Με αφορμή ένα έγκλημα-Toυ Γιάννη Τριάντη

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=428524

Οθάνατος του 13χρονου στο Ελληνικό δεν ήταν δυστύχημα. 

Ηταν έγκλημα.

Ενα Λούκα Παρκ αυθαιρεσίας και παρανομίας, 

ασυδοσίας και εγκληματικής αμέλειας από τον Δήμο και την Πολιτεία 

σκότωσε το παιδί. 

Δεν ήταν «άτυχη στιγμή» ούτε μεμονωμένο γεγονός. 

Πρόκειται για θλιβερή υπόμνηση-αποκάλυψη ενός απηρχαιωμένου, εξωφρενικού καθεστώτος το οποίο παγιώθηκε από τη θεσμική ανεπάρκεια και συντηρείται από την αμεριμνησία (των) αρχόντων της Τοπικής Αυτοδίοικησης.

Δικαίως εγκαλείται ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης.

 Και αδίκως -ατυχέστατα και αμήχανα- μιλάει για «στοχευμένη επίθεση» από μήντια και πολιτικούς παράγοντες. Καμμία σκοπιμότης, κανένα συμφέρον μεγάλο ή μικρό, καμμία ιδιοτέλεια δεν μπορούν να πλήξουν την πραγματικότητα. Ομως στην περίπτωση του Λούνα Παρκ η πραγματικότης είναι θλιβερή.

Και βοά.

Οφειλε πρώτος ο κ. Κορτζίδης να την αναγνωρίσει και να αναλάβει τις βαρύτατες ευθύνες που του αναλογούν. 

Για τη διάτρητη άδεια, 

για τη λαθραία ηλεκτροδότηση,

 για τα λειψά ή ψευδή πιστοποιητικά ελέγχου, 

για το κανονικώς εισπραττόμενο μίσθωμα -κατ' ουσίαν νομιμοποιητικό της κραυγαλέας παρανομίας- και, βέβαια, για την εγκληματική εγκατάσταση του Λούνα Παρκ δίπλα στην πολυσύχναστη λεωφόρο χωρίς καμμιά προστατευτική περίφραξη!

 Ασφαλώς και βρίσκεται στο στόχαστρο ορισμένων εδώ και χρόνια ο κ. Κορτζίδης -έντιμος και σοβαρός άνθρωπος- με αφορμή τις θέσεις του για το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ασφαλώς και τον περίμεναν στη γωνία. Αλλά την αφορμή την έδωσε ο ίδιος. Ενας σοβαρός και υπεύθυνος άνθρωπος αναδέχεται πλήρως την ευθύνη. Και με δεδομένη την τραγική απώλεια, παραιτείται.

Ο θάνατος στο Ελληνικό και οι κρουνηδόν αποκαλύψεις για ατασθαλίες, ρουσφέτια και πλείστα όσα παθογενή στους Δήμους αναρριπίζουν σκέψεις και προβληματισμούς για την Τ.Α., ιδία εν όψει των εκλογών. Πριν από το '81 η Αυτοδιοίκηση υπήρχε σαν κάτι ανάξιο λόγου και περιορισμένου ενδιαφέροντος. 

Οι καίριες θεσμικού χαρακτήρα παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ τής έδωσαν οξυγόνο. Και ρόλο. Ξεκίνησε μια εποχή αναγέννησης με οφθαλμοφανή αποτελέσματα. Καθημαγμένες πόλεις άλλαξαν πρόσωπο και σοβαρά, δομικά έργα πιστοποιούν του λόγου το αληθές.

 Ετσι, δόθηκε η ευκαιρία σε δραστήριους ανθρώπους -ανεξαρτήτως πολιτικού προσήμου- να αναδείξουν τον καίριο ρόλο της Τ.Α. Ο Μπένος στην Καλαμάτα, ο Τζανακούλης στη Λάρισα, ο Λ. Αθανασιάδης στην Καβάλα, ο Γιαννούλης στην Πρέβεζα, ο Παπασταύρου στα Τρίκαλα, ο Σώκος στο Αγρίνιο κ.ά.

Ωστόσο, τα παθογενή όχι μόνο δεν εξέλιπαν, αλλά συν τω χρόνω έγιναν εφιαλτικός κισσός για την Αυτοδιοίκηση. Ρουσφέτια, ημέτεροι, διαφθορά και έργα βιτρίνας σε πολλούς Δήμους, ανεξάρτητα από την κομματική ταυτότητα των δημάρχων. Ενας βολεμένος μικρόκοσμος, αντιγραφή του πάσχοντος, ερειπωμένου κρατικού μοντέλου. 

Γι' αυτό, φέρ' ειπείν, ευδοκίμησαν λίγες δημοτικές επιχειρήσεις. Γι' αυτό υφίστανται ακόμη και σήμερα ανοιχτές χωματερές. Γι' αυτό -στον αντίποδα- ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα οι ευφάνταστες και τολμηρές επιλογές ορισμένων δημάρχων (π.χ. υπόγειοι κάδοι απορριμμάτων).

Ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου ουδέποτε ολοκληρώθηκε, παρά τον «Καλλικράτη». Υφίσταται και σήμερα ιλαροτραγική σύγχυση αρμοδιοτήτων, παρατηρείται αποποίηση ευθυνών και κραυγάζει η έλλειψη συντονισμού κράτους-Αυτοδιοίκησης (π.χ. χωροθέτηση ΧΥΤΑ). Ταυτόχρονα επισημαίνεται και μοιραία αδράνεια δημάρχων σε ζητήματα γραφειοκρατίας, όπως τώρα στο Ελληνικό και προσφάτως στον Δήμο Αθηναίων, όπως είχε καταδείξει η υπόθεση της «μικρής Μαρίας», με το αραχνιασμένο μητρώο του Δήμου να εκσυγχρονίζεται από τον κ. Καμίνη μετά -και με αφορμή- την εν λόγω υπόθεση.

Εντάξει. Ας αφήσουμε στην άκρη την προεκλογική ιλαρότητα με τα έργα βιτρίνας, τις φιέστες και τις απαστράπτουσες φορεσιές των νυν και των επιδόξων δημάρχων.

 Εκείνο που προέχει είναι να θυμηθεί η Αυτοδιοίκηση τον ρόλο της. 

Και να τιμά το όνομά της.