Ο ακροδεξιός ελέφαντας στο δωμάτιο

http://arkoudos.com/blog/?p=3625

Ας πούμε ότι σε μία κυβέρνηση, ο γενικός γραμματέας έλεγε στους Ναζί βουλευτές, “κοιτάξτε, ο πρωθυπουργός επηρεάζει την δικαιοσύνη, οι αποφάσεις βγαίνουν κατ’ εντολήν του”. Ας πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν καλείται από την δικαιοσύνη η οποία δεν συγκινείται να τον αναγκάσει να υποστηρίξει ή μη τα λεγόμενά του.

Ας πούμε ότι, στο ίδιο κόμμα, ένας Ντινόπουλος έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο, ένας Γεωργιάδης έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο, μία Βούλτεψη έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο.

Ας πούμε ότι στο ίδιο κόμμα, μεταξύ άλλων ένας Πλεύρης έχει αναλάβει τον βουλευτικό ρόλο, ένας Λαζαρίδης τον οργανωτικό, και μία Σιδέρη και ένας Κρανιδιώτης τον …πολιτικό σχεδιασμό του.

Ας πούμε ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ίδιου κόμματος λέει, ότι αν κερδίσουν οι αντίπαλοι του κόμματός του, είναι απόλυτα λογικό να βγάλει τα χρήματά του στο εξωτερικό – ζημιώνοντας την πατρίδα του για να αυτοπροστατευτεί. Ας πούμε ότι δίνει συνεντεύξεις και στην ομογένεια, συνεχίζοντας στην ουσία να στηρίζει την ίδια υπόθεση.

Ας πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος, δεν τιμωρείται, δεν χάνει την θέση του. Αντ’ αυτού όμως, σε μία τυπική, ημερών αντικατάσταση, την θέση του θα πάρει ο άνθρωπος που εξισώνει ομοφυλόφιλους (και το δίκαιο, κατ’ εμέ, αίτημα συμφώνου συμβίωσης – πολιτικού γάμου) με …κτηνοβασία.

Ας πούμε ότι το ίδιο κόμμα κάνει μία (αδικαιολόγητη) αίτηση για πρόταση εμπιστοσύνης την ημέρα που ο πρωθυπουργός που την αιτείται την εμπιστοσύνη …θα λείπει να την αιτηθεί ο ίδιος.

Ας πούμε ότι θα τον αντικαταστήσει ο άνθρωπος που είχε την χαρά και την τιμή να τον κάνει πρόεδρο φασιστικού χουντικού κόμματος ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος,
πέρνονταςπαίρνοντας μάλιστα την σειρά από τον πρόεδρο του τώρα ακροδεξιού, νεοναζιστικού κόμματος στην Ελλάδα Μιχαλολιάκο.

Ξανα: Ο άνθρωπος που τον έκανε πρόεδρο ενός φασιστικού χουντικού κόμματος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, αντικαθιστώντας τον ομόσταυλό του Μιχαλολιάκο, οδηγητή μετέπειτα μίας νεοναζιστικής συμμορίας, θα ζητήσει ψήφο …εμπιστοσύνης για λογαριασμό της κυβέρνησης.

~

Κοιτάξτε, υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο. Δεν είναι μικρός, είναι λίγο μεγάλος. Πιάνει ζωτικό χώρο, και επεκτείνεται. Ανεξαρτήτως τι ψηφίζει ο καθείς εξ
υμών ημών, αν δεν απολαμβάνει την ακροδεξιά γεύση στην εξουσία του, μάλλον θα ενοχλείτω – αν τον έπαιρνε χαμπάρι.

Ή αν ήθελε να τον δει.

Ή αν άντεχε να τον δει.

Καταλαβαίνω επίσης ότι η αντιπολίτευση και η ποιότητά της δεν εμπνέουν όλους να την ακολουθήσουν με κλειστά τα μάτια. Και λογικό είναι, και είναι και προφανές. Αλλά ο ελέφαντας είναι λίγο μεγάλος για να αγνοηθεί, και, ακόμα και αν η ερώτηση είναι “και με ποιον να πάμε, μ’ αυτούς;” μάλλον θα έπρεπε κανείς να σκεφτεί σοβαρά με ποιους μένουμε όμως τώρα.

Στην Νέα Δημοκρατία φαίνεται ότι σταμάτησαν να κάνουν ότι δεν τον προσέχουν:

Η επιλογή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να δώσει προβάδισμα στον Μ. Βορίδη, ορίζοντάς τον βασικό εισηγητή στη σημερινή έναρξη της τριήμερης συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης ή όχι στην κυβέρνηση, προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στο εσωτερικό της ΝΔ.

Το άγχος του πρωθυπουργού να περιορίσει τις διαρροές προς την Ακροδεξιά και να επιτύχει τον επαναπατρισμό δεξιών ψηφοφόρων, αναπροσαρμόζει σε ένα σημαντικό βαθμό τη στρατηγική του και για να καλύψει το χαμένο έδαφος δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε στελέχη με επιρροή προς την άκρα δεξιά, όπως οι Μ. Βορίδης και Αδ. Γεωργιάδης.

Ειδικά για τον Μ. Βορίδη, ήδη συζητείται πως του παραχωρείται συνειδητά πολιτικός χώρος για να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο και τη δημοτικότητά του στο σκληρό δεξιό ακροατήριο. Ο Μ. Βορίδης, τυγχάνει τους τελευταίους μήνες στενός συνομιλητής του πρωθυπουργικού επιτελείου και διατηρεί άριστη σχέση με τον στενό σύμβουλο του Αντ. Σαμαρά, τον βουλευτή Επικρατείας Χρύσανθο Λαζαρίδη.

Από το The Toc: Υπόγειες δονήσεις στη ΝΔ για Βορίδη – Γεωργιάδη

~

Ο ελέφαντας πιάνει, πια, μεγάλο χώρο στο δωμάτιο, και η αναπνοή όσων συστεγάζονται, έχει γίνει πολύ δύσκολη.

Επίσης, ο ελέφαντας δεν είναι, πια, και τόσο αόρατος.

Άλλο χουντικός (που είναι) άλλο νεοναζί (που -υποτίθεται- δεν είναι, όπως ο προκάτοχός του, πχ). Και ο χουντικός (που είναι), θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.

Ούτε καν μεταξύ τους.

Ούτε καν αυτοί δεν προσποιούνται ότι δεν ισχύει.

~

Οπότε, δυσκολεύομαι να καταλάβω – οι υπόλοιποι γιατί επιμένουμε να κάνουμε ότι δεν τον βλέπουμε;

Μας ενοχλεί, πράγματι, ο ελέφαντας, ή μήπως, τελικά, η ακροδεξιά γεύση στην εξουσία μας δεν είναι τόσο πικρή όσο θα θέλαμε να είναι;

Γιατί ο ελέφαντας είναι όντως εκεί. Μέχρι και ο Γεωργιάδης δεν έχει πρόβλημα να τον δει.