Οι περισσότερες από 50.000 υπογραφές που είχαν μαζευτεί, το σχεδόν 1.000.000 πληθυσμό αναφοράς που είχε, αλλά και το πάνω από 44% της πληρότητάς του, δεν στάθηκαν αρκετά για να μην κλείσει το «Γ.Ν.Α. Πατησίων» στις 2 Σεπτεμβρίου του 2013. Στο νοσοκομείο λειτουργούσε μια από τις ελάχιστες μονάδες Θεραπείας Πόνου, εξυπηρετώντας τακτικά 90 άτομα.
Σήμερα, 7 μήνες μετά, οι εν λόγω ασθενείς δεν γνωρίζουν που βρίσκονται οι ιατρικοί τους φάκελοι, ενώ έχουν μείνει χωρίς θεραπεία, γεγονός που έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην ψυχική τους υγεία.
Του Νίκου Μίχου
Η θεραπεία πόνου ξεκίνησε εθελοντικά να εφαρμόζεται στο εξωτερικό την δεκαετία του 1970 και στην Ελλάδα στο τέλος της ίδιας δεκαετίας.
Τα ιατρεία πόνου ανήκουν στα αναισθησιολογικά ιατρεία.
Εντός τους εφαρμόζεται ρεφλεξολογία, βελονισμοί
, εμβολιασμοί με σκοπό τον μετριασμό του πόνου.
Στα ιατρεία πόνου θεραπεύονται καρκινοπαθείς,
άνθρωποι με ορθοπεδικά προβλήματα,
άνθρωποι μετά από εγχειρίσεις, στους οποίους ο πόνος αποτελεί μια μόνιμη κατάσταση.
Στις μονάδες θεραπείας πόνου υπάρχει και ψυχολόγος καθώς ο μόνιμος πόνος σε έναν ασθενή επιφέρει επιπτώσεις στην ψυχική υγεία.
Το λουκέτο στο Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων, είχε ξεκινήσει να συζητείται ήδη από το 2012,
ενώ η υποβάθμισή του ήταν εμφανής από τις αρχές του 2013.
Αυτή η μεθόδευση προς το κλείσιμο του νοσοκομείου έγινε στο όνομα της οικονομικής εξυγίανσης και της αναδιάρθρωσης της δημόσιας υγείας, αλλά όπως δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, η Ελένη Πλέσια, πρώην πρόεδρος Ελληνικής Εταιρίας Αλγολογίας,
«δεν υπήρχε λόγος να κλείσει η μονάδα. Δεν κόστιζε κάτι και ήταν πολύ δομημένη.
Ήταν παραλογισμός να διαλυθεί».
Χωρίς, πάντως προηγούμενη ενημέρωση, η ασθενής Ιωάννα Βλάσση πήγε στα τέλη Αυγούστου να κλείσει ραντεβού στην μονάδα Θεραπείας Πόνου στην οποία νοσηλεύεται αρκετά χρόνια.
«Πηγαίνω στο δωμάτιο που στεγαζόταν η μονάδα και βρίσκω το προσωπικό να μαζεύει τα πράγματα και τους γιατρούς συγκεντρωμένους σε ένα άλλο γραφείο.
Τότε πληροφορήθηκα ότι το νοσοκομείο κλείνει.
Κατόπιν αυτών, μάζεψα τα στοιχεία όλων των 90 ασθενών της μονάδας και αποφασίσαμε να τους εκπροσωπήσω σε μια σειρά ενεργειών για να αντιστρέψουμε την κατάσταση».
Η πρώτη τους κίνηση ήταν να αποστείλουν ένα υπόμνημα προς τον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, στο οποίο απαριθμούσαν τους λόγους για τους οποίους το νοσοκομείο Πατησίων τους ήταν απαραίτητο. Δεκαεπτά μέρες αργότερα έλαβαν ως απάντηση ότι «το υπόμνημα παρελήφθη».
Κατόπιν αυτών απέστειλαν μια ανοιχτή επιστολή – «κραυγή αγωνίας», όπως την ονόμασαν – προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, και τα πολιτικά κόμματα.
Η επιστολή εστάλη στις αρχές Οκτωβρίου και δεν έχει απαντηθεί μέχρι στιγμής.
Μέχρι και πριν τα Χριστούγεννα η κα Βλάσση ήταν σε διαρκή επικοινωνία με στελέχη του Υπουργείου, τα οποία μπορούσαν να την διαβεβαιώσουν πως «εφόσον ο υπουργός έβαλε την υπογραφή του, το νοσοκομείο δεν θα ανοίξει ξανά».
Τα προβλήματά τους όμως δεν σταματούν εκεί.
Από το Υπουργείο Υγείας τους προτάθηκαν μια σειρά άλλων ιατρείων – και όχι μονάδων – πόνου σε διάφορα νοσοκομεία της Αττικής.
Μάλιστα τους ενημέρωσαν ότι η μονάδα του Γ.Ν. Πατησίων μεταφέρθηκε στο «Αγία Όλγα» και ότι στο νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» λειτουργεί μια ακόμη.
Η τελευταία όμως υπάρχει μόνο «στα χαρτιά».
Παρόλα αυτά, τα ιατρεία δεν έχουν τις δομές μιας μονάδας, όπως τα κρεβάτια,
ενώ ακόμη και η τοποθεσία των υπόλοιπων νοσοκομείων δημιουργεί προβλήματα στους ασθενείς και στους – υποχρεωτικούς – συνοδούς τους.
Επιπλέον, στα ιατρεία δεν γίνεται θεραπεία αλλά κυρίως συνταγογράφηση.
Η συνταγογράφηση πρέπει να γίνεται βάσει του ιστορικού του ασθενή
το οποίο είναι αποτυπωμένο στον ιατρικό του φάκελο.
Τυπικά, θα έπρεπε μαζί με την μεταφορά της μονάδας στο «Αγία Όλγα» να έχουν μεταφερθεί εκεί και οι φάκελοι των ασθενών. Όμως, οι 90 ασθενείς ενημερώθηκαν από το αρμόδιο προσωπικό ότι οι φάκελοί τους «είναι κλειδωμένοι μέσα στο Γ.Ν.Α. Πατησίων».
Τους τελευταίους μήνες, οι ασθενείς της μονάδας θεραπείας πόνου εξυπηρετούνται μόνο από ιατρεία που τους χορηγούν φάρμακα χωρίς επίγνωση κάποιου ιατρικού ιστορικού.
Οι ίδιοι καταγγέλλουν πλέον καταπάτηση των βασικών τους ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητούν απαντήσεις στις επιστολές τους.
Ακόμη αιτούνται να ανοίξει πάλι η μονάδα στο Γ.Ν. Πατησίων.
Στην συνέντευξη Τύπου, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή των Πράσινων, Νίκου Χρυσόγελου, παρευρέθηκαν και η Ειρήνη Κοντογιώργη, από την Ελληνική Εταιρία Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας, και ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, που δήλωσε ότι «μια πολιτική υγείας θα πρέπει να έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο».
Η κα Κοντογιώργη ανέφερε πως
«ο πόνος πλέον έχει αναδειχθεί σε ασθένεια και όχι απλά σε σύμπτωμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου