε τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης περίμεναν σαν μάννα εξ ουρανού μία ευρωπαϊκή δήλωση υποστήριξης, τώρα σφυρίζουν αδιάφορα. Όπως για παράδειγμα οι δηλώσεις του Μ. Σουλτς στην εκπομπή Petit Journal του Canal +, ο οποίος ανέφερε ξεκάθαρα πως τα μέτρα λιτότητας, ήταν αποκλειστικές επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων και τα χαρακτήριζε ως ανυπόφορα.
Δεν αγιοποιώ τον Μ. Σουλτς. Ούτε αλλάζω γνώμη γι' αυτόν τον άνθρωπο, βασιζόμενος σε μία επερχόμενη ελληνική πολιτική αλλαγή.
Η στάση του εκθέτει τον ίδιο πρώτα απ' όλα, διότι με το να "καρφώνει" τους πρώην "συντρόφους" του, τον χρήζει μη έμπιστο άνθρωπο. Έχει σημασία όμως η στάση του διότι δείχνει ξεκάθαρα το παιχνίδι προπαγάνδας που παίζεται στα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, μα πάνω απ' όλα έχουν μεγαλύτερη ουσία αυτά τα λεγόμενά του
Θα τα θεωρούσα ακραία κι επικίνδυνα, διότι όχι μόνο εκθέτουν τους ακροδεξιούς πολιτικούς μας, αλλά τους χαρακτηρίζει ως προδότες.
Η σιωπή όμως από το Μέγαρο Μαξίμου και από τα γραφεία της Συγγρού, όχι μόνο με προβληματίζουν αλλά με εξοργίζουν.
Γι' αυτό στην επερχόμενη πολιτική αλλαγή στη χώρα μας, είναι χρέος να σημαδευτεί με μία ιστορική δίκη για τους σύγχρονους εθνικούς προδότες.
Ποιοι είναι αυτοί;
Τους εκθέτει το βλέμμα τους, η τρεμάμενη φωνή τους και οι γνωστές στριγκλιές τους στα τηλεοπτικά πάνελ.
Ζούμε ιστορικές στιγμές.
Το πιστεύω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου