Ο Σταύρος Θεοδωράκης πρότεινε από το βήμα του συνεδρίου του κόμματος του να επιλεγούν σε κρίσιμους τομείς (Παιδεία- Υγεία –Ασφαλιστικό- Εξαγωγές) άνθρωποι οικουμενικής αποδοχής που δεν θα ανασχηματίζονται και δεν θα κάνουν τα χατίρια των κομματικών επιτελείων.
Αρχικά, δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι οικουμενικής αποδοχής θα μπορούν να αναλάβουν μόνο συγκεκριμένους τομείς και όχι όλους τους κυβερνητικούς τομείς.
Θα αποδέχεται δηλαδή κάποιον η οικουμένη και εμείς θα του λέμε όχι με διάφορες αστείες δικαιολογίες τύπου «δεν τον ψήφισαν οι πολίτες»;
Δεύτερον, η φράση «δεν θα ανασχηματίζονται» είναι κάτι παραπάνω από αλαζονική.
Ποιοι είμαστε εμείς που θα ορίσουμε το τέλος της θητείας των ανθρώπων οικουμενικής αποδοχής;
Οι ίδιοι θα πρέπει να το αποφασίσουν αυτό, μπορεί οι άνθρωποι να μας βαρεθούν έτσι βλάχοι που είμαστε και να φύγουν. Θα τους κρατάμε με το ζόρι δηλαδή;
Θα πρέπει να κάθεται ο άνθρωπος οικουμενικής αποδοχής και να ανέχεται τον κάθε ανεύθυνο Έλληνα που θα πηγαίνει να ψηφίζει διαφορετικά στην κάλπη;
Τρίτον, τι πάει να πει «κομματικά επιτελεία»;
Θα έρθουν οι άνθρωποι οικουμενικής υποδοχής να μας κυβερνήσουν και θα υπάρχουν κόμματα και πολιτικοί; Να τους κάνουμε τι;
Τι φτουράει η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία μπροστά στην οικουμενική αποδοχή των πετυχημένων ανθρώπων; Θα βασανίζεται ο οικουμενικά αποδεκτός με λαϊκές νομιμοποιήσεις και μπούρδες; Αυτά είναι για όσους θέλουν τη χώρα καθηλωμένη στη βαλκανική μιζέρια της.
Συνοψίζοντας, νομίζω ότι το Ποτάμι ορθώς ανοίγει τη συγκεκριμένη συζήτηση, έστω και διστακτικά. Πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει η καραμέλα περί Δημοκρατίας και Πολιτικής.
Ούτε Αριστερά χρειάζεται, ούτε Δεξιά,
ούτε Βουλή, ανασχηματισμοί και τέτοια.
Η μάχη των ιδεών είναι ξεπερασμένη.
Ούτε ιδεολογίες, ούτε θεσμοί.
Άνθρωποι οικουμενικής αποδοχής, κοινή λογική και ξεμπερδέψαμε.
Ας γίνει η αρχή με Μίκη Θεοδωράκη, Βασίλη Μαρκεζίνη και Θοδωρή Ζαγοράκη και βλέπουμε για τη συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου