Ενώ υποτίθεται πως πολιτεύτηκε με το κόμμα που πολιτεύτηκε επειδή τον ριζοσπαστικοποίησε κι αυτόν η κρίση,
ενώ υποτίθεται πως ο ρόλος του ήταν να στρέφει την κάμερά του στην κοινωνία και τα προβλήματά της,
από ένα σημείο και ύστερα, κουράστηκε να ασχολείται με την κρίση κι όλα αυτά τα λαϊκίστικα και τα μιζεραμπιλίστικα, κι άρχισε να φωτογραφίζει διαρκώς τον εαυτό του και να τροφοδοτεί αχόρταγα τον πριμαντονισμό του, ο οποίος ανατροφοδοτούνταν πράγματι κι από τις εμμονικές εις βάρος του επιθέσεις, σε έναν ημισικέ φαύλο κύκλο.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως τα selfies θα συνεχιστούν.
Και τον πρώτο καιρό, όταν επιστρέψει στις τάξεις εκείνων που πραγματικά ανήκει και από τις τάξεις των οποίων ποτέ δεν έφυγε στα αλήθεια, πιθανότατα να συνεχίσουν να προκαλούν αντιδράσεις. Αλλά όχι για πολύ.
Γιατί στο ερώτημα που έθεσε ο συνάδελφός του Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, αν ήταν μαλάκας ή προβοκάτορας, η σωστότερη μάλλον απάντηση είναι πως δεν ήταν τίποτα από τα δύο.
Ή μάλλον, πως αν υπήρξε μαλάκας και προβοκάτορας, υπήρξε και τα δύο,
αλλά εις βάρος του ίδιου του εαυτού.
Σε μια εποχή που το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συνεχίζει να μπολιάζει με μεγαδόσεις νερού το κρασί του, σε μια εποχή στην οποία ακούγονται ονόματα πιθανών υποψηφίων δημάρχων Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ που σε κάνουν να θες να κραυγάσεις τον βαρβαρικό αλαλαγμό σου πάνω από τις σκεπές του κόσμου,
εκείνος επιλέγει τη ρήξη με το κόμμα που είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει τη βάση της αυριανής κυβέρνησης, όχι επειδή πίστεψε στα αλήθεια πως μπορούσε να εμφυτεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ την προταγκονοδημαροπασόκ σχολή σκέψης,
ούτε επειδή είχε εκπονήσει εξαρχής κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο να αποδείξει πως η παλαβή αριστερά πάντα παλαβή ήταν και δεν χωράει τους απογόνους του Βολταίρου στις τάξεις της, αλλά επειδή το ατενσιονχοριλίκι αποδείχθηκε η απόλυτη μαστούρα του.
Στο ξεκίνημα του American Beauty ο ήρωας που υποδύεται ο Κέβιν Σπέισι αυτοϊκανοποιείται στο μπάνιο. «Αυτή θα είναι η κορυφαία στιγμή της μέρας μου», λέει.
«Όλα από εδώ και πέρα θα είναι κατηφορικά».
Εκείνο που δεν κατανόησε ο Πέτρος Τατσόπουλος είναι πως ενοχλούσε τους μεν και πουσαριζόταν από τους δε, όχι επειδή είναι αυτός ο συγκλονιστικός πολιτικός διανοητής, αλλά επειδή εξακολουθούσε να μιλά ως εκπρόσωπος ενός κόμματος εις βάρος του και λέγοντας πολύ συχνά τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που εκείνο υποστήριζε.
Τώρα που θα εκπροσωπεί τον εαυτό του ή τη σχολή σκέψης με την οποία πράγματι κλειδώνει, ας ποζάρει όσο θέλει μπροστά στο κινητό του και ας βγάλει όσες φωτογραφίες ακόμα θέλει, σύντομα δεν θα τις κοιτάμε ούτε οι εχθροί ουτε οι φίλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου