Φταίει η σάτιρα για ό,τι μας συμβαίνει;
Της Λίλας Σταμπούλογλου
Κάποια στιγμή μας ήρθε η ιδέα. Πήραμε ένα χαρακτηριστικό του Άδωνι Γεωργιάδη, τη μανία του για τα media και το γεγονός ότι ποστάρει αδιαλείπτως στο twitter κάθε εμφάνισή του σ' αυτά, και το αποδώσαμε χρησιμοποιώντας σαν βάση ένα γνωστό τραγούδι.
Αυτό άλλωστε κάνει η σάτιρα. Εστιάζει σ' ένα συγκεκριμένο σημείο, το μεγεθύνει και το αποδίδει μ' έναν α ή β τρόπο. Έτσι βγήκε το Adonis twitter song, το οποίο κέρδισε όπως φάνηκε την προσοχή.
Και ξαφνικά, κάποιοι στο μεγάλο «δικαστήριο» των social media μας κατηγορούν ότι έτσι τον ενισχύουμε. Ότι τον κάνουμε συμπαθή. Ότι ακόμα μπορεί να πληρωθήκαμε απ' τον κ. Γεωργιάδη για να φτιάξουμε το τραγούδι. Και ότι θα έπρεπε μάλλον να σατιρίσουμε το γεγονός ότι πεθαίνουν άνθρωποι εξαιτίας της πολιτικής του στο Υπουργείο Υγείας.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.
Πρώτον, δεν είναι παράνομο, δεν απαγορεύεται να υποστηρίζεις ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο τουλάχιστον δεν διώκεται για κάποια αδικήματα. Εμείς, ωστόσο, δεν υποστηρίζουμε κανέναν. Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν εξυμνεί τις αρετές κάποιου, σατιρίζει ένα αδύνατο, σχεδόν γραφικό σημείο του.
Αν, παρ' όλα αυτά, το συγκεκριμένο πρόσωπο βγαίνει συμπαθές, δεν είναι δική μας ευθύνη. Έτσι κι αλλιώς, αρκετοί συμπαθούν τον Άδωνι σε τέτοιο βαθμό που τον ψηφίζουν κιόλας. Ο πρωθυπουργός πάλι τον έχει κάνει υπουργό Υγείας. Πόσο παραπάνω δηλαδή θα τον ενισχύσει η δική μας σάτιρα; Θα τον κάνει πρωθυπουργό ας πούμε;
Επιπλέον, μ' αυτή τη λογική κανείς δεν πρέπει να τολμά να σατιρίζει καμία κατάσταση και κανέναν άνθρωπο, με τον φόβο μήπως και το σατιρικό προϊόν αποβεί προς όφελος του σατιριζόμενου.
Το γεγονός πάντως ότι ο Άδωνις έχει τόσους ψηφοφόρους σημαίνει ότι η γραφικότητά του, την οποία σατιρίζουμε (και εμείς), είναι αποδεκτή από ένα κομμάτι του ελληνικού λαού, ή ακόμα μπορεί να θεωρείται και προσόν. Άγνωστες οι βουλές των ψηφοφόρων.
Σ' αυτούς ανήκει η ευθύνη και για τ' αποτελέσματα της πολιτικής του, όπως και στον πρωθυπουργό που τον τοποθέτησε σ' ένα τόσο σημαντικό πόστο, και όχι στη σάτιρα. Δεν φταίει η σάτιρα για ό,τι μας συμβαίνει.
Πάντως, ο ίδιος ο Άδωνις προμόταρε στα media ένα βίντεο που σατιρίζει τη μανία του για τα media. Τι μεγαλύτερη επιβεβαίωση της ευστοχίας της σάτιρας από αυτό;
Μήπως αυτή η παραδοχή της αδυναμίας είναι που τον κάνει τελικά συμπαθή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου