ΕΝΑ ΑΡΧΙΔΙ ΑΠ ΤΟ ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΥΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ ΓΡΑΦΕΙ

Πήραμε το παρακάτω μέιλ από οπαδό του Γιώργου Νταλάρα και το αναρτάμε ως έχει:
"Ο Πανούσης είναι ντα@ής πληρωμένος με φασίζουσα νοοτροπία, όπως και όλοι οι πολίτες δημοσιογράφοι που σαν ύαινες βγάζουν την αγραμματοσύνη των αυτιστικών τους σκέψεων για να διεκδικήσουν το ρόλο του τιμητή. Φτύνω στα μούτρα όλων αυτών 
των αγράμματων γκεμπελίσκων που έγιναν ξαφνικά οι Μέρτνοχ του διαδικτύου ξερνώντας και αναπαράγοντας την βλακεία τους με την μορφή περισπούδαστων κειμένων και προσεγγίσεων. 


Να φύγουν από την Ελλάδα όλοι αυτοί οι ανώνυμοι εκβιαστές που συντηρούν την εγκληματική μαφία των τάχαμου ενεργοποιημένων πολιτών."
 
Ελπίζω να είναι αρκετά επιθετικό, για να γίνω αντιπαθής σε όλους αυτούς οι οποίοι αναγνωρίζουν το χαρακτήρα και τον εαυτό τους στις παραπάνω γραμμές, και να τραβήξω το ενδιαφέρον ανάγνωσης του κειμένου μου από τους συνήθεις καθαρούς στη σκέψη και έντιμους Έλληνες. 


Από το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνονται όλοι αυτοί οι συγγραφείς εκ του προχείρου και το οποίο θέλουν να μπολιάσουν με μίσος. Πιθανότατα να κατατάσσομαι και εγώ σε αυτή την κατηγορία, για αυτό και εξασκώ την εξουσία που μου δίνει η ανωνυμία για να πω και εγώ την δική μου ιστορία. 


Και μια που η αναφορά στο Τζίμη, ως συμβολισμός δεν είναι τυχαία, θα αποκαλύψω το κίνητρο μου να γίνω με τις παραπάνω αράδες αντιπαθής στους πολίτες (πληρωμένους εκβιαστές). Αφορά την συναυλία του Γιώργου Νταλάρα το προηγούμενο Σάββατο στη Ν. Ηράκλειο και τις δεκάδες επιθετικές και προσβλητικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο σε βάρος του καλλιτέχνη αλλά και της ψυχολογίας των παριστάμενων. 


Ήμουν ένας από τους 3 χιλιάδες που ταξιδέψαμε με το τραγούδι του, την παρουσία του και την πολιτική του στάση μέσα από τους στίχους που όλοι μαζί σιγοτραγουδήσαμε. 


Παρακολούθησα επίσης την ομάδα των 5 εκπροσώπων του Πανούση ομοίων του μπαχαλάκηδων, που μπήκαν στην αίθουσα να πουλήσουν την αντιμνημονιακή πραμάτεια τους. 


"Είμαστε εδώ γιατί μπορούμε να είμαστε εδώ και θέλω να θυμίσω ότι οι πράξεις και τα έργα είναι πολύ καλύτερες από τα λόγια" ήταν η φράση του Γιώργου Νταλάρα στην οποία οι μπαχαλάκηδες, που είναι δυνατό να τους ακούσει κανείς στο video του MEGA, http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17637&subid=2&pubid=28827625 προσπάθησαν να επηρεάσουν με γκεμπελικούς όρους την ψυχολογία των τριών χιλιάδων παριστάμενων. 


Να δημιουργήσουν με την παρουσία τους ψυχολογική μεταδοτικότητα της δικής τους άποψης στην συλλογικότητα που είχε διαμορφωθεί στην αίθουσα με την είσοδο του Γιώργου Νταλάρα και το πρώτο του τραγούδι. 


Ένα φαινόμενο κατάχρησης που στη χώρα μας έχει μεταμορφωθεί σε σύστημα δημοκρατίας των μειοψηφιών, είτε αυτές αντιπροσωπεύουν δίκαιες διεκδικήσεις, συντεχνίες ή ακόμα και φέουδα κοτζαμπάσηδων. 


Και ενώ αυτό το είχαμε προοδευτικά ενσωματώσει, αποδεχόμενοι τον παραλογισμό και την κατάχρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων μας, η ανωνυμία και η ατιμωρησία του διαδικτύου εξέθρεψε μια νέα τάξη δυναμικών μειοψηφιών, συνέχεια των μπαχαλάκηδων οι οποίοι στοχεύουν στην συλλογικότητα της σκέψης μας. Και αναφέρομαι στους πολίτες δημοσιογράφους οι οποίοι με την αρχή "Έχουμε το δικαίωμα να καταχρόμαστε τον δημόσιο λόγο και τη συναίνεση των αναγνωστών μας, επειδή εμείς είμαστε καλύτεροι" επιβάλουν τις φασιστικές τους νοοτροπίες με την προβιά των φαινομενικά δίκαιων σκέψεων τους. 


Αυτό που ζήσαμε στο Ν. Ηράκλειο, μια λαϊκή περιοχή στην οποία μεγάλωσα και στην οποία υπήρξε παραγωγή δημοκρατίας μέσα από την ζύμωση του πνεύματος σημαντικών κατοίκων του για πολλές δεκαετίες, είναι μια αντιπαράθεση πολιτικής ουσίας και πολιτικής κατάχρησης. 


Αντιμετωπίσαμε στις τρείς ώρες της συναυλίας το πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα της δημοκρατίας των μειοψηφιών στην χώρα μας που βρέθηκε αντιμέτωπο για ακόμα μια φορά 40 χρόνια μετά, με την συλλογικότητα της πολιτικής μεταδοτικότητας των στίχων του Γιώργου Νταλάρα που με την φωνή - ψυχή, απεύθυνε στους ακροατές του στο γήπεδο του Ν. Ηρακλείου. 


Την δεκαετία του 70 ο Γιώργος Νταλάρας αντιμέτωπος με την μειοψηφία της χούντας ενέπνεε με την μεταδοτικότητα των τραγουδιών του την αντίδραση στο παράνομο σύστημα, 40 χρόνια μετά ο ίδιος καλλιτέχνης αντιμέτωπος με την δημοκρατία των μειοψηφιών εμπνέει την κοινωνική συλλογικότητα σε νέους αγώνες κόντρα στην παρανομία της ασύδοτης δημοκρατίας των μειοψηφιών, μπολιάζοντας την ψυχή των ακροατών του με την καθαρότητα των μηνυμάτων που οι στίχοι των τραγουδιών του μεταδίδουν.
http://taxalia.blogspot.com/2012/02/blog-post_6119.html
Σ'αυτόν εδώ τον τύπο και σε πολλούς απ αυτούς που παρευρέθησαν ή θα παραυρευθούν στις συναυλιες του Νταλάρα,θα ήθελα να αφιερώσω ένα γραπτό του Τίτου Πατρίκιου
 

                                                         Ο ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΣ     

“Ένας αχαλίνωτος, ασυγκράτητος, εμπαθής παλιάνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται την παλιανθρωπιά του. 

Και όταν την αντιλαμβάνεται είναι τόσο εμπαθής και τόσο αχαλίνωτος ώστε ΔΕΝ νοιάζεται”

Τίτος Πατρίκιος